Krimpflatie, wat is dat en hoe kunnen we het herkennen ?

KRIMP-FLATIE…..🙄🙄

Heb jij daar ooit eerder van gehoord ? Of hoorde je het wellicht zeer recentelijk ergens voorbij komen? Dat kan namelijk goed kloppen. Er wordt sinds kort aandacht besteed aan deze term. Wat is het precies en hoe kunnen we dit zelf onder controle houden ?

WAT IS KRIMP-FLATIE ?

Anno 2022 zijn de tijden zwaar. Gasprijzen gaan niet alleen door-het-dak door de oorlog in Oekraïne , het heeft ook enorm veel invloed op onze dagelijkse levensmiddelen. Misschien heb je ook al een beetje ontdekt, dat de schappen in supermarkten minder vol liggen dan gewoonlijk. Er is naast veel minder toevoer ook een grote kanonskogel gevallen op basisgrondstoffen, waar we onze levensmiddelen mee maken. Zo is iets wat voor de oorlog uitbrak nog mega goedkoop en gewoon volop verkrijgbaar was, opeens een luxe product geworden waar we erg veel extra voor moeten neer lappen. Denk aan zonnebloem olie. Dat ging van gemiddeld € 2-3 euro per fles naar het drie of zelfs vier dubbele. De voedsel en levensmiddelenindustrie voelt de klappen ook flink, en betalen zeer hoge prijzen voor basisgrondstoffen. Fabrikanten lopen daardoor vast in hun productie-aanbod, en de verkoopprijzen, want het moet uiteraard ERGENS terug verdiend worden. Het zorgt dus uiteindelijk niet alleen voor veel hogere verkoopprijzen in supermarkten, maar ook voor tekorten aan basisgrondstoffen.
Door verhoogde verkoopprijzen kan de consument dit ook niet meer dragen, waardoor de cirkel rond wordt.
Er wordt dus inventief gedacht. En daaruit is de KRIMP-FLATIE ontstaan, die niet in het voordeel van de consument valt. Daarom is het waarschijnlijk nog steeds een “ onder-het-kleed-gehouden’ onderwerp.
Kort door de bocht houdt krimpflatie niets meer of minder in, dat fabrikanten stiekem DE INHOID van hun producten reduceren / verminderen, terwijl de verpakkingen onveranderd blijven. Omdat de consument in principe nooit de werkelijke inhoud controleert, komen veel fabrikanten daar mee weg, en is dit voor hen een manier om toch dezelfde verkoopprijzen aan te houden, terwijl de consument veel minder krijgt dan dat een verpakking belooft. Dit klopt natuurlijk van geen kanten, maar anderzijds kun je begrip opbrengen voor zo’n drastische maatregel. Het is een manier om nu het hoofd boven water te kunnen houden. Het wordt voornamelijk toegepast, om productiekosten te kunnen verminderen.
Krimpflatie is economisch gezien geen echte geldige term, maar beschrijft algemeen genomen wel, wat er in de winkels gebeurt tijdens prijsstijgingen. Zo komt het ook voor, dat de inhoud is vermindert, maar ook de verkoopprijs is gestegen. Dat kan gaan om een dubbeltje of twee of drie. Je krijgt dus minder product voor meer geld, de omgekeerde wereld.
Krimpflatie kan in allerlei vormen worden toegepast. Zo kan een toiletpapier fabrikant opeens dunnere velletjes gebruiken terwijl dit nergens wordt vermeld, en kunnen repen als een Mars of Snicker schommelen in gewicht. In de jaren tachtig woog een Mars bijvoorbeeld 65 gram, nu maar 51 gram. De prijs is wel gewoon gelijk gebleven. In 2021 deed de CONSUMENTENBOND een onderzoek naar krimpflatie en zij concludeerden, dat ontzettend veel fabrikanten dit toepassen en dat het over de hele linie voorkomt. Woorden als “ verbeterd recept” kunnen volgens de Consumentenbond ook duiden op krimpflatie acrobatiek. Voor de consument kan dit mogelijk wel een herkenningspunt zijn, maar verder is het knap lastig, om ter plaatse nu te ontdekken, of je meer betaalt voor minder inhoud, tenzij we naast onze loepen nu ook al met weegschalen op zak onze boodschappen moeten doen…..🥴
Volgens diverse nieuws-websites zijn heel wat producten stiekem gekrompen. De diverse sites namen steek-proeven, waaruit o.a naar voren kwam, dat limonade-siropen in flessen zijn gekrompen en daarmee ook in inhoud. Karvan Cevitam is volgens vele bronnen op internet van 750 ml naar 600 ml gegaan, terwijl de prijs hetzelfde is gebleven. Dit zou ook het geval zijn met de siropen van Teisserre.  KIPS leverworsten zouden gemiddeld 20 gram minder bevatten, van DOBBEN bitterballen tellen nu 16 stuks in het pak in plaats van achttien, ARIEL en ROBIJN wasmiddelen hebben plots minder inhoud gekregen…..de lijsten zijn oneindig.
Je zou nu kunnen denken, dat alleen A merken dit trucje toepassen, maar ook B en HUIS merken passen het toe. Het Aldi huismerk heeft bijvoorbeeld nu maar 20 zakjes thee in plaats van 25 zakjes rooibos-thee volgens de bronnen.

MAG DIT, EN WAT IS HET NUT ???

Als consument mogen we ons zeker afvragen, of dit wettelijk bekeken allemaal is toegestaan. Het antwoord is JA, zolang de informatie op de etikettering maar klopt. Karvan Cevitam mag dus 150 ml minder in hun flessen uitschenken, zolang op de etikettering 600 ml vermeld staat. De fabrikant mag zelf zijn verkoopprijzen bepalen.
De reden, waarom deze truc zo goed werkt, is omdat consumenten niet lezen. Zeker wat betreft bekendere producten, dus producten die de consument langere tijd kent en koopt, kijkt men niet zo nauw naar het etiket, en al helemaal niet naar een inhoudsmaat. Wat dit een prachtige speeltuin maakt voor de voedsel en levensmiddelenindustrie. De consument kijkt naar prijzen. Niet naar inhoud.
Eerder schreef ik, dat we ergens begrip voor deze aanpak zouden kunnen opbrengen in die zin, dat de fabrikant zijn verkoopprijzen niet opeens massaal omhoog wil gooien. Maar is dit accuraat?
Uiteraard moeten we met zijn allen deze moeilijke tijd door komen, en samen zoeken naar oplossingen. Maar daarin moet de balans wel goed blijven en vooral ook eerlijk. En dat gevoel heb ik persoonlijk, om heel eerlijk te zijn, niet. De consument wordt wel degelijk misleid, er staat immers nergens op een verpakking vermeld “ MINDER INHOUD, ZELFDE VERKOOPPRIJS! ‘ of “ NU MINDER INHOUD, MAAR WEL 20 EUROCENT DUURDER! “ 
Dit zou wel eerlijker zijn. Zodat een consument zelf kan en mag bepalen of hij / zij het product toch koopt of niet. Onze beurzen zijn beurser dan ooit. We moeten iedere eurocent eerst omkeren, voordat we het kunnen uitgeven. Misleiding is niet iets wat ons daarin gaat helpen.
De fabrikant zegt zelf dit toe te passen, om de verkoopprijzen toch koortsachtig laag te houden. Zodat we niet opeens zes euro moeten gaan betalen voor een fles Karvan Cevitam. Maar hoe krom is deze beredenering eigenlijk ? We krijgen tenslotte minder voor hetzelfde bedrag. Ik denk zelf, dat het veel oprechter , beter, eerlijker en handiger is, om EERLIJK te blijven communiceren met elkaar, dus de fabrikant naar de consument. Daar hebben we onder de streep allemaal veel meer aan.

WAT KUN JE ALS CONSUMENT DOEN ??

Als consument hebben wij helaas niet veel in te brengen. En het is knap lastig om alles vooraf af te wegen om te kijken of iets nu wel een juiste inhoud heeft. Ik geef enkele tips, die je mogelijk wel een beetje op weg kunnen helpen :
* GROENTE EN FRUIT / VERS :
We kunnen verse producten kopen in een supermarkt, zoals groente, fruit., vlees en vis. Wat betreft gewicht-inhoud gelden daar andere regels.  Dat is officieel vastgelegd in de wet. De toegestane fout-marge is sterk afhankelijk van het gewicht van een vers-product. Wordt een bepaalde hoeveelheid aangeduid op bijvoorbeeld een pakje kipfilet, dan mag er tussen de 5-50 gram een afwijking zitten tot 9%. Tussen de 300-500 gram mag dat nog maar 3% zijn. In veel gevallen blijkt dat deze foutmarges behoorlijk afwijkend in het nadeel van de consument kan zijn. Zo kan een stukje kipfilet wat op een verpakking staat vermeld als 100 gram, maar 90 gram wegen. Je zou daar op kunnen letten, maar ook hier is het vrij lastig, om ter plaatse iets af te wegen. Wel zou je even naar een weegschaal op een groente-afdeling kunnen lopen om het gewicht van iets te controleren, maar hou ook rekening met verpakkingsmaterialen. Deze kunnen soms ook zwaarder wegen dan het product zelf, denk aan glas en blik.
* LEES INHOUDSMATEN EN KIJK NAAR E-WEGING:
Triest maar realiteit : lees naast de ingrediënten en voedingswaarden voortaan ook de inhoudsmaten. Netto hoeveelheden moeten volgens de EU richtlijnen worden aangeduid in liters, centiliters, milliliters, grammen of kilogrammen. Op alle voorverpakte levensmiddelen die per kilogram / gram of ( mili) liter worden verkocht, moet volgens de Nederlandse Warenwet informatie worden versterkt over de hoeveelheden in een product. Het moet minimaal de aangegeven inhoud bevatten. Maar er is een addertje onder het gras, waardoor fabrikanten daarin ook meer speling krijgen, en dat is de E-WEGING, Wat is dat ? Achter inhoudsmaten op verpakkingen kunnen we vaak ook een letter E vinden. Wanneer dit E-teken op de verpakking staat vermeld, betekent dit, dat de aangegeven inhoudsmaten GEMIDDELD mogen zijn. Ook dit is eigenlijk een vorm van krimpflatie. Een voorbeeld : de SUIKERUNIE produceert miljoenen kilozakken suiker. De machines in fabrieken worden afgesteld op bepaalde hoeveelheden. Om te kunnen garanderen, dat er echt 1000 gram / kilo suiker in een zak zit, zou de suikerunie dus hun machines  op 1020 gram in moeten stellen, wat een marge van 2% is.  Dit kost ze echter ENORM VEEL geld, en daarom doen zij dat liever niet. Op duizenden en duizenden kilozakken suiker zou dit een enorm verlies betekenen. Daarom wil de suikerunie liever GEMIDDELD 1000 gram toevoegen. En om dat wettelijk bekleden te mogen doen, wordt dat gemiddelde aangegeven met de letter E. Anders gezegd staat die letter E voor GEMIDDELD, en kunnen fabrikanten hiermee ruim denkend zijn. Het heeft ook een beetje te maken met de tip hierboven, met het kipfilet-voorbeeld.
Controles vinden plaats door middel van steekproeven. Een Eweging, zoals het officieel heet, mag alleen worden toegepast met toestemming van het NWVA. Ook aan de grootte van de letter E zijn eisen gesteld. Deze moet minstens 3mm hoog zijn, op een voor-verpakking en in hetzelfde gezichtsveld als de inhoudsmaat. Op deze manier moet het voor een consument duidelijk zijn, dat het om een GEMIDDELDE inhoudsmaat gaat. Lastig punt blijft wel, dart diezelfde ‘ gemiddelde” consument hier totaal geen snars van begrijpt als deze zelf niet inventief genoeg is. Onthoud, dat een E weging dus ruim genomen mag worden en een marge biedt. En dat dit dus ook soms erg veel kan schelen.
* GA TERUG NAAR DE BASIS :
Nu dat iedere beurs wordt geraakt, worden we vanzelf iets inventiever. We zijn wat alerter in onze uitgaven en gebruiken. Waar we verreweg het meeste geld aan kwijtraken is in de supermarkten. Al dat kant en klare gemaksvoedsel is vast handig, leuk en snel, maar meestal ongezond en vooral stik en stikduur. Afgelopen jaren zagen we een lichte kanteling in deze trends en zoeken we onze weg weer wat meer terug naar de basis: .. vers, intact en meest duurzaam en inventief ingekocht. Dat betekent o.a kopen bij boeren en hobby tuinders, maar ook boerderij winkels en andere zeer kleine ondernemingen die voor relatief weinig verse en meest gezonde producten aanbieden. Het voordeel met vers-producten direct van de bron is wel dat er daadwerkelijk per inhoudsmaat wordt gerekend. En jij als koper waar voor je geld krijgt en daar ook zelf over mag beslissen. Google eens wat rond om te zien of er in jouw buurt wat van dit soort verkooppunten vindbaar zijn. Vaak worden dit soort dingen via websites aangeboden. Kijk ook eens in je omgeving als je een eind gaat fietsen. Heel veel mensen beide tegenwoordig hun waar aan langs wegen, en geven dit aan met borden.
Je kunt ook kijken bij diverse discountwinkels, als Action. Alhoewel velen er een persoonlijke afkeer van hebben, om daar te winkelen, loont het wel de moeite om op zoek te gaan naar die specifieke producten die wel erg duurzaam, goed, gezond, milieuvriendelijk zijn, maar ook stukken goedkoper. Wel moet je sterk in je schoenen staan om al die leuke verleidingen in dit soort “ hebben-winkels’ te weerstaan, maar als je met een doel gaat winkelen, kun je dit zeker overwinnen. En scheelt het je serieus veel geld. Ik koop bijvoorbeeld mijn  eco closetpapier en eco afwasmiddel bij Action. Zijn prima alternatieven op de producten in de supermarkt, maar wel vele malen goedkoper, en nét zo milieuvriendelijk.
* WEES KRITISCH:
Je kijkt vast kritisch naar je voeding, dus waarom niet naar hoe voeding in elkaar is geknutseld ? Dat is eigenlijk nog belangrijker. WAT eten en drinken we? Kijk daarom goed naar de etiketten en sla alle kreten en claims over. De enige info die jij nodig hebt zijn de ingrediënten / de voedingswaarden en dus de inhoudsmaat, t.o.v een verkoopprijs . Krijg je waar voor je geld ? Of kun je zelf ook wel bedenken dat je van wat goedkope havermout en water zelf een melk-achtige drank kunt maken , en je daar geen vier euro per liter voor hoeft te betalen ?
Kijk kritischer. WEES kritischer. Zeker nu we op zoveel mogelijk moeten besparen zijn dit soort kritische punten ontzettend winstgevend. Koop alleen bij betrouwbare ( web ) winkels, die zeer kritisch zijn op wat zij in hun winkel verkopen. Dit scheelt jou als klant bakken vol tijd. En geld. Want dacht jij, dat al die aankopen / miskopen geen geld kosten ? Denk er wat beter over na en zet meer in perspectief.
Kijk ook naar je BEHOEFTEN. Heb je nu echt dat extra pak yoghurt nodig ? En smaakt het B merk nu echt zoveel slechter dan het A merk ? Daag jezelf wat meer uit, ontdek dat smaak niet alleen een kwestie is van smaak, maar ook van gewoonte. Denk aan een TV abonnement bij je internet abonnement afsluiten omdat de provider je van alles wijsmaakt dat dit lekker voordelig is. Maar als je niet of nauwelijks tv kijkt heb je deze onzin helemaal niet nodig. Waarom een NETFLIX abonnement afsluiten als je amper tijd hebt voor jezelf ? Wees ook daar wat kritischer op. Zeker betreft onze dagelijkse boodschappen kan dit je echt ontzettend veel geld gaan schelen.
* KOOP VERS EN VERPAKKINGSVRIJ:
Wat is nu de allerbeste manier, om onder de krimpflatie uit te komen? Door er simpelweg niet aan mee te doen. Simpel? Ja. Simpel. Want al lijken we met zijn allen zwaar afhankelijk van supermarkten, onthoud goed dat we het vroeger ook overleefden zonder supermarkten. Vroeger werd er niet afgewogen, maar onderhandeld, het bekende “ handje-klap”. Het is uiteraard ondenkbaar dan-wel onmogelijk om daar weer naar terug te keren, maar toch kunnen ene er wat lessen uit leren.
Op alles waar geen inhoudsmaat op staat, en dit wettelijk ook niet is verplicht, heeft vrij spel. Dit kan twee kanten op, maar het gaat tenminste wel nog twee kanten op, en niet eentje, zoals nu gebeurt in de vele fabrieken. De consument is hier altijd de gedupeerde, met minder inhoud voor meer of gelijk geld. Onverpakt kan zowel meer als minder uitpakken, maar je kunt zo wel zelf wat mee regie houden. Groente en fruit ( los) zijn hier een goed voorbeeld van. Koop maar eens een losse granaatappel, dit kost je ongeveer € 1 euro, koop je een kant en klaar bakje granaatappel-pitjes, dan betaal je het drie of vier dubbele voor veel minder inhoud. Vers kopen loont AL-TIJD de moeite en bovendien ontloop je de vele bewerkingen en toevoegingen.
Verpakkingsvrij is ook iets wat we steeds vaker zien. De consument kan bijvoorbeeld zeg iets afwegen. Of kan iets zonder verpakking kopen, zoals zeep of shampoo-bars. Zelf iets afwegen is zeker voordelig, maar let op, ook hier kunnen prijzen dan weer wel gigantisch stijgen. En kan je bijvoorbeeld beter af zijn met een zakje pinda’s dan een zakje afgewogen pinda’s.

Een reactie op “Krimpflatie, wat is dat en hoe kunnen we het herkennen ?

  1. Geweldig stuk en goed voor de bewustwording in NL. Heb er zelf eigenlijk nooit bij stil gestaan, maar kijk dan ook niet echt naar wat boodschappen kosten (niet ieders portemonnee staat dat toe). En kan me tegelijkertijd dan ook niet onttrekken aan het stereotype dat leeft over Nederlanders en dat we
    op de cent zijn.

    Maar dit hebben we allemaal aan ons zelf te danken. Hele volksstammen kopen immers hun usb kabeltjes bij Alibaba, vinden het normaal dat er bij de Albert Heijn het hele jaar door avocado’s liggen, en ga zo maar door. Daarmee helpen we zelf onze lokale economie naar de kl*te.

    Mijn inziens is de enige manier terug naar regionaal. Ik haal, naast wasmiddel en aanverwant, niets meer bij de AH’s in deze wereld, mijn losse boodschappen bij Crisp (of lokale webshops voor kruiden bijv) en mijn maaltijden in de vorm van een voedsel box bij boerschappen.nl. Daar staat precies wat waar (uit de buurt) vandaan komt. En dan eet je venkel als die in het seizoen is.

    De grote supermarkt concerns hebben aandeelhouders en die romen af (lees: hollen de economie uit) zolang als wij daar kopen. Dus naast big tech is er ook ‘big food’. Die hebben wurg contracten met boeren (uit die verre landen). En wat dacht men van wat zo’n ‘verre avocado’ ons milieu kost als die hier heen gevaren wordt?!

    Dus in die zin ben ik het met je eens Monique, het is goed dat we ons bewuster worden van wat, waar en hoeveel we kopen, maar ook wie er beter van wordt als we ergens kopen.

    Ps: ik ben een gewone burger en voornoemde ‘merken’ heb ik geen aandelen in 😄😉

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *