Ik ben dol op de Cubaanse keuken, van oorsprong de Creoolse keuken. Deze is ontstaan door Spaanse en Afrikaanse invloeden. De meest voorkomende Cubaanse gerechten bevatten varkensvlees, tomaten, bonen, rijst, sla , en veel kip. De Spaanse invloeden zijn aanwezig via sinaasappel, citroen en limoen, en rijst. We komen ook erg veel Yuca ( Cassave) tegen in Cubaanse gerechten. Wat dit is, kun je hier lezen..

Ik ben vegetariër en het vlezige gedeelte van de Cubaanse keuken sla ik dan ook altijd over. Ik maak mijn eigen varianten op de heerlijkste Cubaanse gerechten. Eerder heb ik deze verrukkelijke koekjes al gemaakt.  Mijn meukvrije Cubaanse rijst is ook altijd een hit. Cubaanse rijst wordt gemaakt met gebakken banaan, gebakken ei,  witte rijst, en een heerlijke tomatensaus. met groenten. Meestal wordt er courgette gebruikt. Alles wordt gebakken, op de rijst na. Er zijn inmiddels talloze varianten bedacht, met en zonder vlees. Ik bedacht een lekkere meukvrije variant met zilvervliesrijst!

Dit heb je nodig:

( voor twee personen)

• twee verse eieren
• een ui, fijn gesnipperd
• twee teentjes verse rauwe knoflook, gesnipperd
• 100 gram wortel, geraspt
• 100 gram prei, in ringetjes gesneden
• 100 gram selderij, fijn gesneden
• 50 gram peterselie, fijn gehakt
• 150 gram ( liefst homemade) tomatenpuree
• een eetlepel paprikapoeder
• een laurierblaadje
• twee flinke kopjes zilvervliesrijst, gekookt en uitgelekt
• twee bananen, in plakjes gesneden
• keltisch zeezout
• avocado olie om in te bakken

Zo maak je het:

Verwarm in een wokpan een scheutje avocado olie en fruit de ui en knoflook glazig. Voeg de groente, kruiden, laurierblad  en tomatenpuree toe en roerbak kort, zet het vuur laag en laat de massa ongeveer onder voortdurend roeren 6/7 minuten garen.  Verwijder het laurierblad. Verdeel de rijst over twee borden. Verdeel de saus over de rijst. Laat in een koekenpan wat avocado olie smelten en bak de bananen plakjes om en om goudbruin. Verdeel over de borden. Laat in de koekenpan opnieuw wat avocado olie heet worden en tik de eieren kapot. Prak de dooiers kapot.  Bestrooi met een snufje keltisch zeezout.Bak de omeletten om en om gaar en serveer bij de rijst.

CUBAN RICE

I love the Cuban kitchen, wich is Creole from origine. This came about through Spanisch and African influences. Most Cuban dishes are made with porkmeat, chicken, tomato, beans, rice and lettuce. The Spanisch influences are noticed by oranges, lemon, limes, and rice. Also there’s a lot of yuca, or cassave.

I’m a vegetarian, so the meat-parts of the Cuban kitchen i replace with other things, like lots of vegetables. I make my own Cuban disches like this populair one, the Cuban rice. Cuban rice is originaly made from white rice, baked banana, baked eggs, and a nice tomato sauce. I made my own with some diferent, more healthy ingrediënts, so it gives you more nutriënts ! Enjoy!

This is what you need:

( for two persons)

• two fresh eggs
• one onion, finely schredded
• two toes of garlic, finely schredded
• 100 grams carrot, schredded
• 100 grams leek, in small rings schredded
• 100 grams selery, schredded
• 50 grams parsley, finely schredded
• 1/2 cup tomato puree
• one tbsp paprika powder
• one leaf laurier
• 1 1/2 cup silvery rice, cooked and leaked out
• two bananas, cut in pieces
• avocado oil of melted coconut oil to bake
• keltic seasalt

This is how you made it:

Heat some avocado oil in a wok, and fruit the onion and garlic until soften. Add tomatosauce, vegetables, paprikapowder, and the laurier into the wok and stirr for a couple of minutes until the mass is well cooked.  Divide the rice over two plates. Remove the laurier. Pour the sauce over the rice on the plates. Heat some avocado oil in a frying pan and bake the banana until golden. Pour en divide over de plates. Heat some avocado oil, and break the eggs in the fryer pan. Break the egg yolks and turn the omelets. Serve over the plates. DIGG IN!

Vorig jaar ( Augustus 2017) raasde er een  eier-schandaal door ons land.  Het leek zich als een olievlek uit te vloeien. De eier-verkoop is volledig ingestort en alhoewel er inmiddels weer eieren verkrijgbaar zijn die 100% “ veilig” zijn verklaard, is het kwaad al zo’n beetje geschied en zijn we zeer terughoudend geworden in het kopen van ons eitje. Ons eens zo onschuldige eitje. Het eitje waar erg veel gezonde voordelen aan kleven. De toekomst zal moeten uitwijzen of de eier-markt deze vreselijke val kan overleven. Dit ligt sterk aan hoe angstig we zijn geworden, of beter gezegd, zijn GEMAAKT.  Lees verder

Als je werk doet, die maar weinig anderen doen, dan begeef je je vaak op glad ijs. Daar ben ik mij als geen ander inmiddels van bewust. Ik ben geen “ standaard” health/foodblogger. Ik wil alles graag tot de bodem uitzoeken, zodat ik gebaseerd op de feiten een verhelderend artikel kan schrijven. Daarnaast ben ik geen meeloper, ja-kinkker en iemand die alles doet om witte voetjes te scoren bij zowel publiek als media. Dit maakt je direct uitzonderlijk. In de wereld waarin ik mij begeef, zie ik wonderlijke dingen gebeuren. Voeding en diëtiek is een zeer gecompliceerde wereld. En vanwege de steeds groter wordende concurrentie ervaar ik heel erg veel afgunst, haat, nijd en jaloezie onderling. Vooral uit hoeken waarvan ik juist nooit zoiets zou verwachten. Maar juist dáár vallen de rake en meest pijnlijkste klappen. 

Ik ben niet zo van “ op de voorgrond treden”. Ik wil gewoon lekker doen waar ik goed in ben. Artikelen verzorgen, die nuttig kunnen zijn voor mensen. Recepten ontwikkelen, waar mensen wat mee kunnen. Ik hou al helemaal niet van modder gooien. Als ik daaraan zou beginnen zouden de grootste modderpoelen niet voldoende zijn om mee te smijten. Want ik krijg dagelijks heel veel “ dirt” over mij heen. Dit hoort erbij, als je je publiekelijk openstelt. Of het terecht is, of het normaal is, of het netjes en respectvol is, dat betwijfel ik, maar je kunt dit niet voorkomen. Het is het beeld waarin we nu leven. Social media heeft ontzettend veel deuren open gezet. Openingen naar leuke dingen, maar ook zijn er erg veel deuren wagenwijd open gezet voor mensen die het niet zo goed met anderen voor hebben. Ik heb deze groep mensen nooit begrepen. Als kind kon ik het begrip “ jaloezie” al niet begrijpen. Als ik met een vriendinnetje speelde werd mijn beste vriendinnetje jaloers en begon mij uit te maken voor rotte vis. Dit heb ik altijd met volle verbazing aangehoord omdat ik daar werkelijk niets van begreep. Waarom deed zij opeens zo raar? En zei ze zulke gemene en rare dingen over mij? Ik ging vaak huilend naar mijn moeder, die mij niet kon troosten omdat ze het mij ook niet goed duidelijk kon maken. Leg maar eens uit aan een kind van vijf wat jaloezie is. Inmiddels ben ik 47, en nog steeds kan ik jaloezie maar moeilijk plaatsen en rijmen in mijn hoofd. Waarom gunnen mensen elkaar niets? Waarom moeten mensen elkaar afbranden omdat zij het simpelweg niet eens zijn met iets? Waarom worden mensen persoonlijk afgekraakt en aangevallen omdat iemand het ergens niet mee eens is? Al ben ik 47 en inmiddels een stuk wijzer, echt begrijpen kan ik dit vrees ik nooit.

Ik draai al een aantal jaren mee in de wereld van social media. Het heeft mij erg veel gebracht. Mooie dingen, mooie ontwikkelingen, persoonlijke groei, mooie en waardevolle contacten met mensen. Maar het heeft mij ook erg veel slechts gebracht. Mensen die je onderuit willen trappen, je bespugen, je voor rotte vis uitmaken en onwaarheden over je verspreiden. Het heeft er o.a voor gezorgd dat ik het vertrouwen in mensen compleet ben kwijtgeraakt. Mensen die ik blind vertrouwde hebben mij benadeeld, financieel misbruikt, misbruikt om zelf groter te groeien, en vooral zeer hevig gekwetst. Dit laat wonden achter. Ik ben een zeer nuchter persoon, een rasechte Rotterdamse. Niet lullen maar poetsen. Dit heeft mij overeind gehouden. Ik heb ontzettend veel “ collega’s” zien sneuvelen onder de grote druk. Want die kan inderdaad erg hoog zijn. Heb je een tere ziel, dan red je het gewoonweg niet in deze zeer bizarre wereld. Je wordt blauw en murw geschopt en geslagen, digitaal. En bedreigingen zijn geen ongewoonlijke dingen meer geworden. Achter de schermen gebeuren vreselijke dingen. Net als ik, kiezen de echte profs ervoor dit uit de publiciteit te houden. Ook al jeuken mijn handen vaak om te reageren op alle leugens en onrecht. Ik wil daar boven blijven staan. Mezelf recht in de spiegel kunnen blijven aankijken, en mij niet verlagen tot het niveau van deze groep mensen die elke gelegenheid aanpakken om misbruik te maken van jouw naam/naamsbekendheid. Slinger “ Monique van der Vloed” in de lucht en je hebt vele geïnteresseerden. Zo werkt dat nu eenmaal en dat kan vreselijk in voordeel werken voor een leverancier die jou onderuit wil schoppen. Uit wraak, of uit sarcasme. 

Het vervelende is, dat mensen aan de voorkant niets merken. Zij lezen alleen wat zij mogen lezen. Zij krijgen niets mee van onderlinge discussies, ruzies, onrecht, moddergooien via privé berichten, en bedreigingen en chantage. Ja, ook chantage. Het is mij overkomen. Als mensen ( leveranciers waar je bijvoorbeeld erg goed mee hebt samen gewerkt) jou plotseling zwart gaan maken, dan “ zal dat wel” Want het werkelijke verhaal zul je zowel van mij als de tegenpartij nooit lezen. Misschoen is het eens de hoogste tijd om dit WEL eens te gaan doen. Een boekje open doen over wat ik zoal heb meegemaakt afgelopen jaren. want geloof mij, daar kan ik inmiddels een boek over schrijven. Wordt ongetwijfeld een bestseller. Ik worstel nog met het idee. Het zou in elk geval veel op kunnen helderen. Zeker omtrent de nonsens die over mij worden verspreid. 

Ik ben een pleaser. Ik heb een onverzadigbare GUN FACTOR. Dit is iets moois, maar tevens mijn valkuil en mijn killer. Ik zie mijn werk niet als werk. Het is voor mij veel meer dan werk. Het is mijn leven, mijn passie, mijn leven staat in het teken van mijn werk. Ik doe alles met volle overtuiging en vooral liefde voor mijn vak. Het is een mooi vak. Met nare kanten. Zo ervaar ik het. 

Je kunt ervoor kiezen, om deze nare kanten toe te laten en jou compleet in zijn greep te krijgen.  Dat is niets om je overigens voor te schamen, want dat is menselijk. Ik ben menselijk. Ik heb gevoel. Net als jij. Net als de groenteboer, het kassameisje bij de AH, de buurvrouw, de papierprikker op straat, de vuilnisman, de huisarts, de specialisten en deskundigen in ziekenhuizen. Allemaal mensen, dus menselijk.  Maar wat brengt zo’n keuze je? Narigheid, stress, ellende, spanningen en een vreselijk slecht gevoel over jezelf. Dat is wat anderen jou kunnen aandoen, zonder dat zij zich dat wellicht maar één nanoseconde realiseren. Het kost ontzettend veel zelfvertrouwen, geloven in jezelf en in je kunnen, om rechtop te blijven staan. 

Ik lees en ik zie uiteraard veel over mezelf. En ik wordt om de haverklap getipt zodra er weer een hetze gaande is tegen mij. Is dit leuk om te lezen, te zien of te horen? Nee, natuurlijk niet. Maar je kunt er maar twee kanten mee op: 

– het jou laten raken en zorgen dat zij hun doel bereiken

– het langs je heen laten gaan en er geen aandacht aan schenken

Natuurlijk kies ik altijd voor het laatste maar de weg er naartoe was een lange. Want het is en blijft moeilijk om mee te dealen, zeker als de klappen uit onverwachte hoeken vallen. Mijn gezonde verstand wint het goddank altijd, maar ook ik wankel soms, omdat ik volledig van mijn sokken wordt geblazen door iets/iemand. Het is een spel. Een zeer vervelend en stom spel. Een spel waarin de spelregels bestaan uit:

– uitlokken en provoceren zodat ik ga toehappen

– zodanig veel leugens en onzin verspreiden dat er voor mij niets anders opzit dan mijn weerwoord te laten horen

– mij nog zwarter maken dan de meest vieze kachel, waarin ik persoonlijk belachelijk wordt gemaakt

– allerlei manieren vinden om mij te raken, te kwetsen, te vernederen, te bespugen, omlaag te halen

Het is, dat ik deze groep mensen zie van een ander perspectief. Zij redeneren niet gezond, en voeren hun acties uit op gevoelens van jaloezie, wraak en “ het behalen van hun gram” als ik ergens op in ga waar zij lyrisch over zijn. Ik kan mij dit indenken. Ik stel mij vaak voor hoe ik mij zou voelen als ze mijn meest favoriete product nadelig beoordelen. En geloof mij, dat gebeurt met grote regelmaat. Toch kan ik mij niet vinden in de heftige, vaak bizarre reacties van anderen. Ze zijn boos op je, schelden je uit voor rotte vis en bedreigen je. Eisen dat je alles verwijderd, of gaan je compleet afbranden overal. Ik kan er een boek over volschrijven. Zo was er eens een dame in mijn facebookgroep het niet zo eens met mijn oordeel over agave.. Zij ging vreselijk provoceren waardoor iedereen zich ermee ging bemoeien en ik uiteindelijk, wegens grof taalgebruik, deze dame moest verwijderen. dit nam ze mij niet in dank af en begon een oorlog tegen mij, verspreidde roddels en leugens over mij, misbruikte mijn foto’s om mij belachelijk te maken en zette overal vreselijke commentaren over mij te grabbel. Een dag later kreeg ik een PB van haar vol excuses. Ze vond namelijk bij nader inzien, dat ze wat té ver was gegaan. Ze was wat overspannen, gaf ze als gegronde reden op. Ondertussen was het kwaad geschied en kreeg ik overal weer flink op mijn donder. Dit is nog maar een klein voorbeeld van waar ik dagelijks mee te maken krijg. 

Maar het kan erger. Veel erger. Als de klappen uit hoeken vallen waarvan je het niet verwacht. Mensen die je zo blind in vertrouwen hebt genomen dat je hen gerust je pincode zou geven. Mensen waarmee je nauw samenwerkt. Allen met hetzelfde mooie doel voor ogen. Dat denk je. Dat wil je. Maar dat is vaak een grote façade. Ik heb erg veel keren mijn neus gestoten. Pijnlijk gestoten. En het heeft mij ook veel geld gekost. 

Ook hier is het weer een spel achter de schermen gaande. Waar mensen aan de voorkant NIETS van mee krijgen en zo een erg verknipt beeld van jou krijgen omdat de tegenpartij lekker door roddelt onder de radar. Want natuurlijk heb ik alles veroorzaakt, heb ik alles gedaan, en klopt er helemaal niets van mijn beweringen. 

Dan zie je dit soort reacties. Mensen die het hele verhaal niet kennen maken hun conclusies en laten die nu al-tijd ten nadele vallen voor mij. Omdat de tegenpartij mij schoffeert onder de radar zodat zij wel legaal blijven. Het boekje opendoen over de werkelijke achtergronden is dan super-verleidelijk. Want wat nu, als mensen zouden weten WAAROM ik abrupt eindig met een samenwerking? Dat is niet, omdat ik overloop naar een andere samenwerking zoals veelvuldig wordt gesuggereerd., Daar zit veel meer achter. VEEL EN VEEL MEER. Zoals chantage, misbruik, en veel benadeling. Ik heb afgelopen jaren veel leveranciers aan klanten en naamsbekendheid geholpen. Telkens deed ik dit met hart en ziel, liefde en plezier. En vroeg daar niets voor terug, niet meer dan producten. Ik ontvang tot de dag van vandaag geen enkele inkomsten uit mijn werk via promoties. Mijn reviews verzorg ik onafhankelijk. In ruil voor een product. Meer vraag ik niet. Als ik recepten verzorg voor een bedrijf, krijg ik daar in ruil ook enkel de producten voor. Ik schaam mij daar niet voor maar voel ook niet de behoefte dit steeds te moeten verantwoorden. Het verhaal staat duidelijk op mijn website verteld. Zodra er weer een “ relletje” gaande is op social media waarin ik het onderwerp ben, krijg ik standaard de verwijten naar mijn hoofd geslingerd dat ik “ lekker binnen loop” en “ flink verdien” aan wat ik doe. Dat is extra pijnlijk, omdat de waarheid juist andersom is. Ik ben geen zakelijk wonder en heb mij daarom in afgelopen jaren diverse keren laten misbruiken op financieel gebied en emotioneel. Je bent een gemakkelijke prooi. Naïef. Dat ben ik, als het komt op zakelijk gebied. Als sommige mensen dit in de gaten krijgen wordt er misbruik van gemaakt en verlies ik zelfs honderden euro’s. En dan spreek ik niet eens over de emotionele schade. Want ik spreek hier over een aantal mensen die ik blind heb vertrouwd. 

Een oordeel is zo gemaakt. Want als er een éénzijdig verhaal naar buiten wordt gebracht, nou “ dan-zal-dat-vast-wel” of wordt er gezegd “ waar rook is, is vuur!!”. Dat maak ik mee in mijn werk. Maar ook privé. Als je, net als ik, zeer slecht tegen onrecht kunt, dan is het verschrikkelijk moeilijk om dan niet te reageren. Vaak is dat geen probleem, omdat ik de mensen achter deze posten/berichten ken, maar soms is het zo grof, gemeen, en idioot dat het bizar is te noemen en je je afvraagt wat zo’n persoon bezielt, of tenminste mankeert om dit soort dingen uit te voeren. Ik bekijk het wat genuanceerder, vraag mij af wat er in zo’n persoon omgaat wat hem of haar in staat maakt om dit soort dingen te doen. Wat heb ik mogelijk gedaan, waardoor ik hen tot deze handelingen in staat heb gebracht? En wat kan ik mogelijk doen, om dit te voorkomen? Ik ben een persoon wat zoekt naar oplossingen. In alles. Ik hou niet van zaken die onopgelost blijven, of in het lucht;enige blijven hangen. Helaas is daar nooit ruimte voor, omdat ik monddood wordt gemaakt, wordt geblokkeerd of verwijderd. Dit zijn overigens de typische kenmerken van deze groep mensen. Ze slingeren graag van alles in de lucht, maar confrontaties gaan ze radicaal uit de weg. Dat is de kracht van social media. Gewoon, omdat dit KAN. 

Wat ik mij ook vaak afvraag, is dat er verder wordt gekeken dan een grillig oordeel van iemand die dit de lucht in slingert. Zowel publiek als leveranciers. Wordt er überhaupt ooit wel eens VERDER gedacht dan het verhaal wat wordt opgeschreven? Wordt er wel eens gedacht aan MIJN kant van het verhaal? En WAAROM ik soms drastische beslissingen heb moeten maken omdat er teveel speelde tussen beide partijen? Wordt er verder gezocht? Of blijven alle ogen steken op dat ene bericht? 

Wat als mensen bijvoorbeeld eens navraag gingen doen bij de leveranciers waar ik leuke kortingsacties mee organiseer? En horen dat ik hier geen rooie cent aan verdien? Of dat ze met bewijzen kunnen komen dat ik inderdaad betaald krijg? Dit gebeurt niet. Omdat er niets te vinden valt en mensen dit een stap teveel vinden. Nee, gewoon even leuk iemand compleet afbranden en met de grond gelijk stampen zonder enige onderbouwing is veel leuker. Makkelijk. Anoniem. Simpel, en altijd even leuk voor een lolletje. Toch?

Ik ben een optimist, een opgewekt persoon, tomeloze enthousiasme in wat ik doe. En daarin kan ik soms zelfs doorschieten, tenminste, dat blijkt. Mijn enthousiasme wordt soms niet gewaardeerd en gezien als commercie, geld binnen harken, lekker reclame maken, dat soort dingen. Mij is geleerd altijd aardig, attent en enthousiast te zijn. Wat is er mis met enthousiasme? Schijnbaar veel, want ook hier ben ik meerdere malen voor bestraft. Zie het als een blauwe plek die je telkens opnieuw stoot. Het wordt op een gegeven moment een beurse plek en het maakt je ingetogen. 

Ik ben afgelopen jaar gaan merken, dat het mij als mens heeft veranderd. Ik ben stiller, minder enthousiast en ik ben al helemaal voorzichtig met samenwerken met anderen. Toen ik hier achter kwam, maakte mij dat ontzettend verdrietig want het is niet, wie ik van nature ben of wie ik wil zijn. Het is de impact die het heeft op een mens. Want dat ben ik ook, Een MENS. Met gevoel. Deskundig of niet, het zijn allemaal mensen met gevoelens. 

Wat wil ik eigenlijk vertellen met dit zeer persoonlijke blog? In elk geval niet dat ik medelijden wil, of enige andere vorm van compassie. Want ik weet heel goed dat ik mij in een glasharde wereld bevind. En dat ik daarvoor kies. Ik ben een kritisch health blogger. Geen softie die overal “ ja-en-amen” op knikt en alles over kopieert van anderen. Dit maakt geen vriendjes. En daar ben ik ook nooit op uit geweest. Waar ik wel altijd op uit ben geweest is de ware achtergronden achter producten die ons voor anders wordt aangesmeerd. En wat al die ingrediënten met onze gezondheid doet of kan doen. Ik ben uit op mensen helpen met advies, raad, recepten, inspiratie en motivatie. Niet op haatdragerij, kift, oeverloze zinloze discussies, welles-nietes-spelletjes en onderuithalen. Bedrijven, leveranciers, mensen benadelen, kleineren, bekritiseren, dat alles is nooit mijn doel geweest, sterker, dit is nooit in mij op gekomen. Daar doe ik dit werk niet voor. Ik snap heel goed dat dit vaak zo wordt opgevat. Omdat jij toevallig wel baat hebt bij JUICEPLUS+ of dat gezonde sapje. Ik leg enkel feiten bloot. En probeer alles tot de bodem uit te zoeken. Zodat alles ook DUIDELIJK is voor de consument. Don’t shoot the messenger. Zoiets. Daar kun jij het niet mee eens zijn. En dat respecteer ik. Daarom vind ik het verbazingwekkend dat er geen enkel respect van de andere kant afkomt. Je mag je mening geven, een oordeel hebben, maar ik persoonlijk vind het echt te ver gaan als mijn foto wordt misbruikt om er vervolgens onder te zetten dat ik een vreselijke lelijke heks ben en afgevuurd moet worden. Dit zijn geen leuke grapjes meer. Dit zijn dreigementen. Bedreigingen heeft een impact op iedereen. Zelfs de meest stoere stratenmaker voelt dit tot in zijn tenen. En dus voel ik dit ook in de mijne. 

Social media is een ge-wel-dig platform. Maar denk na voordat je wat post, of ergens op reageert. Het kan een ander vreselijk beschadigen, en dan heb ik het niet over een kortstondige emotie, maar een beschadiging voor het leven. Iets wat jij 10 seconden na het plaatsen alweer bent vergeten, kan een leven lang door dreunen bij iemand anders. Ik vertel mijn verhaal, om te laten zien, dat ook “ bekende” mensen, en mensen die aan de voorkant leuk, tof, grappig, mooi, deskundig, wijs, verstandig en gelukkig lijken, aan de achterkant door een gehaktmolen wordt gehaald en dat het allemaal niet zo rooskleurig is. Dat de wereld van gezonde voeding een zeer moeilijke wereld is om jezelf staande in te houden. Wees objectief, en lees niet één verhaal, maar ook een andere kant van een verhaal. Oordeel niet te snel, of nog beter, oordeel helemaal niet. We moeten altijd maar van alles vinden, over alles een mening hebben. Je kan het ook DENKEN. Het hoeft niet wereldkundig gemaakt te worden als het totaal geen meerwaarde geeft. Als ik tenminste één iemand stof tot nadenken heb kunnen brengen, ben ik al een gelukkig mens….