Suikervoeding voor baby’s…waarom mag het?

Eerder heb ik artikelen geschreven over kindermarketing maar ook over baby marketing. Want helaas, dat heeft ook sinds enkele jaren steeds meer bestaansrecht gekregen. Fabrikanten zien wellicht een zeer grote markt open liggen. Waar we eerst enkel nog kant en klaar potjes babyvoedsel zagen, zien we nu plotseling tal van andere onzin producten in de schappen liggen. Want plotseling moeten baby’s van nog geen zes maanden oud ook al snoepen, snacken en aan de koekjes en crackertjes. Koekjes, om zo het alfabet te leren, groei papjes, dreumes melk, koekjes om door fruit heen te prakken……De schappen staan er inmiddels propvol mee. Het zijn allemaal producten, die zijn bedacht door fabrikanten. Een baby heeft in het eerste jaar helemaal geen suiker-voedsel nodig om zich te ontwikkelen. Een baby van acht maanden chocoladepasta geven die vol zit met ( kokosbloesem) suiker, dat zag je jaren geleden niet. En naar mijn weten zijn deze volwassenen vandaag de dag er niet ongezonder op geworden. Het vervelende is, dat deze doelgroep erg kwetsbaar is, en zeer vatbaar voor dit soort onzin-producten. Als je net papa en mama bent geworden, verandert de hele wereld om je heen, spelen bij mama erg veel hormonen in haar lichaam, en is er zoveel nieuw, onbekend en vooral angstig. Geef ik mijn kindje genoeg? Krijgt het wat het nodig heeft? Kan ik mijn kindje dit/dat/zus/zo veilig geven? 

Deze onzekere tijden maken kers-verse ouders en volleerde ouders tot perfecte prooien voor de fabrikant en de voedselindustrie. En het ergste is, het MAG gewoon. Het is gewoon toegestaan. 

PRODUCTEN DIE NIET NODIG ZIJN

Baby voeding bestaat al jaren. Dat is niets nieuws. Wat wel nieuw is, is dat we talloze producten terugvinden in het schap van babyvoeding, wat een baby totaal NIET nodig heeft. Een baby ontwikkelt zich in het eerste jaar prima op krachten van de natuur. Vanaf de zesde maand heeft een baby naast borstvoeding/ flesvoeding vaste voeding nodig. Vanaf de vierde maand kun je daar al heel voorzichtig mee gaan beginnen. In deze vierde tot zesde maand kun je alvast gaan oefenen met vast voedsel. Kleine hapjes gepureerd fruit, gepureerde groente. Daarbij kun je het beste beginnen met zachte smaken als bloemkool en pompoen. Vanaf de achtste maand kun je borstvoeding/flesvoeding gaan afbouwen. Je kunt de vaste voedsel-hapjes dan ook steeds wat minder vloeibaar maken, zo leert de baby wennen aan stukjes en zal het zijn/haar kauw-technieken gaan gebruiken. 

Je kunt je baby geven wat wij ook eten. Wel zijn er een aantal producten waar je beter mee kunt wachten zoals honing, rauw vlees, zouten en suikers. 

En dat laatste, dat is nu het grootste probleem. Want hoe leuk en mooi een fabrikant het ook brengt, er worden ontzettend veel ( alias) suikers gebruikt in al die onzin producten. Ik heb het even nagevraagd bij mijn moeder, maar zij gaf mij en mijn broers het eerste jaar geen chocoladepasta. Geen boterhamspreads. Geen stropen. Geen pindakaas. Wat zij ons wel gaf, was vers gepureerd fruit, verse groenten gepureerd. We kregen ook geen koekjes, groei/dreumes melk of papjes. Mijn moeder maakte pap van rijstmeel. Zonder suiker. Na lang nadenken herinnerde mijn moeder zich dat ze ons pas beleg op een stukje brood gaf toen we anderhalf jaar oud waren. En zelfs dat maakte ze zelf. Aardbeienpuree, appel puree. Chocolade pasta was niet iets waar men vroeger aan dacht om aan een baby van nog geen acht maanden te geven. Waarom nu wel? Het antwoord is simpel. Omdat fabrikanten ons wijsmaken dat dit kan.

BROODBELEG VOOR EEN ZES MAANDEN OUDE BABY?

Fabrikanten doen hun huiswerk. Zo houden ze zich aan bepaalde richtlijnen van het Voedingscentrum en consultatiebureau’s. En weten zij, dat een baby vanaf de zesde maand vast voedsel mag leren eten. Wat er stiekempjes in wordt gepropt, daar zijn ze wat minder loslippig over. Ik loop dagelijks langs de schappen in supermarkten en blijf mij keer op keer verbazen. Maar meest verbazen over de toename aan baby onzin. Ik erger mijl een lange tijd mateloos aan fabrikant “ DE KLEINE KEUKEN”. Zij brengen talloze producten op de markt gericht op baby’s en peuters. De bedoeling is goed, daar twijfel ik geen moment aan. En je merkt dat er goed over wordt nagedacht, zo gebruiken ze vrijwel alleen biologische ingrediënten en geen geraffineerde suikers. Jonge ouders zien dit meteen al als goed, veilig. Het probleem zit hem in de onzin. Ze brengen koekjes en broodbeleg op de markt waar jouw kleintje zogezegd met een gerust hartje van mag smullen. In mijn vorige artikel over deze fabrikant, lag ik al uit dat overgewicht bij kinderen steeds vroeger begint. En daar dragen deze onzin producten een steentje aan bij. Baby’s hebben deze onzin helemaal niet NODIG. En krijgen zo alleen maar onnodig veel suiker binnen. Want ja, ook in deze producten bulkt het van de suiker. 

De barba-truc wat veel wordt gebruikt in baby marketing, en ook bij “ de kleine keuken” zijn de zogenaamde “ gezonde natuurlijke suikers”. Wat we veel zien is agavestropen, dadenstropen, dadels, kokosbloesemsuiker en maltodextrine. Deze suikervervangers worden door de fabrikanten neergezet als gezond, goed en onschuldig. En zij kunnen meteen ook claimen op hun verpakkingen dat er geen “ toegevoegde suikers” in zitten terwijl deze er wel gewoon in zitten, verpakt in een natuurlijke suiker. Deze claim mag wettelijk worden gemaakt, maar klopt natuurlijk van geen kanten. Ik geef hieronder een enkele voorbeelden:

 

Naast dat we ons kunnen afvragen of een baby vanaf de 12 maand dit soort reepjes zouden moeten eten, zet ik vraagtekens bij de claims, de ingrediënten en de illustraties. We lezen en zien voornamelijk wat er wel en niet inzit. En de vrolijke illustraties wekken de indruk dat er alleen pure en ongeschaafde ingrediënten in zitten. Wat er werkelijk in zit:

 

86% DADELPASTA: Het gaat hier dus om een pasta. Niet om pure gedroogde dadels. In de fabriek worden dadels ( welke kwaliteit is onduidelijk, welk soort ook) bewerkt ( gewassen en van pitjes en takjes ontdaan) en daarna tot een pasta ingekookt. Hierdoor komen erg veel suikers die van nature aanwezig zijn in dadels, vrij.

13 % APPELPOEDER: Het gaat hier dus niet om echte appel, maar om een poeder. Appels worden geschild en van hun klokhuizen ontdaan, daarna gepureerd en gedroogd. Hiervan wordt poeder vermalen. Dit poeder wordt industrieel veel toegepast omdat het naast een zeer goedkope grondstof ook kan dienen als suiker / zoetmiddel en een dekmanteltje om ” met appel`! ” te claimen op verpakkingen.

1% RIJSTMEEL : om de reepjes minder plakkerig te maken.

Op zich een heerlijk kort gehouden rijtje, ook biologisch. En wat kan er mis zijn met dadels ( en hun gezonde imago) en appel? Niets toch? Nou…..wel. Om te beginnen heeft een baby vanaf twaalf maanden dit soort ” snoep” niet nodig. Weer even terugpakkend naar mijn baby en peuterjaren, mijn ouders gaven mij nooit snoep of reepjes. Die bestonden in die tijd ( jaren 70) nauwelijks, laat staan voor baby’s. Dat is één. Twee is, dat dadels ook rijk zijn aan suikers. En appelpoeder al helemaal. Dit zien we ook terug in de voedingswaarden. Per reepje krijgt je kindje 10 gram suiker binnen.

Qua vezels ligt dit in verhouding tot de suikers zeer laag ( 0,5 gram) Je kindje krijgt meer vezels binnen als het een stukje gepureerd fruit eet. Wat ik wel een fijne aanvulling vind is dat de Kleine Keuken op deze verpakking wel wat gebruik-adviezen geeft ( zoals het kind rechtop laten zitten en onder toezicht) maar ook hier mis ik de ADH. Ouders kunnen hun kindje dus één, maar ook gerust twee reepjes geven per dag. Daar is geen controle op. Een 12 maanden oude baby krijgt dan zomaar extra 20 gram suiker binnen, terwijl de wereldwijde gemiddelde ADH aan ( vrije) suikers staat op 19 gram vanaf 2-4 jaar. Omdat de fructose in deze reepjes zijn bewerkt en de balans missen in vezels, vitaminen en mineralen, kan dit als een snelle suiker worden opgenomen. Anders gezegd: het idee is goed, fijn dat er weinig in zit en alles van biologische afkomst is. Maar het zijn onnodige reepjes, een kind heeft dit niet nodig en kan beter een stukje ( gepureerd) fruit eten. Bovendien goedkoper, want ook hier betaalde ik € 2,49 voor.

 

Dit potje brood beleg met mango en pompoen bevat 170 gram aan onzin. Op het etiket worden jonge ouders op een verkeerd been gezet, met kreten als “ zonder toegevoegde suiker” en “ goed voor je kleine”. Leuke illustraties geven het geheel een vertrouwd gevoel. Een kleurige mango die ons wijst op de claims maakt alles immers een stuk aantrekkelijker, dan illustraties uit de  fabriek waar agavestroop wordt gemaakt. Want dat vinden we nergens op het etiket terug, apart van de ingrediënten tabel. Laat ik benadrukken hoe duur zo’n mini-potje kost: ik betaalde 2,49. Voor 170 gram. Wat zit erin?

MANGOPUREE ( 37%) Mango wordt geschild en daarna machinaal gepureerd.

POMPOEN ( 37%) : Pompoen wordt kort voorgekookt, geschild en machinaal gepureerd.

BANAAN ( 12%) : Wordt ontdaan van de schil en machinaal gepureerd.

AGAVESIROOP ( 10%) : Agavesiroop had lange tijd een smetteloos imago. Het werd aan het begin van de suiker-boycot gezien als DE GEZONDE VERVANGER voor suiker. Al zeer snel kwam de wetenschap om de hoek kijken waarmee het imago meteen van de kaart werd geveegd. Terecht, want agavestroop of siroop is helemaal niet gezond, sterker nog, het is ongezonder dan gewone suiker. Mijn collega Juglen Zwaan schreef er eerder een zeer verhelderend artikel over, klik hier om naar het artikel te gaan.

Agavesiroop bestaat voor 85% uit fructose, Dit is veel meer dan in gewone suiker. Voordeel is dat het een lage GI geeft, nadeel is dat de lever de volle laag krijgt. Agavesiroop kan alleen ontstaan via een productieproces. Eten we bijvoorbeeld vers intact fruit, zijn er nog voldoende vezels, vitaminen en mineralen aanwezig om het fructose gehalte in het fruit in balans te houden, zodat ons lichaam dit prima kan verwerken. We zijn prima in staat om met deze kleinere hoeveelheden fructose om te gaan. Zeker als we volwassen zijn. Maar zo’n super-klein baby lijfje is nog volop in ontwikkeling. En 10% agavesiroop is dan niet veel, maar ONTZETTEND VEEL. Dit zien we ook terug in de voedingswaarde: bijna 15 gram per 100 gram. Vergeet niet, dat mango één van de fruitsoorten is met het hoogste aantal fructose, wat ook in deze spread voorkomt. Dubbel op voor je baby.  

CITROENSAP ( 3%) : Dit wordt gebruikt om te conserveren, is wettelijk verplicht.

PECTINE ( 1%) : niet biologisch. 

Alhoewel het rijtje lekker kort is gehouden, is dit een potje vol overbodige onzin. Als we thuis een banaantje pureren, en daar een klein stukje pompoen en mango doorheen mengen, hebben we hetzelfde, zonder de overbodige suikers. Daarnaast ben je 3 x zoveel goedkoper uit. Gemak? Wat verstaan we tegenwoordig onder gemak? Wat kost het aan extra tijd om met een blender zelf verse voorraden te maken? Voeg wat vers uitgeperst citroensap toe aan al je variaties en bewaar ze goed afgesloten in de koelkast. Is dit werkelijk zoveel extra werk? We hebben tegenwoordig meest geavanceerde keukenapparaten die al het werk voor ons doet. Tel uit je winst en bovendien: je skipt enorm veel suiker, het is verser en gezonder, je houdt zelf de complete regie over wat je kindje eet en drinkt. 

 

Niet alleen de Kleine Keuken maakt zich ” schuldig” aan kindermarketing. Het kan zelfs erger. Zoals de bekende LIGA koeken. Deze koeken bestaan al vele jaren, en ik denk dat iedereen in zijn of haar kindertijd wel eens een liga-koek heeft gegeten. Maar hoe belachelijk zijn eigenlijk de gigantische doseringen suikers in één koek ? Zeker in de liga-koeken voor baby’s vanaf zes maanden tot 12 maanden zijn de suikers in deze koeken opmerkelijk te noemen. Waar bestaat het uit?

71% TARWEBLOEM:  Het verschil tussen meel en bloem is dat bij bloem de zemel en de kiem voor het vermalen wordt zijn verwijderd. Wat overblijft is een leeg witmeel, zonder enige voedingswaarde.

SUIKER: op de tweede plek, wat betekent, dat deze koeken bestaan uit bloem en suiker.

KOOLZAADOLIE: zeer goedkope grondstof in de industrie

GLUCOSESTROOP: ik denk dat ik niemand meer hoef te vertellen hoe slecht deze vorm van suiker is….

GLUCOSE-FRUCTOSESTROOP: ook wel HCFS genoemd…..

RIJSMIDDELLEN : zitten eigenlijk zo’n beetje standaard in veel koeken en repen

EMULGATOR: geeft de boel emulsie.

AROMA ; klik HIER voor uitleg

VITAMINE B1 : synthetisch toegevoregd

Zoals je ziet is dit rijtje een stuk langer en bevat het vreselijk veel hulpstoffen en…suiker. Per koek krijgt je zes maanden oude baby zo’n 4 gram binnen. Heel veel. Onnodig veel. En alles afkomstig uit vrije suikers.

Ook op deze verpakking weer veel claims en mooie prikkelende illustraties om de ouders over te halen. Ook hier rijst de vraag of een baby deze koeken nodig heeft. Ik vind stellig van niet.

 

Voordat ik straks weer een kruiwagen vol aan kritiek over mij heen krijg, wil ik zeer duidelijk vermelden dat ik NIETS TEGEN  “ de kleine keuken” heb. Op hun manier zijn ze goed bezig. Ik ben dan ook niet tegen hun algemene visie.  Ik heb felle kritiek op hun baby marketing. En hun daaruit voortkomende  misleidende producten. Ik ben stellig van mening dat een baby deze onzin helemaal niet nodig heeft. Als zij erg graag dit soort producten willen produceren, kies dan voor echt suikervrij.  Op sommige etiketten vinden we geen gebruik-adviezen. Een potje waarin maar liefst 10% agavesiroop in zit + het fructose uit mango en pompoen en pectine, vind ik zorgwekkend voor een baby van zes maanden oud. De kleine keuken ziet immers niet hoe een papa of mama met zo’n potje omspringt. Hoeveel krijgt een baby in één keer binnen? We kunnen niet blind uitgaan op een ” normaal” gebruik, zeker niet als dit negens op het etiket staat vermeld. Voor iedereen is ” een normaal gebruik” weer anders. Voor de ” veiligheid” zou ik als fabrikant op zijn minst kiezen voor een ADH per dag. Resumerend: ik heb niets persoonlijks tegen ” de kleine keuken” of welke fabrikant ook die zich richt op baby marketing. Mijn kritiek geldt voor wat zij doen: onzin verkopen. 

 

MEER LEZEN?

KLIK HIER

KINDERMARKETING EN WAAROM WIJ ER BLIND IN TRAPPEN