Goedkoop…is vaak goed en een koopje!

“..Goedkoop is duurkoop” wordt vaak gezegd. En negen van de tien keer is dit ook zo. Maar het hoeft niet altijd zo te zijn. Zeker in de supermarkt kunnen we aardig wat geld besparen, zonder dat we dat beseffen. Na het lezen van dit artikel, zal je vast anders boodschappen gaan doen! 

We zijn na de crisis met zijn allen wat meer op onze uitgaven gaan letten en kijken bewuster naar prijzen. Maar ondanks dat, laten we nog erg veel koopjes liggen. We worden namelijk niet alleen misleid in al onze voeding, maar ook in prijzen. Veel mensen kopen hun vertrouwde merken al jaren. Dit gebeurt uit gewoonte, of dat zij van mening zijn, dat het van betere kwaliteit is dan een B-merk, of huismerk. Is dit wel zo terecht? Wat zijn nu precies de pijlers, waarop we echt serieuze euro’s op kunnen besparen?

IMG_9197

PRIVATE LABELING

In de voedselindustrie gebeurt er veel. En iedereen wil graag zijn winst en marges behalen. Logisch. Vele fabrikanten produceren echter ook voor andere fabrikanten. Dit gebeurt vrijwel altijd onder het zogenoemde “ private labeling”. Dit betekent, dat een fabrikant zijn product kan door verkopen aan een andere onderneming/fabrikant, die onder zijn eigen label hetzelfde product aanbiedt. Voor de private label-aanbieder heeft dit als voordeel, dat zij nooit met een overschot blijven zitten,en levert dit meer winst op. Sterker nog, soms maken deze aanbieders veel méér winst met private labeling, dan met hun eigen aanbod. Voor de ondernemers die de producten inkopen, levert het ook leuke winst op, bovendien kunnen zij hun eigen prijzen bepalen. Dit laatste punt kan voor een slimme consument enorm veel geld opleveren. In supermarkten en winkels, maar zeker op internet. Vooral kleinere ondernemingen ( webwinkels) bieden hun producten onder private labeling aan voor knalprijzen. 

Het is echter vrij lastig om erachter te komen, welk A merk er achter een private labeling zit, omdat dit een “ well kept secret” is onder de samenwerkingen. Soms geeft een fabrikant die onder PL produceert zijn bron prijs op zijn verpakkingen. Dit gebeurt meestal als het is bedoeld voor discounters, of andere grotere massa verkopen. Maar vaak gebeurt het onder een zelf bedachte naam voor een product, en is de bron nauwelijks te achterhalen. 

A MERKEN, B MERKEN, HUISMERKEN

In supermarkten vinden we drie categorieën: 

– A merken. Dit zijn de grotere, bekendere merken. Deze zijn het duurste, en staan altijd op ooghoogte in de schappen.

– B merken. Dit zijn de producten, die we onderin de schappen kunnen vinden, hebben vaak geen illustraties op de verpakkingen en bevatten enkel de wettelijk verplicht gestelde informatie. Ze worden meest goedkoop aangeboden, en krijgen meestal een merknaam toebedeeld, zoals bijvoorbeeld “ basic” of “ oké!” 

– Huismerken. Dit zijn producten die door de supermarktketens zelf worden geproduceerd, met het eigen merk op de verpakkingen. 

Supermarkten maken goede afspraken met grote fabrikanten. Hierin gaan erg grote geldbedragen om. Grote fabrikanten willen bijvoorbeeld dat hun producten goed zichtbaar zijn, en dit gaat zelfs zo ver dat fabrikanten meebeslissen hoe het licht op hun producten gericht staat. De kleinere fabrikanten volgen. En daaronder vinden we weer de kleinere ondernemingen die hun product graag in de supermarkt willen zetten. Daar moeten zij ook, net als de fabrikanten, flink wat geld voor betalen. 50.000 euro voor zes maanden is nog niets. Er worden duizelingwekkende bedragen gevraagd, wat het enorm lastig en bijna onmogelijk maakt voor kleinere ondernemingen, om hun product in de supermarkt te krijgen. 

Omdat het om geldbedragen draait, zien we vaak dat grotere merken in de supermarkt jarenlang hun vaste stekje behouden, terwijl de kleine ondernemer het gewoonweg niet redt omdat deze nieuwe producten vaak onopvallender in de schappen worden aangeboden. Hoe meer geld een onderneming kan betalen, hoe beter het product wordt gepresenteerd en daardoor meer kans heeft om een succes te worden. 

We zien bijvoorbeeld regelmatig wat onbekendere merken in biologisch voedsel in de supermarkt verschijnen. Deze verdwijnen vaak weer net zo snel als dat ze zijn gekomen, omdat de producten vrij onopvallend worden gepresenteerd. Veel producten maken geen enkele kans. 

A merken beheersen het grootste gedeelte van supermarkten. Huismerken worden vaak naast een A merk geplaatst om de consument de keuze te bieden om voor een goedkoper alternatief te gaan. En onderin vinden we dan de B merken, wil je het nog goedkoper. 

Veel mensen vinden zowel B merken als huismerken van slechte kwaliteit en kiezen daarom uiteindelijk toch voor de A merken. 

Dat dit vooral een “ mind-game” betreft, bewijzen de voorbeelden verderop in dit artikel. Want wat veel mensen niet weten, is dat zowel huismerken als B merken vaak gewoon uit één zelfde fabriek komen. En huismerken komen vaak gewoon van de grotere fabrikanten vandaan. Anders gezegd: je betaalt soms wel euro’s meer voor exact hetzelfde product. Hoe kan dat?

IMG_7013

GOEDKOPERE VERPAKKINGEN

Daar kan erg simpel op worden geantwoord. We betalen met zijn allen, zonder dat we dit beseffen, voor een groot deel mee aan de verpakkingen. B merken worden veel goedkoper geproduceerd. Er worden bijvoorbeeld veel minder illustraties gebruikt op verpakkingen , en het materiaal is van veel slechtere kwaliteit. De producten ogen saai, en krijgen daarom ook een slechtere indruk, waardoor mensen de producten gaan beoordelen als “ goedkoop en troep” of “ van slechte kwaliteit”. Dit is ook voorbedacht. Supermarkten willen graag hun klanten de indruk geven dat zij ook goedkopere producten aanbieden, maar mogen geenszins de verkoop van de A merken belemmeren. Op deze wijze wordt het vooroordeel in stand gehouden, dat de B merken van slechtere kwaliteit zijn ( maar dat de keuze wel aanwezig is om concurrentie voor te blijven) en belemmert het de verkoop van de A merken niet. 

Is er zoveel mis met de goedkopere verpakkingen van B merken? Nauwelijks tot niet. Het is vooral de overbodige verpakkingsmaterialen, de illustraties, de kwaliteit van het materiaal en het merk zelf, waar we grif extra voor moeten betalen. Denk aan dubbele verpakkingen in één verpakking, de glanzende verpakkingen, de indrukwekkende illustraties, waar erg goed over wordt nagedacht.

WAAROM BETALEN WE MEE AAN DE VERPAKKINGEN?

Fabrikanten schotelen het ons zeer rooskleurig voor. We worden wijsgemaakt, dat al die handige verpakkingen voor ons gemak worden gemaakt. Dit is een klein beetje waar, maar voor al die luxe moeten we wel gewoon extra betalen. Voorbeeld: 

imgres-1     imgres

De potten van groenteconserven fabrikant HAK vernieuwde enkele jaren terug hun deksels. We kregen plots een erg handige “ 1-2-3 klik!” systeem, waardoor het voortaan makkelijk is geworden om een pot open te krijgen. Prachtige uitvinding natuurlijk, maar de verandering ging gepaard met een enorme prijsverhoging op alle groenteconserven met zo’n klik-deksel. Die prijzen stegen soms tot 60/85 cent meer betalen voor hetzelfde potje met inhoud. 

Daarnaast zijn verpakkingen voor fabrikanten vrijwel altijd belangrijker dan het product zelf. Vaak zien we, dat een product met zeer goedkope grondstoffen ( suiker, zout, kunstmatige hulpstoffen, vruchtenconcentraten) in elkaar is geknutseld, maar een zeer indrukwekkende verpakking bezitten. Er wordt veel meer geïnvesteerd in verpakkingen, dan in het daadwerkelijke product. 

Verpakkingen zijn het eerste wat wij als consument zien. Dit moet ons overhalen, prikkelen, de aandacht trekken en aantrekkelijk genoeg zijn om het product in te kopen. Daaraan wordt dus veel meer geld besteed. Wat weer wordt verrekend in de verkoopprijs. 

Al die pakjes, zakjes, tubes, potten en blikken, kant-en-klaar producten zijn zeer gemakkelijk, maar daar betalen we dus wel braaf aan mee. 

Enkele voorbeelden:

IMG_9218

Deze havermout komt uit dezelfde fabriek. Het huismerk links zit luxe verpakt in een doorzichtige afgeslote zak in een luxe doos. Het B merk in een simpele papieren zak. De voedingswaarden zijn vrijwel identiek. De prijs niet. Voor 450 gram luxe havermout betaal je 89 cent, voor minder luxe betaal je 39 cent voor 500 gram. Een prijsverschil van 50 cent.

IMG_9227      IMG_9228

De tiramisu links van B merk “ Zaanse Hoeve” is 100% hetzelfde als het huismerk tiramisu. Ingrediënten en voedingswaarden zijn identiek. De prijs niet. Voor het B merk, waaraan veel minder productiekosten zitten ( minder afval! ) betaal je 2,29. Voor het huismerk ( met luxe doos) 2,75. Een prijsverschil van 45 cent.

IMG_9224

De créme fraiche van B merk “ Zaanse hoeve” is exact hetzelfde als de créme fraiche van het huismerk. De voedingswaarden zijn identiek. De prijs niet. Voor 200 gram crème fraiche van het B merk betaal je 39 cent, voor het huismerk 47 cent voor 125 gram. Je betaalt 8 cent minder met 75 gram meer inhoud. 

WAAR MOET JE OP LETTEN?

Zoals je hebt kunnen zien, loont het absoluut de moeite, om wat tijd te steken in vergelijken. Vrijwel ieder product in de supermarkt ligt in drievoud in de schappen. Het A merk en huismerk op ooghoogte naast elkaar, de B merken onderop. Vergelijk de INGREDIËNTEN en de VOEDINGSWAARDEN. Dit zijn de twee belangrijkste pijlers, om erachter te komen of je voor dure verpakkingen extra betaalt. Daarnaast is het raadzaam om naar de AFKOMST van een product te kijken. Uit welke fabriek is het afkomstig? Welk bedrijf? Zijn deze identiek ( bijvoorbeeld hetzelfde adres ) dan kun je gerust voor het B merk kiezen. 

Soms zijn de ingrediënten wel degelijk anders van samenstelling, of zie je bij de voedingswaarden kleine ( te verwaarlozen) verschillen. Dit komt door de verschillende producties. Soms vinden we een extra hulpstof in de B merken. Ook kunnen de basisgrondstoffen voor B merken goedkoper zijn ingekocht, en van wat slechtere kwaliteit. Maar vaak gaat het om minuscule verschillen. Het kan ook juist andersom. Dan is een B merk de veel betere keuze, omdat deze veel minder ingrediënten bevat of minder suiker bevat dan een huis of A merk. Een goed voorbeeld zijn deze cornflakes. 

AHI_434d50323330353133_1_200x200_JPG      AHI_434d50303739323332_1_200x200_JPG

Het A merk ( Kellogg’s) bevat veel meer suikers dan het B merk . Het B merk bevat 6 gram suiker per 100 gram, het A merk 8 gram. En nogal opmerkelijk is de prijs: voor 500 gram B merk betaal je 89 cent, voor 500 gram A merk 2.29. Dat is een verschil van gemiddeld 1,40 !!!!!!!!!!Je betaalt dus bijna twee x meer, en voor méér suiker.

OVER SMAAK VALT TE TWISTEN

Veel mensen blijven vastgeroest aan hun eigen ( A) merken. Zij zijn ervan overtuigd, dat dit van betere kwaliteit is, beter smaakt en beter is voor de gezondheid. Over de smaak valt te twisten. Maar de rest…..zoals je hebt kunnen lezen, klopt dit niet helemaal. Probeer eens meer B merken uit, en stap er “ openminded” in. Veel mensen denken een groot smaakverschil te proeven. Soms klopt dit, bijvoorbeeld als er in een B merk meer zout is toegevoegd, maar verder blijft het hetzelfde product als een duurder huismerk/ A merk. 

Neem de proef eens op de som, en laat je verrassen! 

17 Reacties op “Goedkoop…is vaak goed en een koopje!

  1. Goed verhaal; heel duidelijk maar ik ging het eigenlijk lezen omdat provomel op de begin pagina stond maar dat kon ik niets meer over terug vinden. Heb je die vergelijking ook nog gemaakt?

    • het vervolg artikel is in de maak. Hierin behandel ik de biologische producten! 😉

    • Daar was ik ook benieuwd naar. Ik vind nl. Provomel veruit de lekkerste en er zit geen rommel en suiker in zoals bij de andere amandelmerken etc. wel het geval is. Daarnaast zit er veel meer vh product in. Bv de amandelmelk van provomel heeft 7% amandelen, die van andere merken 2%.

  2. Goedemorgen Monique. Ik gebruik altijd provamel amandelmelk. Maar welk b merk is nou goed,en een stuk goedkoper? Hoogachtend Coranje Simonis.

    • ik ben bezig met een artikel over biologische producten, en hin verschillen. Dus even geduld, ik ben alles aan het onderzoeken 😉

  3. Prachtig dat jij dit zo goed voor ons onderzoekt Monique! Ik had nog wel een vraagje over die fijne havervlokken. Je ziet door het venster heen de structuur van die havervlokken. Ik durfde bij AH niet het Basic product te kopen. Het gaat hier over oatmeal en ik kreeg daardoor de indruk dat het product er vermoedelijk uit ziet als een meelproduct. Dan kan het wel dezelfde voedingswaarde hebben, maar vind ik het niet lekker om te eten, want ik houd van een wat vezeliger product. Dus misschien zijn die producten toch niet identiek.
    En verder kocht ik in het verleden slagroom van Zaanse Hoeve, maar die was iedere keer na het kloppen korrelig en schifterig, terwijl ik van het AH huismerk slagroom geen enkel probleem ondervind.
    Het is dus naast het etiketlezen ook een kwestie van uitproberen en van smaak.

    • Hoi Liesbeth,

      Ik gebruik al heel lang de havermout van AH basic. Prima structuur, laat zich makkelijk tot echt meel malen als ik dat nodig heb en de smaak is echt heel goed 🙂

    • Dat van die havermout klopt wel. In de goedkope zak zit een soort gruis en in de kartonnen doos zitten hele vlokken die ik ook veel lekkerder vind. Het gruis uit de zak gebruiken we voor smoothies of pannenkoeken.

    • De biologische slagroom van AH is nog veel fijner en er zit bovendien geen E-nr. in.

  4. Niet te vergeten “echte boter” , gewoon de meest lelijke verpakking nemen dit is identiek aan “zomergoud” zie de aflevering van de Keuringsdienst van Waarde.

  5. Zuivel spread van het merk basic A.H. kost 79 cent voor 300 gr. Zit niks geen troep in. Heerlijk!
    Zuivel spread van Het merk ! Kost 269 voor 150 gram en er zit extra gekke E nummer toevoegingen in. Het is even zoeken af en toe naar wat je beter kan nemen.

  6. Als je het kunt vinden: roomboterrol van Campina is het goedkoopst. En Campina haalt zijn melk bij de “boer die zijn koe beter voert en die koe staat langer in de wei”. Ook belangrijk.

  7. Ik ben als oudere juist heel blij met die hak potten omdat ik ze nog jaren lang gebruik om mijn zelfgemaakt appelmoes in te doen

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *