Ik begeef me dagelijks op social media. Het zijn voor mij grote bronnen om vele groepen mensen te bereiken. Afgelopen jaren ben ik uitgegroeid tot een social influenceer, wat zijn vele leuke kanten, maar ook vele slechte kanten heeft. Ik ben trots op wat ik afgelopen jaren heb weten op te bouwen, en daarbij altijd mezelf ben gebleven. Door dicht bij mezelf te blijven kan ik mijn werk naar behoren uitvoeren en niet hoe anderen dit graag zien. Dit vergt enorm veel van een mens. Met name deelnemen aan social media is ontzettend moeilijk. Het is inmiddels een snoei-harde wereld geworden waar mensen elkaar afbranden tot het laatste restje as. Het is een zeer nare ontwikkeling die niet is tegen te houden. Stel je je bloot aan dit publiek, dan gooi je jezelf letterlijk en figuurlijk in een leeuwenkuil. Waar je vervolgens voor altijd moet blijven vechten voor je bestaan.
Ik probeer zoveel mogelijk bij mezelf te blijven en dat betekent: zijn wie ik ben en mij niet voordoen als een spetterend en prachtig figuur, die het allemaal wel beter weet en de hele wereld denkt te kunnen veranderen. Wat ik probeer te doen is mensen bewuster te maken van de nare praktijken in de voedsel en levensmiddelenindustrie. Dit doe ik op mijn manier. Recht door zee, zonder omwegen of via andere kronkel-paadjes om de hete brij heen blijven dralen, of worden betaald voor mooie kletspraatjes.
Dit levert naast fans ook vijanden op. Het is nooit leuk om te lezen, dat jij al jarenlang honing consumeert en erachter komt dat dit ook gewoon suiker is. En als jij de boodschapper bent, dan word je dit nooit echt in dank afgenomen.
Ook fabrikanten zijn soms niet echt “ amused” van mijn gesnuffel in hun producten. Soms werken ze mee, vaak tegen en zijn de kwade mailtjes niet van de lucht. Alles lijkt er soms op, dat ik opzettelijk snuffel en wroet in producten, om maar iets kwaads te vinden en daar verschrikkelijk interessant mee te doen om aandacht naar mij toe te trekken. Ik snap deze gedachtengang, omdat vele andere bloggers inderdaad zo te werk gaan. Ik niet. Mij boeit het niets of ik nu opeens hot topic ben geworden of niet. Want waar het bij mij enkel en alleen om gaat is de consument beschermen en bewuster maken. Als ik het zou doen voor aandacht, dan liet ik mij wel betalen. Maar ik verdien geen eurocent. Omdat ik geen eurocent wil verdienen over de rug van de consument.
“ being on social media” is geen makkelijke taak. Het lijkt voor buitenstaanders een enorm makkelijk platform om jezelf te verkopen, maar dit is absoluut niet zo. Het vraagt ontzettend veel tijd, moeite, kracht, inspiratie, zelfverzekerdheid., zelfvertrouwen., durf, lef, en moed. Klinkt dit je wat overdreven? Laat ik je dan eens een dagje meenemen in mijn kant van de wereld van social media.
Ik heb een
prachtige grote groep op Facebook. Deze groep heb ik afgelopen jaren zorgvuldig opgebouwd. Met bijna 30.000 unieke leden ( dus geen gekochte) een prachtige actieve groep. De activiteit erin houden is bijna een dagtaak. Naast dat ik regelmatig post, moet ik ook bijna 24 uur als waakhond spelen. Gebeurt er niets vervelends? Zijn er commerciële posten geplaatst? Zijn mensen respectvol tegen elkaar? Eigenlijk is het iedere dag voor waakhond spelen en dit kost zeker zo’n twee/ drie uur per dag. Daarnaast heb ik nog
een website-blog pagina met bijna 13.000 unieke likes ( dus geen gekochte) waar ook iedere dag activiteit plaatsvindt. Daarnaast is er nog
een Instagram waar ik iedere dag post. Alles bij elkaar genomen is het bijhouden van social media een dagtaak. Daarnaast draait het werk voor de website ook door. In reviews, artikelen en recepten bedenken gaat de meeste tijd zitten. Het vraagt veel voorbereiding ( research) en schrijfwerk. Daarnaast offer ik mijzelf vaak op om iets uit te testen zoals supplementen, tandpasta’s en deodorants. Soms kan dit een enorme uitslag geven of kan het mij ziek maken. Omdat ik mijn werk zeer serieus neem en zo grondig mogelijk te werk wil gaan zijn dit offers die erbij horen.
Het is ook niet gratis. Bij sommige reviews komen extra kosten kijken zoals boodschappen, of iets specifiek aanschaffen omdat een product anders niet werkt. Denk aan speciale zwammen voor kombucha, of speciale bacteriën. Dit zijn extra kosten die gewoon voor mijn eigen rekening zijn.Ja, het klopt dat ik producten voor reviews gratis ontvang, en dit vermeld ik ook netjes. Maar gratis is dus niet altijd gratis. Daarbij komt het vele werk ook om de hoek kijken, zoals research , schrijven, fotografie enzovoort. Niets is echt gratis.
Dan is er ook nog het dagelijkse beantwoorden van de vele mailtjes / berichten via social media, en telefonische vragen Soms ben ik hier ook een aantal uren mee bezig, gemiddeld ligt het op zo’n twee uur per dag. Onthoud, dat ik de enige ben achter MEUKVRIJ MET MONIQUE. Daar zit geen bedrijf achter. JUST ME. Daarom komt ALLES ook op mij neer.
Wat vaak gebeurt on social media is dat er erg veel kostbare tijd wordt opgeslokt aan zinloze discussies, idiote reacties, en telkens jezelf overal moeten verantwoorden. Verantwoorden? Ja. Verantwoorden. Want vooroordelen vliegen mij dagelijks olm mijn oren. Dit hoort er deels bij, als je je nek durft uit te steken en eerlijk en oprecht bent in jouw oordeel. Wat ik eerder aangaf is het nu eenmaal nooit leuk om iets te horen / lezen waar jij het nu helemaal niet mee eens bent. Maar voordat ik iets roep, post of plaats doe ik zorgvuldig mijn huiswerk. En plant niet zomaar wat vieze aarde op internet / social media. Alles moet kloppen. En soms doet iets wat klopt, zeer. En ben ik een paal waar flink tegenaan wordt gepist.
Want ik ben de boodschapper. En de aanstichtster van al dat zeer. Ook al kloppen de artikelen, zijn ze goed onderbouwd, dan nog wordt ik overal af gefikt. Over de jaren ben ik dat wel gewoon geworden, al blijft het vervelend en went dit nooit. Maar ik weet wat erachter zit.
Waar ik mij steeds maar weer voor lijk te moeten verantwoorden is dat ik geen eurocent verdien aan mijn werk. Ik werk onafhankelijk. Wat wil zeggen dat ik niet krijg betaald voor mijn reviews, posten en/ of kortingsacties en winacties. Alles organiseer ik puur uit liefde voor mijn fans en volgers. Zodat zij bijvoorbeeld ook kunnen genieten van een peperdure hoge snelheidsblender door € 100 euro korting. Of flink wat flesjes stevia kunnen inkopen voor een prikkie. Daar krijg ik niets voor uitgekeerd. NIETS. NADA. NOPPES. Ik verdien niets, alles wat het verdient is liefde. Daarom steek ik mijn nek hiervoor uit. Het is zuur om mij hiervoor keer op keer te moeten verantwoorden, want sommige reacties zijn echt vreselijk onrechtvaardig en als ik ergens een hekel aan heb, is het onrecht. Natuurlijk kun je denken “ laat ze lekker kletsen” of “ laat ze maar in die waan” maar het klopt gewoonweg niet, en dat steekt. Hoe erg je het ook negeert, het steekt, omdat je keihard je best doet.
Als iets zo is, dan is het zo. Als ik iets zou verdienen dan meld ik dit netjes. Er is niets mis met verdienen zolang het eerlijk en oprecht is. Ik wil niets verdienen aan kortingsacties omdat ik dit niet voor geld doe, maar voor mijn fans en volgers. En hoe geloofwaardig ben je, als je voor een flink bedrag iets de hemel in prijst? Ook al zou ik 100% achter een product staan, dan nog zou ik mezelf niet meer recht in de spiegel aan durven kijken. Het zit gewoonweg niet in mij en dat is waarschijnlijk ook de reden waarom ik nog zo arm als job ben en van zeer weinig rond moet komen. Mijn integriteit , mijn oprechtheid, mijn geloofwaardigheid, het is mij meer waard dan geld.
Ik vind het vreselijk om mij steeds weer te moeten verdedigen, verantwoorden. Want ik heb inmiddels vele keren bekend gemaakt hoe ik te werk ga ( klik
hier en klik
hier ) Deze negatieve energie zuigt mij compleet leeg, waardoor ik uitgeput raak, en vaak niet meer toekom aan het echte werk, het werk wat belangrijk is. Soms ben ik uren tijd kwijt die ik nooit meer terugkrijg aan zinloze discussies voeren, mij verdedigen, mijn werk verdedigen. Het is vooral zo zinloos. Zo zonde van iedereen’s tijd.
Ook geeft mijn werk veel spanning. Een beetje spanning vind ik leuk, het houdt mij scherp en scherp in de pen. Ik zoek continu randjes op, omdat dit nu eenmaal nodig is om iets te ontmaskeren. Je gaat dan in een vijver zwemmen vol met haaien. Dit levert soms vervelende situaties op. Ook hier moet je je kunnen vermanen. Dat is niet makkelijk.
Dan heb je ook nog de mensen die het nodig vinden te reageren op iets, in zeer negatieve zin. Een reactie wat totaal niets bijdraagt, maar wel probeert jou onderuit te trappen of te raken. Onder IEDER recept, artikel of review krijg ik commentaar. Ook als iets vreselijk klopt, goed in elkaar steekt en geen “ dirt” vindbaar lijkt, zijn er altijd mensen die wel IETS te klagen hebben.
En dan zijn er nog de vooroordelen. Als er iets misgaat in mijn groep, dan zal ik daar vast achter zitten, en verwijder ik alles wat niet in mijn eigen voordeel is., Of ik verwijder reacties van mensen die “ de waarheid” spreken in hun ogen en ik dit vast propoganda vind en deze verwijder. Allemaal aannames die zomaar naar mijn voeten wordt geslingerd, terwijl ik nooit van iets afweet. Hoewel ik uren op Facebook actief ben, kan ik dit niet 24 uur. Ook daar kunnen mensen boos over worden, als ik bijvoorbeeld niet snel genoeg op een vraag reageer. Soms mis ik een hele verhitte discussie in mijn facebookgroep, terwijl ik wel wordt beschuldigd dat ik alles heb weggehaald terwijl het dan gewoon de poster ZELF is die waarschijnlijk haar/ zijn post heeft verwijderd.
of ik word afgeschilderd als botte trut, omdat ik mijn mening nooit onder stoelen of banken steek. Ik kan zo nog uren doorgaan, wat er allemaal dagelijks op mij afkomt. En waar ik alleen mee moet dealen. Soms zijn het bedreigingen, scheldpartijen, schelden tot aan het bot.
Ik steek mijn kop boven het maïsveld uit en heb daarom ook leren omgaan met deze situaties. Het zijn de mindere leuke kanten van social media en ik hoop dat mensen deze kant ook eens zouden bekijken in plaats van alleen maar hun eigen kant. Want ook al hoort het erbij, heb ik moeten leren omgaan met deze nare dingen, WENNEN doet het nooit. En het zou ook niet zo moeten zijn.
Ik wou, dat mensen daarin eens wat minder kortzichtig zouden zijn. Heb je een mening? Prima. Ga om te beginnen eerst eens na of het zinvol is jouw mening te geven. En bedenk dan HOE tactvol mogelijk je dit kunt brengen. En ga bronnen na, voordat je iets roept. Heb je bijvoorbeeld bewijzen dat ik verdien aan iets? Die zijn er niet. Want ik verdien niets. Vraag je dan opnieuw af of je zo’n oordeel wel kunt plaatsen in het openbaar en mocht je twijfelen, stuur mij dan een privé berichtje.
Onthoud dat woorden anders worden gelezen en overkomen dan persoonlijke gesprekken. En anderen gigantisch kunnen raken. Als dit je intentie is, prima, maar is dit het niet, denk dan goed na voordat je iets post, of ergens op reageert. Wat zou social media er anders uitzien……Hoe mooi zou dat zijn?
