Tot mijn grote ergernis zijn de zogenaamde hagelslag ” tappen” nog altijd in de AH vindbaar ondanks de vele kritieken. AH maakt hiermee een flinke misser. Enerzijds lijken ze van alles te willen ( gaan) doen om:A: het suikergebruik in producten te reduceren en B: het plastic gebruik te reduceren Er worden grote promotiecampagnes georganiseerd om hun goede wil uit te lichten, maar tegelijkertijd zetten ze dit soort onzin dingen neer in hun filialen. Hartstikke leuk voor kinderen uiteraard maar absoluut niet voor hun gezondheid en voor het milieu. We hebben al deze onzin totaal niet nodig. Waarom staat het er dan?Om de simpele reden dat het geld oplevert. Kinderen worden geprikkeld. Ouders zwichten want ach dit is toch best grappig. De producten die uit de tap komen bestaan uit suiker. En een heleboel kleur geur en smaakstoffen. Aan geen enkele soort kleeft er maar IETS van gezonde voordelen. NIETS. Het geeft ons dus niets voedzaams. Alleen veel  HEEL VEEL suiker. En plastic rommel.  Lees verder

Chocolade…….????

Lees verder

Eind November 2018 postte ik op facebook mijn gedachten over het veganisme, en hoe ik vond, dat we hierin vaak te ver doorslaan.

Dit gaf een tsunami aan reacties, ook werd mijn blog opgepikt door de media die ook op hun eigen netwerk talloze discussies uitlokten. Eerlijk gezegd was ik er niet verbaasd over. Ik verwachtte dit. Wel was ik benieuwd, welke toon aan reacties de overmacht zou nemen. En tot mijn grote vreugde was dit de positieve, heldere kant, mensen die mijn post daadwerkelijk LAZEN en daar ook naar reageerde. Maar uiteraard waren ook de fanatiekelingen aanwezig. Zeer aanwezig. En vooral aan het proberen mij uit mijn tent te lokken om met hen een oeverloze, zinloze discussie aan te gaan. Ook waren er persoonlijke aanvallen ( ik had een groot ego, ik promoot de vleesindustrie) en zelfs bedreigingen en bespugingen. Het is, dat ik hier inmiddels ver boven sta, en het mij niet laat raken, maar ik schrok weer van alle haat en heftigheid in deze reacties. Ik ben de profielen eens gaan nalopen van al deze heftige personen. Daar werd me snel duidelijk, dat het ging om ware vegan-activisten.

Missing the point

In mijn blog vertel ik over mijn visie over het veganisme, en hoe ik dit voor mezelf invul. Ik vertel, dat ik biologisch/ dynamische kwark en yoghurt geniet. Dat ik af en toe een heerlijk vers eitje van de boer eet. En dat ik mezelf daarom een 98% veganist benoem. Ik voel mij hier prettig bij. Senang. Als ik weet waar mijn voedsel vandaan komt, als ik weet dat de dieren er niet onder lijden, als ik weet dat dit meest diervriendelijk is, dan voel ik mij daar goed bij. En heel eerlijk gezegd: het interesseert  mij echt helemaal niets wat een ander daar nu van vindt. Het boeit mij werkelijk niets. Ik zal er geen lepel kwark minder om gaan eten. Ik hou van kwark. Ik vind het heerlijk, het voedt mij, en ik heb het nodig voor mijn herstel na het sporten.

Waar de vele discussies over gingen was dat ik mezelf geen veganist moest noemen, maar een vegetariër. Wie bepaalt dit? Iemand die deze hokjesvorming heeft bedacht? Nee, ik draag geen leer, ik eet geen honing, ik eet verder niets dierlijks, ik rij niet in een auto, waar de bekleding ook uit dierlijke resten kan bestaan, maar ik eet wel ontzettend veel plantaardig, wat ook bijvoorbeeld voor een insecten moord zorgt. Hoor ik daar de extremiste vegans over? Rijden zij daardoor geen auto? Eten zij daardoor geen stronkje groente meer? En hoe zit het met alle gebruiksvoorwerpen en artikelen? Wil je heilig veganist zijn, dan zal je je leven zeer moeten aanpassen, ook de dagelijkse dingen. Want vergis je niet. In de supermarkt is maar weinig ECHT VEGAN, sterker nog, in de meeste producten vinden we wel resten van dierlijke afkomst. zelfs de lucht die we inademen kunnen dierlijke stofjes bevatten. Er moet ergens een grens worden getrokken. En wat we vooral moeten doen is stoppen met elkaar veroordelen.

Ik ben 98 % veganist. Punt. Dit vind ik, en ik durf dit zonder blikken of blozen naar buiten te brengen. Ik ben niet iemand die alles inslikt omdat anderen het mogelijk storend vinden of er een ander oordeel over hebben. Een andere mening hebben is meer dat okay. We zijn niet allemaal hetzelfde en we zouden ons daar dan ook niet naar moeten gedragen. Jij bent jij, en ik ben ik. En ik vind, dat ik een 98% veganist ben. En geen vegetariër, geen pesto / lacto / weet-ik-veel-wat vegetariër, nee, ik ben gewoon wat ik vind wat ik ben: voor 98% een veganist. Vind je dit te moeilijk om te behappen, dan spijt dit mij zeer. Maar ik zal er geen hapje kwark minder om nemen. Ik zit niet in een hokje, en wil mezelf daar ook niet in zetten. Ik respecteer ieders mening. Zolang dit met alle respect en tact wordt gegeven. Wie ben ik, om zo’n vegan-activist te bekritiseren? Dit doe ik dan ook niet. Ik geloof absoluut, dat deze mensen staan voor wat zij geloven. En dat hun leefstijl helemaal bij hen past, en iets is wat hen zeer gelukkig maakt. Wie ben ik om daar iets op in te brengen? Ik zou niet willen.

Waar ik mij zorgen over maak is het fanatieke. Dat wordt door heel veel mensen als ” eng” en ” creepy” ervaren. Dit kwam ook sterk naar voren in alle reacties die ik kreeg onder mijn FB-post. Veel mensen omarmen het veganisme, maar werden afgeschrikt door zoveel felheid.

Deze reactie geeft een goed voorbeeld, van hoe deze agressie wordt ontvangen, en hoe groot de invloed is. Deze poster wilde op haar manier een mooie invulling geven op het veganisme, maar werd compleet af gefikt omdat ze niet voldeed aan de eisen van de veganist.

Deze activiste vond ” mijn gedrag” onacceptabel. Om er maar meteen de meest gruwelijke verhalen achteraan te gooien om haar mening kracht bij te zetten. Wat ze hier probeert te doen is mij proberen te shockeren. Zodat ik mogelijk ga wankelen en mij bekeer tot hun standaarden en normen. Ik heb letterlijk gelezen, dat ik van harte welkom zou zijn in ” hun community” . Wie plaatst zichzelf nu in een hokje ?

Deze post ziet het zwart / wit. Geen tussenweg. Je bent vegan of niet. Alles wat daar tussen zit valt weg, ook al is het net zo goed respectvol omgaan met mens, dier en milieu. Zoals ik eerder vertelde, wie heeft de ” beschrijving’ dan bedacht? Moeten we allemaal vegan extremisten worden om veganistisch te mogen zijn?  En hoe realistisch is dit?

Goed genoeg

Waar we aan voorbij lijken te lopen, is dat goed ook goed genoeg is. Als één iemand het al belangrijk genoeg vind om alleen geen vlees meer te eten, is dit goed genoeg. Een mooie bijdrage om de vlees consumptie te reduceren. En of deze persoon zichzelf dan vegetariër of veganist noemt, nou, lekker boeiend. Aan welke kant je ook staat, het zal ALTIJD EEN GOEDE KANT ZIJN. Omdat we nadenken over het dierenleed en het gebruik. Omdat we bewuster met onze wereld omgaan. Ook al is dat niet zoals jij het graag ziet of wilt. Iedereen maakt zijn eigen keuzes. Linksom of rechtsom zijn dit altijd goede keuzes, omdat het 100% zeker een vermindering van vleesconsumptie oplevert. Laat iedereen in zijn of haar waarde. Respecteer ieder’s keuze en manier.

Nee, ik heb geen groot ego. Nee, ik ben geen heks. Nee, ik ben geen voorstander van de vleesindustrie. Nee, ik ben geen voorstander van dierenleed. Nee, ik ben geen dierenbeul. Wie ik wel ben? 98% veganist. Die zich hier verdomde goed bij voelt. Ik zet me in voor een wereld met de grootste respect voor mens, dier en milieu. Ik zet mij in voor een gezonde wereld. Veganisme is iets moois. Verziek dit niet voor anderen. Respecteer elkaar. Wees harmonieus. De wereld zal er dan echt een stukje mooier van gaan worden.

En laten we ophouden met dit soort verwijten….wat jullie?