Sinds de gezonde trends en golven zijn noten allang geen onderschatte lekkernijen meer. Jaren geleden, voor de gezonde trends zijn intrede deden, waren noten vooral een delicatesse en werd er grif voor betaald. Het was vooral verkrijgbaar in speciale noten-bars, op markten en in sommige supermarkten werden er enkele soorten verkocht. Inmiddels zijn de schappen in supermarkten flink gegroeid en kunnen we allerlei soorten en varianten vinden. Meer lezen over noten? KLIK HIER. Lees verder

Ik ontving n.a.v mijn recente artikel over magnesium erg veel vragen over de beste keuze om te maken op gebied van magnesium supplementen. In mijn artikel vertelde ik o.a dat dit nogal kan verschillen van pot tot pot. Magnesiumsupplementen op basis van magnesiumcitraat zijn het beste, deze zijn zeer goed opneembaar . Diverse onderzoeken hebben uitgewezen, dat magnesium-citaat-supplementen zeer goed worden opgenomen door het lichaam en zo goed in het lichaam terechtkomt. Sommige pillen bevatten echter naast vulmiddelen meerdere soorten magnesium. Naast het gangbare en goed opneembare magnesiumcitraat zit er dan ook het goedkopere en veel minder effectieve magnesiumoxide in. Lees daarom altijd goed de kleine lettertjes op het etiket. Naast de soort(en) magnesium staat daarop soms ook het werkelijke deel magnesium dat ontdaan is van hulpstoffen vermeld. Besef dat, zeker bij het slikken van magnesiumpillen, het meeste magnesium ongebruikt het lichaam weer verlaat. De maag kan namelijk maar een kleine hoeveelheid magnesium tegelijk verwerken. Veel magnesium blijft dus ongebruikt en scheid je weer uit. Lees verder

Vorige week kwam ik dit filmpje tegen, en heb het massaal gedeeld. Ik vond het een aandoenlijk filmpje wat toont hoe puur en echt een kind is. In het filmpje zie je duidelijk een pannetje met gepelde uien staan. Het is duidelijk dat het joch de ui niet in zijn handen gedrukt heeft gekregen om eens leuk in een filmpje te verschijnen. Ook het feit dat het jochie gewoon lekker dooreet terwijl hij rood aanloopt, zijn ogen waarschijnlijk gemeen prikken en het snot uit zijn neus loopt als water, toont dat hij de ui lekker vind en al ” deze ongemakken” voor lief neemt. Het jochie eet op eigen initiatief lekker door. Het filmpje werd massaal door gedeeld en er werd al net zo massaal op gereageerd. Deze reacties verbaasde mij, omdat ze vreselijk uiteen liepen van ” leuk, cute, wat schattig” tot ” dit is kindermishandeling, wat zielig, wat ben je dan voor een ouder, wat een vreselijke moeder om dit zomaar toe te laten” Daar tussenin hingen ook talloze reactie van ” zo leert het kind zelf  goed wat zijn grenzen zijn, het kind leert echt voedsel te eten, het kind is duidelijk verkouden dus komt alles lekker los”.

Alweer gaf ik een diepe zucht. De zoveelste discussie was geboren en het zal ongetwijfeld niet de laatste zijn.  Het maakt eigenlijk niet meer zoveel uit, wat iemand of ik plaats op social media. Het levert ALTIJD een stroom aan reacties op, positief en negatief. Of het nu gaat om een recept, een artikel, een filmpje of een persoonlijke post, er is altijd commentaar. Laat ik vooral benadrukken, dat commentaren in wezen niet negatief hoeven te zijn. Het geeft bijvoorbeeld aan dat iets wat jij post de aandacht heeft getrokken en dat mensen er dus over nadenken. Dit is in een eierdop ook wat ik doe, waar ik het voor doe. Mensen adviseren, en kennis doorspelen. Commentaren worden wel vervelend, lastig en vooral zinloos, als ze nergens over gaan.

Wat zijn commentaren  die nergens over gaan? Wel…heb je even? Als ik bijvoorbeeld een recept post, geheel uit enthousiasme, omdat ik graag wil delen, omdat ik wil inspireren. En dat er dan wordt gemuggezifterd over een komma of letter die er teveel of te weinig staat. Of dat een woord verkeerd gespeld staat. Of als ik een artikel schrijf over een bepaald onderwerp, waar anderen juist een totaal andere mening over hebben. Dat kan, en dat is juist alleen maar fijn. Maar om dan persoonlijk te worden uitgescholden, tot ” heks” en ” hoer” toe, dat gaat wat ver. Of een review van een product, dat door anderen juist zo geliefd is, om dan een nare boodschap over te brengen dat het product helemaal niet zo gezond is als wordt beweerd, dat levert mij ook scheldpartijen en zelfs bedreigingen op. Het is mij al eens overkomen, dat een fan van agavesiroop zo boos op mij was geworden omdat ik de feitjes van agave blootlag, dat zij overal op facebook posten plaatste over hoe amateuristisch ik was, en dat ik van deze wereld af moest worden geveegd.

Of meest recent, een heer die het niet eens was met mijn artikel over echte suikervervangers.  Onderaan dit artikel vind je zijn reactie en het mijne. Ik vind het wat ver gaan, om stevia bijvoorbeeld te vergelijken met cocaïne. Deze meneer heeft zeer blind starend op een artikel waarschijnlijk gereageerd en zijn eigen waarheid willen verkondigen. Ik hou daar respect voor. Tot een zekere grens. Het moet en mag namelijk, vind ik, nooit persoonlijk gaan worden.

Wanneer wordt het persoonlijk? Als ik in persoon erbij word betrokken in manieren die totaal niet relevant zijn. Mijn uiterlijk bijvoorbeeld, of mijn schrijfwijze, Ik ben geen heks of bitch, als ik een verhelderend artikel schrijf. En ik heb niet jaren gestudeerd om achter de kassa te zitten, waar sommigen mij naartoe verwensen. Je mag mijn werk bekritiseren, stom vinden, maar ik heb daar in persoon niets mee te maken. Dit wordt gedaan door mensen, die jou op welke manier dan ook, willen raken. Mensen, die waarschijnlijk zelf in een persoonlijke crisis zitten. Mensen die social media voor de verkeerde doeleinden gebruiken. Het is zo’n beetje ” jij raakt mij, ik raak jou” Nee, het is niet leuk om te lezen dat agave helemaal niet zo gezond blijkt dan gedacht, maar om persoonlijk een oorlog te gaan beginnen tegen mij in persoon, dat lijkt mij niet nodig. Je mag mijn recepten stom vinden, maar om ze goor, walgelijk en ” kots” te noemen, dat vind ik ver gaan. Social media is een heerlijk platform om je eens even lekker te ventileren. Want wie maakt jou wat, daar veilig gewaand achter je toetsenbordje? Sommige reacties zijn vulgair, respectloos, en ronduit gemeen en bot. Ik heb er inmiddels een olifantenhuid van gekregen, maar ik kan mij opwinden over de reacties die soms op posten van anderen wordt gegeven. Alles moet tegenwoordig ter discussie worden gesteld. Iedereen MOET een mening hebben, iedereen MOET reageren. Zo kan een oprechte vraag opeens een grote vlam in een hooischuur zijn.

Laat ik eens wat vertellen. We HOEVEN niet perse te reageren. We hoeven niet altijd een mening te geven. Of ze te uiten. Vind je mijn recept stom?: Prima. Dat kan. Maar scroll dan lekker verder. Ik heb geen behoefte om te lezen dat jij mijn recept stom vind. Je kunt nu eenmaal niet iedereen plezieren. En ik vind het meer dan prima, dat jij mijn recept stom vind, echt waar. Maar ik hoef dat niet te lezen. Je mag kritiek hebben op mijn artikelen. Prima zelfs, want zolang deze opbouwend zijn leer ik daar ook van. Maar kritieken die zeer aanvallend zijn, persoonlijk op mij gericht, niet relevant aan het onderwerp, zinloos en respectloos, die opmerkingen sla ik graag over. Want daar kan niemand iets mee. Dit gaat alleen nog maar om leuk vermaak, want op social media bestaat zo’n 85% uit ” ramp-toerisme”. Mensen genieten achter hun beeldscherm, als jij ” als deskundige” compleet met de grond gelijk wordt gemaakt, wordt geschoffeerd, vernederd, beledigd en uitgescholden. De ” thrillseekers” zijn op facebook niet te tellen. En dan heb ik het nog niet eens over de aanstichters. Mensen die opzettelijk relletjes ( bommetjes) plaatsen in de vele groepen, ook in de mijne.

Ik denk, dat het lieve aandoenlijke jochie van het filmpje nog vele uien na dit filmpje heeft gegeten. En ik denk ook, dat social media er een stuk leuker uit zou zien, als we niet allemaal een mening hadden die we MOETEN verkondigen. Want geloof mij, dat HOEFT ECHT NIET Het is OK, realy! Het is OK om lekker door te scrollen en je gedachten gewoon mee te laten scrollen. En wil je reageren, denk dan eerst even goed na. Heeft je mening zin? Heeft het waarde? Kunnen anderen en de poster ervan leren? Kortom, is het NUTTIG? Is het antwoord ” nee” scroll dan lekker door. Skip recepten, lees mijn artikelen dan niet, volg mij niet, als je het nooit eens kunt zijn met mijn werk, en wat ik doe. Het is niet wettelijk verplicht om mij te volgen, mijn artikelen te lezen, en daarop te reageren. Net zo min het wettelijk is verplicht om anderen af te zeiken, omdat het KAN. ( …niet omdat het moet….maar omdat het kan) of anderen af te rekenen op uiterlijk, omdat je anderen daarmee kunt treffen waar je anderen graag wilt treffen. Echt, het HOEFT niet.

Ik ben een fanatiek sporter. Ik vraag daarom vrij veel van mijn lijf, met name mijn spieren. Zo nu en dan raken deze overbelast of in periodes van stress en spanningen kunnen ze gaan protesteren. Ik sta dan meteen met de fles magnesium olie in mijn handen om mijn spieren mee te behandelen. Als het echt pittig is, dan slik ik ook nog wat magnesium bij, in de vorm van capsules van het merk Royal Green.  Lees verder