Verbeterde nieuwe versie MontAna airfryer MF 299 XL
Die airfryers…….ze blijven hip, hot and happening. Op zich een erg prettige hype, want de airfryer kan een zeer gezonde aanvulling zijn op de algemene gezondheid. Het vervangt een friteuse, een oven en een magnetron. Dit alles in één apparaat is uiteraard ook nog eens supertje-handig. Er kleeft echter wel een nadeel aan: vrijwel alle airfryers zijn niet gifvrij, en bevatten vele teflon-lagen. Dit overschaduwt de gezonde voordelen in één klap. Ik ben zelf daarom enorm lang bezig geweest met het vinden van een gifvrije airfryer. En liet daarom ook deze hele hype aan mij voorbijgaan, omdat teflon mijn huis niet inkomt. Lees verder
Het kommer en kwel van de consument in de supermarkt…..
8.00 s’morgens:
“….ppppfftt….duurt het nog lang? Wanneer gooien ze die deur eens open? Zitten ze nog hun slaap-balletjes uit hun ogen te wrijven boven een bak koffie?
Oh hey HéHé! Er zit beweging ergens daar! Zo, dat werd tijd, het is verdorie al 3 minuten over 8 en ik heb nog meer te doen vandaag dan al die boodschappen in huis halen…
……
Jeeemineeh, zeg! Kan ik hier nog ERGENS een gangpad vinden? Alles staat bezaaid met kratten! Zal ik maar zo’n kinder-karretje pakken of een mandje? Dan kom je beter bij de loop-paden. Het is dat ik veel nodig heb, maar die kut-kar kan ik nergens door duwen! En dan is het ook nog zo’n dwarse kar waar de wieltjes blokkeren! AARRGHH! OK, ik heb er genoeg van, ik haal een nieuwe kar, want dit gaat zo niet. Als ik tenminste door die kratten-zee heen kom!
………
PPFF, ik zweet me de ko-lére en ik moet de dag nog beginnen. OK, waar is mijn telefoon met mijn lijstje? Wat had ik allemaal nodig? Prei….waar ligt de prei? Ik kan niet bij de schappen, kratten blokkeren alles in deze winkel geloof ik. Is dit een soort boycot om hier iets te kopen? Waar liggen die krengen? Oh hier….oh nee, dit zijn biologische….die zijn twee keer zoveel duurder. Dus doei , ik spek de portemonnee van meneer Biologisch niet. Waar liggen die normale krengen? Maar even vragen dan…..waar is het personeel hier? Oh, ik zie een klein joch in een veel te groot jasje van de supermarkt…hem even aan zijn jasje trekken…
“ Goedemorgen, waar kan ik prei vinden?
……..
( …wat staat ie mij nu dom aan te gapen?)
“….prei? Je weet wel, die lange dingen met een pluk groen eraan?”
“ ja, ik weet wat prei is….eh, even vragen” En weg is hij. Vragen naar prei, terwijl ik op een groenteafdeling sta? Apart….God zeg, kan ik het zelf dan echt niet vinden? Wacht es, misschien zit het nog in één van die kratten….Verrek! Ja, ik zie ze, in de onderste krat.
“…die moeten nog binnenkomen Mevrouw” hoor ik het kinderstemmetje achter mij zeggen.
“ Ze zijn al binnen, kijk maar…zou je voor mij twee stuks willen pakken?”
……
“ hallo…?”
“ jaja…even vragen weer…” en weer is ie gevlogen. Wat moet ie nu weer vragen? Of hij een krat op mag tillen om twee preitjes te pakken? Is dat kinderarbeid? En is dat verboden? Wat doet ie dan hier?
“….de prei ligt over een uurtje in de schappen Mevrouw” hoor ik opeens een donkerbruine mannenstem achter me zeggen. Is hij zo snel veranderd van joch naar man? Nee, het lijkt de groenteboer hier zelf te zijn.
“…ik heb geen tijd om terug te komen, kan ik twee preitjes nu mee krijgen?”
“ Nee Mevrouw, we zijn zoals u ziet aan het uitpakken..” Goh, dat had ik niet gemerkt nee, in de kratten-oorlog.
“ …Hoe laat gaan jullie normaal dan open?”
……..
“ om 8 uur..”
“ Oh, OK. Dus dan ben ik niet te vroeg?”
….. “ Nee, maar we zijn nog aan het uitpakken, we …we waren laat vanmorgen..”
“ OK, laat ook maar, dan maar geen prei in de soep morgen. “
AUW! GOTVER-DE GOTVER! Ik stoot mijn teen aan zo’n kut-krat! Waar vind ik hier een gangpad die je normaal kunt doorlopen? AH! Hier is een vrij pad…..maar vol met producten die ik niet nodig heb. Zucht. Diepe zucht. Ik moet me weer een weg bannen door een kratten en karren-zee naar de zuivelafdeling want ik heb van die kokosyoghurt nodig voor Amber, die is tegenwoordig vegan. Waar staan ze nu weer? Ze verplaatsen hier ook alles iedere dag lijkt het wel. Waar staan de potten nu?
Maar weer eens vragen…
“ Goedemorgen, waar kan ik de potten kokosyoghurt vinden?”
“ …..Naast de vla”
“ OK, daar heb ik inderdaad zojuist gekeken, maar daar staat niets”
“ Het moet er gewoon naast staan Mevrouw” Het meisje zat op haar gemak op een lege omgekeerde krat de onderste schappen bij te vullen.Die vind het vast niet leuk om op te staan, zo te zien, of ze heeft wat aan haar voeten, dat kan natuurlijk ook.
“ Ik heb gekeken, maar er staat niets..”
“ Dan zijn ze op, Mevrouw”
……..
“ OK, zou je even achter kunnen kijken of je nog twee potten kunt vinden? “
Oeh. Wat een vieze blik krijg ik toegeworpen. Zuchtend staat ze op, en sjokt weg. Geen idee of ze nu in het magazijn gaat kijken of niet, maar er zat dus wel enige actie in dat lijf. Zal ik wachten?
…..
Duurt wel heel eeg lang…..ik sta hier nu al 5 minuten. Ik moet over een uurtje op mijn werk zijn. Hallo zeg, komt er nog wat van? Ik ga maar even kijken waar ze blijft…
….
Oh, wacht eens, loopt ze niet daar? Gezellig babbelend met dat joch van net? Ze heeft wel twee potten in haar handen zie ik, dus hoera! Die rits ik wel even uit haar handen, dan kan ze vrolijk verder converseren over de wilde avond van gisteren.
“ Dank je voor je moeite! “ Goed, mijn eerste twee items staan in de kar en ik ben al bijna 20 minuten binnen. Wat heb ik nog meer nodig? Havermout. Waar staat dat? Even zoeken…..Het is al een stuk drukker zeg….allemaal ook jonge scholieren…wat zijn die druk. Het lijken wel drommen tegelijk die zich verzamelen bij het schap van de energy-drankjes. En zo te zien draaien ze bij de broodafdeling ook spitsuur, de croissants en andere vette broodjes vliegen weg. Gelukkig eten mijn Amber en Thygo dit niet en ze vinden die energy-drankjes goor. Mijn geluk. Scheelt mij een hoop tandartskosten. Waar vind ik die havermout nu? Laat me het AJB niet weer moeten vragen, ik denk dat ik een derde winkelmedewerker niet trek.
Oh, wacht….de ontbijtgranen, daar moet het vast bij liggen..BINGO!
GOTVER-DE GOTVER-DE…….de zak is gescheurd en natuurlijk pak IK weer die zak! De havermout ligt over de vloer….Nou, gaan we weer, een winkelmedewerker zoeken….
“ Sorry, maar de zak bleek gescheurd, en tijdens het pakken strooit de havermout eruit…”
……
“ Excuses”
………
“ Is dat iets nieuws? Gewoon niets zeggen en weglopen?
Zal ik dan maar weer even wachten? Vind het asociaal om ook zomaar weg te lopen. Al is het niet mijn schuld. De zak was gescheurd. Kan ik toch niet weten? Ah…de jongen komt terug met een stofzuiger-ding.
“ Fijn, dat je het even wilt opruimen, dank je!”
……..
Nou , ook goed joh. Dan zeg je niks, mij een zorg. Ik kan nu wel weer met een gerust hart verder winkelen. Gezellig…Oh, laat ik nu nog wel die havermout meenemen…
OK. Wat nog meer…eens even kijken….brood, en kaas. Maar moet ook vegan kaas zijn. PFFF….het is niks dat je dochter van 15 heeft besloten als veganiste door het leven te gaan, maar ik vind het verrot moeilijk. Ik wist niet eens dat kaas niet vegan was. Dat eten vegetariërs toch ook? Maar volgens Amber is dat wat anders. Geen idee wat er anders aan is, maar goed, ze lijkt zich er enorm in te verdiepen. Dus moet ik maar even meedoen. Waar vind ik in hemelsnaam vegan kaas? OKOK….gaan we weer….
“ Goedeorgen, hebben jullie ook vegan-kaas?????”
“…Sorry, wat?”
“ vegan. Veganistische kaas. “
……
“ Oh ja, dat is nu heel erg in….” zegt haar collega maar om haar collega uit de brand te helpen, want zo te zien was deze zo stomverbaasd alsof het leek of ik haar iets in het Chinees vroeg.
“ Ik ga even voor U navragen Mevrouw, een ogenblikje” De collega snelt weg, de andere collega wat ongemakkelijk achterlatend, die maar snel haar werk weer oppakt waar ze mee bezig was voor mijn vraag.
( 5 minuten later…)
“…Sorry Mevrouw, dat hebben we niet. “
“ Ah. Bedankt voor het navragen…”
“ Ja hoor!”
Goh, toch nog wel iemand hier die netjes antwoordt . Goed, geen vegan kaas, wat dan? Ik bel Amber wel even, ze moet toch nu haar bed uitkomen inmiddels..
“ ..Mam,wat is er! “
“ Ook goedemorgen….ik sta in de supermarkt en ze hebben geen vegan kaas”
“ ECHT WEL! Ik heb het van de week nog gekocht daar! “
“ Schat, ik heb het net gevraagd, ze zeggen dat ze het niet hebben”
“ Dan lullen ze daar uit hun nek! “
“ Amber! Beetje respect alsjeblieft!” ( wat kijkt die man me nu raar aan?)
“ Ok, ik ga het nog een keer vragen, momentje, even iemand anders zoeken tussen de kratten”
“ Wat?”
“ Ja, laat maar….”
“ Meneer, mag ik u wat vragen? Hebben jullie veganistische kaas? Volgens mijn dochter ( ik hef mijn telefoon zodat hij weet dat ze erbij is) hebben jullie dit wel”
“ Van Wilmersburger, zeg dat erbij Mam! “ toetert mijn dochter door de telefoon die niet op de luidspreker staat, want dat hoeft met het stemvolume van mijn dochter niet.
“ Van…”
“ Ja, ik heb het gehoord, ik ga even kijken in ons systeem, heeft u een momentje?
Tuurlijk. Waarom niet. Het is niet zo dat ik over een kwartiertje moet beginnen.
( 5 minuten tandenknarsend later)
“ Is hij nu al terug Mam? “
“ Nee…oh wacht ik zie wat aankomen lopen in de verte…”
“ Kijkt U eens, hier is de kaas!”
“ Wat fijn`! Bedankt! “
“ Amber je hebt je kaas.”
“ Wel de hartige hé! “
…….
“ Staat er niet op. Maar ik vind het wel goed dame! Ben je al je bed uit? Je moet om 9 uur bij Lisa zijn!”
Mopper de mopper, klik.
Ik moet de helft van mijn lijst nog vinden, en het is al kwart voor negen. Serieus? Ben ik nu al 45 minuten binnen? Even het werk maar bellen dat ik ietsje later ben.
OK. En door.. Eieren. Waar vind ik die dingen ?
Ah, snel gevonden dit keer, fijn, scheelt tijd. Wat een gigantisch aanbod. Moet dat? Wat is een grasei? Van kippen die gras eten? En een vrije uitloop ei? Voetballen ze ook met die dingen? Ik moet toch echt wat meer boodschappen gaan doen, want ik begrijp hier niets van. Maar god wat heb ik een hekel aan boodschappen doen. Waarom? Geen idee.
Biologische eieren maar nemen? Die zijn nu in de aanbieding, dus vooruit, dan maar biologisch. Zal Amber vast op prijs stellen of heh, nee, die eet geen eieren meer. Terwijl ze dol op eieren is.
Eens kijken, wat nog meer? Ontbijtkoek . Amber heeft me gevraagd goed naar de ingrediënten te kijken want er kunnen dierlijke spoortjes in zitten, stiekeme dingen zegt ze. Ik vraag me af wat dan. Zij zegt melk en eieren en boter en honing. Honing? Is dat ook al verboden op de veganisten-lijst?
“ Die van Bolletje moet je nemen Mam” zei ze. Nou OK, op jacht naar Bolletje……
Ik zie welgeteld zeventien soorten ontbijtkoek, maar geen Bolletje. Zucht.
Nou, dan zit er niets anders op dan de verpakkingen lezen. God zeg, mijn dochter met haar kuren….maar goed, alles voor mijn lieve schatjes.
“ …met honing” Die dus niet.
En deze goedkopere heeft iets van boter. En mijn hemel, wat zitten die dingen vol gepropt met suiker! Weet je wat? Ik skip die hele suikerkoeken. Dan maar geen ontbijtkoek, de groeten. Al die suiker.
Ik ben uitgeput. Ik moet nog even kijken voor kokosolie ( opdracht van Amber) en een pak Liga voor Thieg…die met krenten, want die andere lust ie niet. Ik kijk nog ff voor die Liga en dan race ik naar de kassa, want ik ben het echt zat. Ik loop al een uur rond als een kip zonder kop en wat heb ik pas in mijn kar liggen? Nou soit. De groeten. Met de veganistische groeten er achteraan.
Lange rij voor de kassa, en maar eentje open….tuuuuuuurlijk joh. Hey, maar misschien liggen de preitjes inmiddels in het schap, even kijken. Ja verrek, hij legt ze er net in.
“ Ah, u bent toch nog even terug gekomen? zegt de man met de donkerbruine stem.
“ “ Nee, ik ben nog niet weg geweest hier”
Ik laat de verbaasde blik maar achter me en pak die twee vervloekte dingen. Hey!
Wat krijgen we nu? Mijn kar is helemaal naar achteren gezet en alle mensen zijn voor me gegaan! JA HALLO! Kan ik niet even wat pakken? GOTVER DE GOTVER!
Na vier voor mij eindelijk de paar boodschappen die ik in zo’n dik uur heb verzameld op de loopband zetten…..ik wil hier zo snel mogelijk weg, ik ben er he-le-maal KLAAR mee! Een rondje door een donker gat is minder vervelend.
“ ….kunt U voor mij een ander pakje kaas pakken Mevrouw? De code doet het niet..”
( tot tien tellen)
“ Waar ligt die kaas?”
…?…Waar u hem heeft gepakt Mevrouw”
“ ik heb de kaas niet gepakt omdat…weet je wat? Laat die hele kut-kaas maar, reken de rest maar af”
“ Weet u het zeker?”
JA!”
“ Zal ik anders even een medewerker roepen? “
GOD zeg, heeft ze bitterballen in haar oren ofzo?
“ Nee. Dat. Hoeft. Niet. “ ( tot tien blijven tellen, en blijven ademhalen)
Ik reken af en ren met piepende zolen de supermarkt uit.
Waarom ik zo’n hekel heb aan boodschappen doen? Ik geloof dat ik nu wel een idee heb…..
Notificatie: dit blog is met een flinke dosis humor geschreven.
Lieve mensen, waar zijn we mee bezig?
“ ik leef gezond, dus ik ben een beter mens” kopt het recente artikel op Foodlog af. In dit artikel lezen we dat in Amerika het zogenoemde “ leef gezond of je bent dom-syndroom” aardig zegeviert en mensen zelfs geen dinarparty’s meer durven te organiseren. Het artikel had voor mij geen nieuw leesvoer, want niet alleen in Amerika vinden deze praktijken in grote getale plaats, ook in Nederland kennen we er een houtje van om elkaar eens even flink af te zeiken. Ik heb er iedere dag mee te maken. Het is onderdeel van mijn werk geworden tegen wil en dank. Maar het schijnt, dat iedereen wel IETS moet zeggen over een ander en hoe hij/zij dit aanpakt. Lees verder
Royal Green vitamine B12….uniek en bijzonder!!!!
Ik steek niet onder stoelen of banken dat ik een zeer groot fan ben van het merk ROYAL GREEN. Ik vind het erg knap, hoe founder Roy Jongens zijn bevlogenheid in zijn producten weet te steken, en deze zo natuurlijk mogelijk weet te maken. Ik vind het soms zelfs een ware tovenaar 😉 Neem nu zijn allerlaatste juweeltje: de vitamine B12. Er zijn uiteraard duizenden vitamine B12 supplementen op de markt, van chemisch tot natuurlijk. Maar ECHT natuurlijk zijn ze nooit. Roy is gaan brainstormen hoe hij een vitamine B12 zo natuurlijk mogelijk kon krijgen en het resultaat is sinds kort op de markt. Ik vond het zo bijzonder, dat ik in dit artikel jullie er meer over wil vertellen. Lees verder
Kruiden & specerijen ….belangrijker dan jij denkt!
Vrijwel iedereen heeft wel ergens een potje kruiden of specerijen in de keukenkast staan. Meestal is dit iets van nootmuskaat, paprikapoeder, peper en zout. Inmiddels is het kruiden & specerijenschap in supermarkten enorm gegroeid. En dat is zowel fijn als niet fijn. Erg fijn, omdat we nu veel meer keuze hebben om ons voedsel zelf op smaak te brengen, minder fijn, omdat deze producten vaak vol zitten met allerlei hulpstoffen als heel veel zout, en suiker.
We kijken erg nuchter naar kruiden & specerijen, maar wist jij dat ze de belangrijkste schakel vormen in ons voedsel?
