Ik BLIJF 98% veganist…..NOU EN?

Eind November 2018 postte ik op facebook mijn gedachten over het veganisme, en hoe ik vond, dat we hierin vaak te ver doorslaan.

 

Dit gaf een tsunami aan reacties, ook werd mijn blog opgepikt door de media die ook op hun eigen netwerk talloze discussies uitlokten. Eerlijk gezegd was ik er niet verbaasd over. Ik verwachtte dit. Wel was ik benieuwd, welke toon aan reacties de overmacht zou nemen. En tot mijn grote vreugde was dit de positieve, heldere kant, mensen die mijn post daadwerkelijk LAZEN en daar ook naar reageerde. Maar uiteraard waren ook de fanatiekelingen aanwezig. Zeer aanwezig. En vooral aan het proberen mij uit mijn tent te lokken om met hen een oeverloze, zinloze discussie aan te gaan. Ook waren er persoonlijke aanvallen ( ik had een groot ego, ik promoot de vleesindustrie) en zelfs bedreigingen en bespugingen. Het is, dat ik hier inmiddels ver boven sta, en het mij niet laat raken, maar ik schrok weer van alle haat en heftigheid in deze reacties. Ik ben de profielen eens gaan nalopen van al deze heftige personen. Daar werd me snel duidelijk, dat het ging om ware vegan-activisten.

Missing the point

In mijn blog vertel ik over mijn visie over het veganisme, en hoe ik dit voor mezelf invul. Ik vertel, dat ik biologisch/ dynamische kwark en yoghurt geniet. Dat ik af en toe een heerlijk vers eitje van de boer eet. En dat ik mezelf daarom een 98% veganist benoem. Ik voel mij hier prettig bij. Senang. Als ik weet waar mijn voedsel vandaan komt, als ik weet dat de dieren er niet onder lijden, als ik weet dat dit meest diervriendelijk is, dan voel ik mij daar goed bij. En heel eerlijk gezegd: het interesseert  mij echt helemaal niets wat een ander daar nu van vindt. Het boeit mij werkelijk niets. Ik zal er geen lepel kwark minder om gaan eten. Ik hou van kwark. Ik vind het heerlijk, het voedt mij, en ik heb het nodig voor mijn herstel na het sporten.

Waar de vele discussies over gingen was dat ik mezelf geen veganist moest noemen, maar een vegetariër. Wie bepaalt dit? Iemand die deze hokjesvorming heeft bedacht? Nee, ik draag geen leer, ik eet geen honing, ik eet verder niets dierlijks, ik rij niet in een auto, waar de bekleding ook uit dierlijke resten kan bestaan, maar ik eet wel ontzettend veel plantaardig, wat ook bijvoorbeeld voor een insecten moord zorgt. Hoor ik daar de extremiste vegans over? Rijden zij daardoor geen auto? Eten zij daardoor geen stronkje groente meer? En hoe zit het met alle gebruiksvoorwerpen en artikelen? Wil je heilig veganist zijn, dan zal je je leven zeer moeten aanpassen, ook de dagelijkse dingen. Want vergis je niet. In de supermarkt is maar weinig ECHT VEGAN, sterker nog, in de meeste producten vinden we wel resten van dierlijke afkomst. zelfs de lucht die we inademen kunnen dierlijke stofjes bevatten. Er moet ergens een grens worden getrokken. En wat we vooral moeten doen is stoppen met elkaar veroordelen.

Ik ben 98 % veganist. Punt. Dit vind ik, en ik durf dit zonder blikken of blozen naar buiten te brengen. Ik ben niet iemand die alles inslikt omdat anderen het mogelijk storend vinden of er een ander oordeel over hebben. Een andere mening hebben is meer dat okay. We zijn niet allemaal hetzelfde en we zouden ons daar dan ook niet naar moeten gedragen. Jij bent jij, en ik ben ik. En ik vind, dat ik een 98% veganist ben. En geen vegetariër, geen pesto / lacto / weet-ik-veel-wat vegetariër, nee, ik ben gewoon wat ik vind wat ik ben: voor 98% een veganist. Vind je dit te moeilijk om te behappen, dan spijt dit mij zeer. Maar ik zal er geen hapje kwark minder om nemen. Ik zit niet in een hokje, en wil mezelf daar ook niet in zetten. Ik respecteer ieders mening. Zolang dit met alle respect en tact wordt gegeven. Wie ben ik, om zo’n vegan-activist te bekritiseren? Dit doe ik dan ook niet. Ik geloof absoluut, dat deze mensen staan voor wat zij geloven. En dat hun leefstijl helemaal bij hen past, en iets is wat hen zeer gelukkig maakt. Wie ben ik om daar iets op in te brengen? Ik zou niet willen.

Waar ik mij zorgen over maak is het fanatieke. Dat wordt door heel veel mensen als ” eng” en ” creepy” ervaren. Dit kwam ook sterk naar voren in alle reacties die ik kreeg onder mijn FB-post. Veel mensen omarmen het veganisme, maar werden afgeschrikt door zoveel felheid.

Deze reactie geeft een goed voorbeeld, van hoe deze agressie wordt ontvangen, en hoe groot de invloed is. Deze poster wilde op haar manier een mooie invulling geven op het veganisme, maar werd compleet af gefikt omdat ze niet voldeed aan de eisen van de veganist.

Deze activiste vond ” mijn gedrag” onacceptabel. Om er maar meteen de meest gruwelijke verhalen achteraan te gooien om haar mening kracht bij te zetten. Wat ze hier probeert te doen is mij proberen te shockeren. Zodat ik mogelijk ga wankelen en mij bekeer tot hun standaarden en normen. Ik heb letterlijk gelezen, dat ik van harte welkom zou zijn in ” hun community” . Wie plaatst zichzelf nu in een hokje ?

Deze post ziet het zwart / wit. Geen tussenweg. Je bent vegan of niet. Alles wat daar tussen zit valt weg, ook al is het net zo goed respectvol omgaan met mens, dier en milieu. Zoals ik eerder vertelde, wie heeft de ” beschrijving’ dan bedacht? Moeten we allemaal vegan extremisten worden om veganistisch te mogen zijn?  En hoe realistisch is dit?

Goed genoeg

Waar we aan voorbij lijken te lopen, is dat goed ook goed genoeg is. Als één iemand het al belangrijk genoeg vind om alleen geen vlees meer te eten, is dit goed genoeg. Een mooie bijdrage om de vlees consumptie te reduceren. En of deze persoon zichzelf dan vegetariër of veganist noemt, nou, lekker boeiend. Aan welke kant je ook staat, het zal ALTIJD EEN GOEDE KANT ZIJN. Omdat we nadenken over het dierenleed en het gebruik. Omdat we bewuster met onze wereld omgaan. Ook al is dat niet zoals jij het graag ziet of wilt. Iedereen maakt zijn eigen keuzes. Linksom of rechtsom zijn dit altijd goede keuzes, omdat het 100% zeker een vermindering van vleesconsumptie oplevert. Laat iedereen in zijn of haar waarde. Respecteer ieder’s keuze en manier.

Nee, ik heb geen groot ego. Nee, ik ben geen heks. Nee, ik ben geen voorstander van de vleesindustrie. Nee, ik ben geen voorstander van dierenleed. Nee, ik ben geen dierenbeul. Wie ik wel ben? 98% veganist. Die zich hier verdomde goed bij voelt. Ik zet me in voor een wereld met de grootste respect voor mens, dier en milieu. Ik zet mij in voor een gezonde wereld. Veganisme is iets moois. Verziek dit niet voor anderen. Respecteer elkaar. Wees harmonieus. De wereld zal er dan echt een stukje mooier van gaan worden.

En laten we ophouden met dit soort verwijten….wat jullie?

5 Reacties op “Ik BLIJF 98% veganist…..NOU EN?

    • Veganisten die zo met mensen omgaan die missen toch iets in hun denken én voelen. Respect voor dieren maar niet voor mensen!! Daar klopt toch iets niet lijkt mij. Gandhi zei toch ook zoiets dat ons leven een geheel is? Het kan niet dat je op één gebied “goed” bent en op een ander gebied “verkeerd”. Wanneer je in één ding “verkeerd” bent kan al de rest niet deugen. In dit geval: wanneer je geen respect voor een ander hebt dan kan je innerlijke houding naar bv dieren toe niet goed zijn. Radicaal die Gandhi? Tja… Christus deed niet voor hem onder. Het is of het één, of het ander.
      Vanuit de Antroposofie is het zo dat het geheel niet gebruiken van zuivel niet goed is voor de mens. Niet veel, maar wat zuivel hebben we gewoon nodig. (ook mijn eigen ervaring). Vlees is iets anders. Voor sommige mensen is af en toe wat vlees nodig. Geen dogma’s. Geen ge/verboden. Zelf voelen hoe dat voor mij is. Een ander heeft daar geen oordeel over te hebben!! Van belang is de kwaliteit. Ik ga echt voor Biologisch-Dynamisch. Maar biologisch is okay. Wel is er een verschil in de biologische produkten uit de Supermarkt en de zg Natuurwinkels. Je kunt dat ook proeven vaak. De Supermarkten gaat het toch in de eerste plaats om het maken van winst. Zij zoeken de grenzen op.. Tot hoever kun je gaan dat het nog biologisch mag heten? Het gaat ze niet om het welzijn van dieren of zorg voor het milieu. Het was/is een soort gat in de markt waaraan verdiend kan worden. Mag hoor. Maar het is goed je ook dat bewust te zijn. Kortom: 98 % veganist zijn is heel verstandig. Zoals mijn grootmoeder het ontdekte op haar sterfbed : het gaat om de liefde!!!

  1. Goed en helder standpunt! Ook heel begrijpelijk. Wat juist onbegrijpelijk en vervelend is, is dat mensen zo agressief reageren. Ik heb zo’n hekel aan – steeds weer- dat belerende vingertje.

  2. Ik zou tegen al die fanatieke agressievelingen willen zeggen( en sowieso tegen alle mensen): heb lief, lieve mensen, de rest is ruis.
    Inderdaad, lekker belangrijk, hoe een ander zijn/haar invulling geeft aan veganisme etc.
    Het is absurd wat mensen elkaar aandoen, in real life en op sociale media. Lekker ‘ Zen niets dierlijks eten, maar een ander direct bespugen als blijkt dat die persoon een andere kijk heeft.
    Ipv iemand te bespugen, zou je ook kunnen proberen respectvol in gesprek te gaan met de ander, zo kom je nog eens wat te weten over iemands ideeën en beweegredenen. Daar kun je enorm van leren en groeien.

  3. Hallo daar Monique

    Agressieve reacties zijn nooit fijn. En deze heisa is mij gelukkig toch weer ontgaan in 2018
    Tegelijk is het algemeen geweten dat heel veel mensen in de complexe wereld waarin we leven zo graag meer duidelijkheid en klaarheid willen….omdat complexiteit soms tot overload kan leiden en dat dan weer tot angst. Veelal is het vanuit die angst dat dan de agressie komt….Dus onder die agressie zit eigenlijk een behoefte…de behoefte aan meer helderheid en klaarheid in het complexe leven waarin een overvloed aan informatie en prikkels dagelijks op ons afkomen.
    Keur ik daarbij agressie goed. Niet echt. Ik probeer altijd even na te gaan wat daaronder kan zitten…overload, overprikkeling, verwarring en angst ….
    Zelf raak ik makkelijk in de war geef ik graag toe.
    Wie bepaalt de definitie van “vaganisme”? En wie bepaalt dan weer wat de procenten van “veganisme” omvatten?
    Is iemand die af en toe een ei eet en verder geen voeding van dierlijke oorsprong 99% veganist? Of is het aantal eieren dat je per jaar eet bepalend voor dat cijfer in procenten dat je er op kleeft? Waar is de tabel? En wie maakte ze op…..En als ik daar dan ga over zitten nadenken, kan ik mezelf daar helemaal gek in maken…tot ik zo gek ben dat ik er agressief van wordt….Maar bij deze besluit ik het ni te doen….omdat ik me bewust ben hoe je hoofd je helemaal kan mee nemen naar dat uiteinde van het spectrum van emoties waar het niet gezellig toeven is.

    Een uitspraak die mij altijd is bij gebleven die ik ooit las was “wees specifiek”. Specifiek zijn vraagt een mens om in heel veel woorden zo duidelijk mogelijk te maken waar hij of zij voor staat…en in dit geval “als het om eten gaat”.
    En de blog is bij nader inzien specifiek genoeg….dat een “zelflabel” van ” 98% veganist” overbodig wordt…..omdat labels nu éénmaal vaag zijn…en mensen dus in de mallemolen van “wie definieert wat waar wanneer en waarom?”
    Het volstaat dus om jezelf te definëren zoals je dat al uitgebreid doet met je blog en alle labels te laten voor wat ze zijn.

    En als je dan toch graag een noemer zou hebben….Wat dacht je van 100% Moniquevandervloed? En wie wil weten wat dat zoal inhoud kan gewoon hier op de blog komen lezen….klaar.

    In ieder geval veel respect voor je sterke rug, schouders en je fantastische blog.

    groeten

    S.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *