Iedereen heeft er tegenwoordig wel wat over te vertellen, zo lijkt het. En alle verhalen vertellen weer wat anders. Zowel consumenten als de wetenschap lijkt het spoor een beetje bijster. Kokosolie is wellicht afgelopen twee/drie jaren het meest besproken onderwerp in de wereld van gezonde voeding. De artikelen op internet zijn niet te tellen. En het lijkt steeds meer dat zich twee kampen vormen: het kamp van tegenstanders, en het kamp van voorstanders.

Ik doe zo’n twee jaren zelf-onderzoek naar kokosolie. Daarin wil ik vooral de wantoestanden achter de productie blootleggen. Op dat gebied valt er nog een hoop te ontdekken vrees ik.

Ook op gebied van voedingswaarden en gezonde ( of ongezonde) effecten wordt ontzettend veel gediscussieerd.

Kokosolie is, in ZUIVERE VORM, een gezonde olie. Er worden veel gezonde effecten toegeschreven aan kokosolie en alhoewel velen niet wetenschappelijk zijn bewezen, blijft kokosolie ontzettend populair. In mijn vele artikelen over kokosolie, kun je lezen dat de gezonde claims zeer genuanceerd kunnen liggen. Zo gelden de meeste gezonde eigenschappen van kokosolie alleen voor ZUIVERE varianten. Helaas zijn deze zuivere varianten nauwelijks verkrijgbaar. Kokosolie is een hype. En zoals met hypes , worden massale producties vooral gedaan uit winstoogmerk. Zuivere kokosoliën vind je eigenlijk nooit in een supermarkt terug, maar zijn vaak exclusief bij een fabrikant zelf verkrijgbaar, via een eigen website bijvoorbeeld. Een uitzondering op de regel is ROYAL GREEN. Deze fabrikant levert op grotere schaal, omdat er meer plantages aanwezig zijn, waardoor meer productie mogelijk is. Royal Green is 100% zuiver, biologisch gecertificeerd en 100% traceerbaar. Maar voor de rest zijn echte, zuivere varianten vreselijk lastig verkrijgbaar en bovendien beperkt, omdat het gaat om zeer kleine plantages, die niet veel kunnen produceren.