Vegan specu-baasjes ( no oven)
” gruwelijk lekker! ” ” oooh my god! ” ” Ko-lé- re wat is DIT lekker! ‘ ” Serieus? Is dit gezond en niet gebakken in de oven? ” WAUW! Mag ik het recept? ” OEH! Deze zijn lekker zeg! ‘ ” Niet normaal, zo lekker! ‘
Dit waren een paar reacties van mensen aan wie ik deze specu-baasjes liet proeven. Ik moet ook echt zeggen dat dit wel een erg grote topper is uit mijn brein 😉 Het is echt waanzinnig lekker, maar daarnaast ook nog eens zeer voedzaam en gezond.
Ze zijn leuk om te zien, leuk om te maken en vooral snel te maken omdat je geen oven nodig hebt! Ze smaken verrukkelijk, zitten boordevol belangrijke voedingsstoffen en zijn niet alleen erg leuk om op tafel te zetten tijdens sinterklaas en kerstmis, maar ook bijvoorbeeld bij een high tea of traktatie .
Dit heb je nodig:
- 350 gram havermout ( droog)
- drie flinke eetlepels speculaaskruiden
- drie flinke eetlepels biologische erythritol
- warm water
Voor de spijsvulling + topping
- 200 gram amandelmeel
- twee eetlepels biologische erythritol
- een halve banaan, gepureerd
- magere biologische cacaopoeder
Zo maak je het:
Roer de stevia en speculaaskruiden door de havermout, voeg steeds kleine beetjes warm water toe tot er een smeuïge stevige bal ontstaat. Maak een amandelspijs door de stevia suiker en bananenpuree door elkaar te kneden. Hou ongeveer een kwart van de spijs apart. Kneed door dit deel wat magere biologische cacaopoeder voor de ‘ dakjes” op de specu-baasjes.
Zo maak je de specu-baasjes:
- pak steeds een stukje van de deegbal en druk dit plat tussen de handpalmen.
- pak een stukje van de spijs en druk dit op het platte stukje deeg.
- pak opnieuw een groter stuk deeg en vouw dit om de sijs heen.
- maak er een soort negerzoen van
- doe wat magere biologische cacaopoeder in een kom en haal de specu-baasjes door de cacao.
- maak kleine ronde plakjes van het chocolade spijs, en druk op ieder specu-baasje een plakje.
- bestrooi eventueel nog wat met kokos rasp.
Je kunt de specu-baasjes ongeveer 2-4 dagen bewaren op een koele plek. Ze zijn het lekkerste als je ze vers eet!
Echte natuurspons, hoe zuiver is dit en waarom is het zo duur?
Sinds ik mij pas echt goed ben gaan verdiepen in milieuvriendelijke en meukvrije gebruiks – en verzorgingsproducten, gaan er steeds meer deuren open. Echt ALLES wat we dagelijks gebruiken en voor lief nemen, bevat wel iets van plastic of ander synthetische ellende. Van je tandenborstel tot je badspons. Ik gebruikte tot voor kort een “ puff” die ik kocht bij Rituals. Vond dat heerlijk in gebruik, omdat het alles lekker laat schuimen , wat best nodig is bij natuurlijke en meukvrije zeep / doucheproducten. Deze schuimen in het algemeen niet zo goed. Zo’n puff laat de boel dan lekker schuimen. Toen ik erachter kwam dat ook de puffs van Rituals niet “ squeeky clean” zijn, heb ik deze meteen omgewisseld voor een natuur-spons. Dat was wel even slikken, want ze zijn niet goedkoop. Ik betaalde voor mijn spons € 17,95. En wat heb je dan? Ik zocht het uit.
WAT ZIJN NATUURSPONZEN?
Bladsponzen leven enkel in warme, ondiepe zeeèn, maar veel andere soorten leven op grote diepte in oceanen en enkele soorten komen zelfs voor in zoet water.In de natuur ziet een spons er niet uit zoals de spons die we in bad tegenkomen. Ze heeft nog het meest gemeen met een glibberig stuk lever. De spons zit als een plant vast op het substraat en schijnt op het eerste zicht helemaal niet te bewegen. Lange tijd zijn sponsen afwisselend beschreven als dieren, planten, zowel dier als plant en zelfs als levensloze substantie. (een uitscheiding van talrijke dieren die zich in de holten van de spons verschuilen)
Pas 100 jaar geleden is men er van overtuigd dat sponzen tot het dierenrijk behoren. De vraag die voordien niet deftig kon worden beantwoord worden was: “Hoe komen deze organismen, die niet van hun plaats komen en niet zichtbaar op hun omgeving reageren, aan voedsel?” Het antwoord op deze vraag komt er als men een suspensie van minuscule gekleurde deeltjes in het water brengt. Dan ziet men voortdurend een straal water uit één of meerdere grote openingen aan de buitenkant komen. Nu blijkt dat het water door minuscule poriën de spons binnenstromen. De spons fungeert als een soort levende filter die kleine organismen uit het constant door zijn lichaam stromende water haalt. Aan deze miljoenen poriën leent de spons haar wetenschappelijke benaming: Poridera. (gaatjesdrager) Rare “ beestjes” dus, dat natuurspons!
HOE DAN…?
DURE GRAP
GEBRUIK EN ONDERHOUD
WAT VIND IK VAN MIJN SPONS?
Geschikt voor veganisten?
Zoals je hebt kunnen lezen wordt natuurspons beschouwd als dierlijk, maar niet in de breedste zin van het woord. Maar ja…..hoe zit het dan als je een veganist bent? Want dan eet je bijvoorbeeld ook geen honing. Natuurspons wordt als dierlijk beschouwd maar niet als wezenlijk dier. Daarom zijn er verschillende meningen over hoe veganistisch een natuurspons is. Ik denk, dat je dit voor jezelf moet beslissen. Ik zie spons niet als iets dierlijks. Maar jij kunt als fanatiek veganist juist wel vinden dat het dierlijk is. Dan is het uiteraard ongeschikt voor jou. Het is dus meer een persoonlijk oordeel.
Er zijn ook plantaardige natuursponsen. Deze worden gemaakt van LOOFA. Loofa is een plant waarvan het fruit na rijping, dankzij zijn structuur en het absorberende vermogen, wordt gebruikt als een perfecte plantaardige spons. Deze zijn echter vrij lastig verkrijgbaar.
Review Klean Kanteen RVS rietjes
Het is zo gewoon geworden. Plastic bekertjes koffie uit de automaat, met een roerstaafje. Bij elk gekocht drankje een rietje. We staan totaal niet stil bij de enorme plastic soep die al deze producten veroorzaken. Tussen de acht miljoen ton aan plastic afval dat jaarlijks in de oceanen terechtkomt, spelen plastic drinkrietjes geen doorslaggevende rol. En toch staan deze dunne en lichte buisjes – die voor het consumeren van de meeste drankjes volstrekt onnodig zijn – centraal in een groeiende milieucampagne, die mensen moet aansporen om niet langer rietjes te gebruiken en zo bij te dragen aan het schoonhouden van de oceanen.
Doordat ze zo klein en licht zijn, komen ze vaak niet in speciale afvalbakken voor plastic terecht en worden ze dus niet gerecycleerd, zoals op elk strand is te zien. En hoewel rietjes maar een miniem deel van de totale hoeveel plastic in de zeeën uitmaken, maakt hun kleine omvang ze tot zeer verraderlijke vervuilers: zeedieren raken erin verstrikt en vissen eten ze op. Het drinkrietje is de laatste toevoeging aan een groeiende lijst van losse plastic producten die worden verboden, extra worden belast of geboycot, met het doel om de hoeveelheid drijvend plastic in de zeeën aan banden te leggen, voordat het gewicht van al dat afval de totale massa aan vis zal evenaren, iets wat volgens een recente studie rond 2050 zou kunnen gebeuren. De plasticindustrie verzet zich hevig tegen verboden. Producenten van plastic zakjes hebben politici in een aantal Amerikaanse staten ervan weten te overtuigen wetten aan te nemen die het verbod op plastic zakjes ongeldig verklaren. De strijd tegen plastic zal een lange strijd worden. Lees verder
Kala Namak , interessant voor veganisten!
Ik was er jaren geleden al eens eerder naar op zoek geweest: kala namak. In 2014 herschreef ik mijn basiskookboek en wilde veel eier en vleesrecepten gaan namaken in een meukvrije variant. Ik had via een Amerikaanse internetsite gelezen over dit bijzondere zout en dat het een zeer specifieke eier-smaak had. In Nederland was het destijds erg onbekend en nauwelijks verkrijgbaar waardoor ik het maar heb overgeslagen. We zijn vier jaar verder en het lijkt erop dat het bijzondere zout zijn plekje in Europa gaat veroveren. Dit is te danken aan de veganistische golf, die bijvoorbeeld ook edelgist populair heeft gemaakt vanwege zijn kaassmaak. Ik kocht onlangs een zakje “ black salt” in mijn biowinkel. En ben ermee aan de slag gegaan. In dit artikel lees je alles over Kala Namak en wat je ermee kunt. Met recept! Lees verder
Review UNOX vegetarische rookworst….wat is het en is het wat?
Ik ben al ruim 30 jaar vegetariër. Ik heb dus ook nog de “ geiten-wollen-sokken” tijd meegemaakt. Dit was de benaming voor mensen die heel gezond, vegetarisch en veganistisch leefden en vaak op sandalen met daarin geiten wollen sokken liepen. Zij kochten hun voedsel voornamelijk in reform en biologische winkels. Ze werden gezien als een apart volkje. Inmiddels is “ dit volkje” gewoon geworden. En zijn er nog steeds biowinkels, maar dan in de vorm van supermarkten. Biologisch is big business. En beperkt zich al lang niet meer tot een biologische winkel. Lees verder
