Rijststroop

Rijststroop valt net als o.a. maïsmoutstroop en tarwemoutstroop onder de granenstropen.  Graanstropen worden gemaakt uit de volle graansoorten en krijgen hierdoor veelal een zeer milde tot zoete smaak. De stropen worden niet geraffineerd, hierdoor blijven de vitaminen en mineralen bewaard.  Rijststroop word t gemaakt door volrijst (volle korrel) met water te vermengen. Dit wordt vervolgens tot een dikke pap gekookt. Enzymen veranderen de structuur van de pap, dit geeft de zoete smaak. Door verdere filtering en inkoken ontstaat er uiteindelijk een dikke, kleverige, goudkleurige stroop.

Rijststroop wordt zodanig als zeer gezond gezien vanwege de omzetting door de enzymen. Deze versuikeren de aanwezige zetmelen. Deze omzetting kunnen we het beste vergelijken met ons speeksel. In ons speeksel huizen ook vele enzymen die alles wat wij eten (suikers, koolhydraten) veranderen. Door lang te kauwen op bijvoorbeeld een stukje brood wordt de brij vermengd met ons speeksel, waardoor ons voedsel al gedeeltelijk wordt afgebroken. Lange suikerketens worden omgezet in korte ketens. Dit geeft ook een zoete smaak.  Dit is ook de rede waarom vroeger ons al goed is ingepeperd goed op ons eten te kauwen: de vertering start al in onze mond.

Rijststroop wordt erg vaak gebruikt als natuurlijk zoetmiddel in veel biologische producten. Het is ook een zeer vaak gebruikt zoetmiddel in koekjes en sauzen. Helaas bevatten vrijwel alle rijststropen een zeer hoge glychemische index. Op de uitzondering van bruine rijststroop na: deze heeft een relatief vrij lage index, echter is deze variant een stuk minder zoet, waardoor je meer nodig zult hebben om iets te zoeten. Het blijft dus een beetje “water naar de zee dragen” in dit geval. De glychemische index van de bruine rijststroop is vergelijkbaar met bijvoorbeeld agave en honing. Voordeel wat (bruine) rijststroop weer wel heeft is dat het niet de fructose bevat die zowel agave als honing rijk zijn. Maar nadelen zijn er ook: rijststroop bestaat voor een groot deel uit maltose wat een zeer hoge glychemische index heeft (105) Met 43% bestaande uit deze maltose maakt het rijststroop dus tot een zoetmiddel met hoge GI.  Rijststroop bevat ook veel enkelvoudige koolhydraten. Zoals velen wellicht weten geven enkelvoudige koolhydraten een snelle “rush” wat een zeer korte energiestoot geeft en de bloedsuikerspiegel omhoog jaagt. Rijststroop is  ook minder sterk in zoetkracht en zal je om iets te zoeten meer nodig hebben. je vervangt 200 gram geraffineerde suiker met ongeveer 200 gram rijststroop: dit is dus aanzienlijk veel. Ook geeft het veel calorieën: per 100 gram gemiddeld 325 kcal.

Gezond?

Het is ten aller tijde een beter alternatief voor gewone suiker. Als je het met mate gebruikt kan het een verantwoorde aanvulling wezen in je voeding.  Het valt echter af te raden voor dagelijks/veelvuldig gebruik. Met mate is het bijvoorbeeld prima te gebruiken om een pannenkoek mee te zoeten, of kan het je dessert (vla, pudding) wat zoeten. Het kan ook gebruikt worden om baksels mee te zoeten, maar zoals eerder gezegd heb je dan wel vrij veel nodig om iets echt zoet te krijgen. En ben je alsnog niet zo gezonder af. Koop ook liever geen producten waaraan rijststroop is toegevoegd. Er zijn (ook in biologische producten!) veelal veel grotere hoeveelheden aan toegevoegd als het doet lijken. Dit gebeurt omdat rijststroop niet veel zoetkracht biedt en er dus ook in producten meer gebruikt moet worden om iets te zoeten. Rijststroop kun je kopen in de bio winkel en gezondheidswinkels.