Suiker in ons voedsel…is het echt zo erg?

In mijn artikelen wind ik er geen doekjes om. Het is erg droevig gesteld met het extreme suikergebruik in ons voedsel. Niet alleen in Europa, maar ook daarbuiten. De voedselindustrie is een versuikerde wereld geworden, waar wij met zijn allen iedere dag mee worden geconfronteerd. We zijn immers afhankelijk van al het voedselaanbod wat we krijgen aangeboden in winkels om ons heen.  Lees verder

Hallo Meneer Jumbo!

Hallo Meneer Jumbo! 

Mag ik wat van uw kostbare tijd vragen? Ik zit namelijk een beetje met iets in mijn maag wat dwars zit. Dat gebeurt mij letterlijk steeds als ik door uw supermarkt wandel, en figuurlijk, zodra ik één van uw producten consumeer. Als ik door uw steeds groter wordende supermarkten wandel, krijg ik steeds meer de overtuiging dat u een echte suiker-oom voor ons bent geworden. Wat verwent u ons toch met producten waarvan ik het bestaan niet eens afwist. En waar ik thuis mij afvraag wat ik er in hemelsnaam mee moet. Maar tja, zo’n jumbo-deal is ook wel heel erg aanlokkelijk. Lekker voordelig toch? Het geeft overigens niets hoor, al die vreemde producten zijn zo lekker zoet, dat het toch wel opgaat. Ook al krijg ik er niet veel later een beetje buikpijn van. Letterlijk en figuurlijk.

Lekker hoor, al die mierzoet geworden dagelijkse producten uit uw supermarkt, daar niet van. Mijn kinderen, zes en vijftien jaar oud, willen niets anders . Wat dat betreft is het lekker makkelijk. Ik kan altijd thuiskomen met al deze producten zonder gezanik en gezeur. Dit hoef ik met verse spruitjes van uw groenteafdeling niet meer te proberen, nee, daar “ stinken” ze niet meer in. Het lukt niet eens meer met zo’n zakje saus van Jumbo. Te flauw, zeggen ze dan. Verse bloemkool, broccoli, andijvie, boerenkool, wortels, sla? Ik moet oppassen dat zij het niet voor mijn voeten linea recta uitspugen. Tja, dan zijn die pakken kant-en-klaar mixen een uitkomst. Dat spugen ze tenminste niet uit. En dan zaniken ze ook nooit. En voor mij ook lekker makkelijk. U maakt het ons graag gemakkelijk, zegt U vaak in uw columns in uw eigen supermarktmagazine, die ik overigens iedere maand van begin tot eind verslindt! Uw moeder is een echt schoonmaakwonder! Poetst zij uw riante woning ook zo netjes? Want U verdient vast ontzettend veel met uw gulle bijdrage aan de suikerindustrie. Daar kan vast wel een aantal interieurverzorgsters van worden bekostigd, uw moeder kan het immers niet allemaal alleen bijhouden. Die luxe heb ik helaas niet. Ik moet de hoge kosten van de tandarts betalen, mijn kinderen hebben afgelopen jaren zoveel gaten en kieren in hun gebitten gekregen dat de verzekering de kosten niet allemaal meer dekt. En tja, mijn oudste heeft diabetes. Hij heeft aardig wat overgewicht. 

En ik probeer er echt wel wat aan te doen! Er komen geen zakken jumbo chips meer in huis, en de jongens drinken nu alleen nog maar light frisdranken. Weet U wat het gekke is? Mijn jongens zijn absoluut geen snoepkonten. Ik heb nooit rollen snoep in huis, of pakken koek. Ach, soms eten ze wel eens een gevulde koek, maar dat kan toch niet echt zoveel kwaad? En ze lusten ook graag een stuk slagroomtaart, die van de Jumbo. Maar hoe vaak komt dit voor? Hooguit eens per maand? Daar worden ze vast niet zo dik van, en krijgen ze kieren van in hun gebitten. 

Ik ben daarom eens gaan letten op wat we vrijwel iedere dag bij U komen inkopen. 

Te beginnen bij de broodafdeling. Wat ruikt het daar toch altijd zo lekker! U doet het er vast om hé? Ik zie tenminste de ovendeuren daar op de afdeling altijd open staan als het brood er niet in wordt afgebakken. Ik krijg er altijd zo’n honger van! Zelfs al heb ik net gegeten. Zo’n kraakverse warme croissant gaat er altijd nog wel in, en ik neem ze voor de jongens en mijn man ook mee, super mega deal overigens meneer Jumbo! Twee voor een euro! Daar kan je nog eens lekker voor inkopen. Zo’n croissantje bevat toch nooit zoveel? Toch? Daar ben ik eens naar gaan vragen bij één van uw zeer vriendelijke medewerkers. Meneer Jumbo, ik moet werkelijk zeggen dat mijn mond open viel van verbazing toen ik de ingrediënten lijst onder ogen kreeg. Wat zit er veel in zo’n onschuldig lijkend croissantje!  Wat een waslijst. En vol met woorden waar ik geen sikkepit van snap. E nummers, en dingen als emulga….of iets, nu ja, komt U er eigenlijk zelf wel uit? Ik heb het aantal ingrediënten niet geteld, dat was bijna onbegonnen werk. Ik was er echt even stil van Meneer Jumbo. 

Hoe zit het met een gezonde bruine bol? Een bruine volkoren boterham? Dat eten de jongens met Gods gratie nog wel, maar ik begin nu toch wel erg te vrezen voor wat ik in de ingrediëntenlijsten tegenkom van deze producten. Soms, als ik in een goede bui ben en “ bio-centen” over heb, koop ik wel eens zo’n biologisch brood. Donker meergranen. Nooit geweten, dat er ook gewoon suiker in brood zit. Rietsuiker. Dat is toch ook suiker? Of gezonde suiker? Weet U het allemaal nog?

Met uw zeer handige potten en blikken groenten doe ik mijn jongens nog enigszins een plezier. Ergens in mijn achterhoofd vroeg ik het mij steeds af, waarom mijn jongens deze groente wel enigszins binnen wilden houden, maar verse nooit. Nu snap ik waarom meneer Jumbo: in al die potten en blikken zit ook suiker. En zout. Mijn jongste is dol op hartig, en dus op zoute dingen. Vandaar hij uw blikken sperzieboontjes zelfs koud uit blik verorbert. Wist U, dat ik dit nooit heb geweten? Ik dacht werkelijk dat er hooguit wat kookvocht bij al die pot/blik groenten zaten. Maar ik snap nu, dat het om veel meer gaat dan alleen water. Soms veel meer. 

Mijn jongens eten ook graag pindakaas op brood. Die mega potten van U zijn lekker voordelig. Ik zag nooit zoveel kwaad in pindakaas, ik bedoel, bent U er ook mee opgegroeid? Ik wel. Alleen niet met uw eigen merk, maar dat is een ander verhaal. Waar ik van schrok, is dat uw pindakaas behoorlijk wat zout bevat. Vandaar mijn jongste iedere morgen niets anders op zijn brood wil. 

De oudste is niet zo’n pindakaas-fan, maar hij vind uw boterhamworst erg lekker. Ik ben met angst en vrezen ook maar eens op de verpakking gaan kijken. Echt waar meneer Jumbo, van alle verbazing viel ik bijna van mijn ontbijtstoel. Er zit gewoon ook suiker in! In worst? Suiker in worst? Het moet toch niet gekker worden?

Na deze heftige ontdekking Meneer Jumbo, heb ik iets experimenteel gedaan. Ik ben uw supermarkt in gewandeld, met een missie. Ik ben in ieder gangpad steeds zeker 10 willekeurige Jumbo producten uit het schap gaan trekken, en de ingrediënten gaan aflezen. Het resultaat gaf me buikpijn: in zeker 9 van de 10 producten kwam ik wel iets van suiker tegen. Want inmiddels ben ik zo goed ingelezen ( lang leve internet) dat ik weet dat dextrose, glucose-fructosestroop, rietsuiker, honing, agave, maïsstroop, rijststroop, dadelstroop, karamel, en melasse ook gewoon suiker is. En weet U, het begon mij toen pas een beetje te dagen. Het zonk in. Waarom mijn oudste zoveel overgewicht met zich mee zeult, waarom mijn jongste niets anders wil dan blik en potvoer. Alles wat ik uit uw schappen trok, leg ik regelmatig in één van uw steeds groter geworden winkelwagen, die U maar wat graag uitleent aan ons. We mogen het tot de nok volladen. 

Beste Meneer Jumbo, ik vraag mij af, of U zelf ook uw voorraadkasten vol heeft liggen met uw eigen producten. En of U ook aan overgewicht lijdt, en met grote regelmaat op de tandartsstoel ligt om uw gaten en kieren te vullen. Of dat U, net als ik, er een beetje buikpijn van krijgt. Ik vond mijn vage buikpijnklachten vaak iets om te negeren, we zijn tenslotte allemaal erg druk, nietwaar? Maar ik begin nu toch echt te twijfelen. Of het aan de cola-light ligt. Of aan die lekkere voordelige croissantjes van U. Aan het bio-meergranenbrood, de boterhamworst, de pindakaas. De potten en blikken groente. 

Mijn vraag is ook, waarom U niet een beetje minder voor suiker-oom kunt spelen voor ons. We vinden het heus erg aardig van U. Om het ons zo lekker en zo gemakkelijk mogelijk te maken. Maar eerlijk gezegd word ik er een beetje simpel van. Ik heb een prachtige keuken, waar ik nauwelijks nog gebruik van maak. De geavanceerde stoomoven gebruik ik hooguit nog om één van uw kant-en  klaar happen op te warmen. Of één van uw pizza’s. Mijn jongens zijn er dol op, maar jemig, wat zit daar veel suiker in. Ongekend. De inductie kookplaat staat hooguit aan om wat op te warmen. Best zonde toch? Dat we amper nog in de keuken hoeven te staan, als het aan U lag?

Staat uw vrouw eigenlijk nog wel in de keuken? 

Afijn, ik zal U verder niet langer ophouden, en “ to the point” komen. Kunt U de suikerUnie/industrie wat minder steunen? En ons wat meer ? We hebben Uw hulp echt hard nodig in deze kunstmatige gesuikerde wereld. We weten het vaak gewoonweg even niet meer en grijpen we wat er voor het grijpen ligt. U bent erg met uw klanten begaan, lees ik iedere maand in Uw magazine. Dat U trots bent op wéér een geopende winkel ergens in het land. Zullen we bij deze afspreken, dat U deze nieuwe winkels enkel vult met echt gezonde en verantwoorde producten? Zodat het voor ons een stuk eenvoudiger wordt om voor gezond en lekker te kiezen? Echt waar, een beetje minder suiker mag gerust. Een beetje minder zout ook. Ik zou er, letterlijk en figuurlijk, een stuk minder buikpijn van krijgen.

Vriendelijke groeten van een vaste Jumbo klant. Zo’n eentje waar U altijd grote waardering uitspreekt. 

Ode aan de peulvruchten!

Ik maak er geen geheim van, dat ik van kinds af dol, nee, KNETTER-dol ben op peulvruchten. Ik had al vroeg iets tegen het eten van vlees. Mijn ouders hebben heel wat oorlog gevoerd met mij om er een stukje vlees in te krijgen. Als ik maar een botje, een stukje glibberig vies vet of een taai stukje vlees in mijn mond kreeg spuugde ik het zonder gene uit, waar ik ook was . Als we ergens waren uitgenodigd zorgde mijn moeder er dan ook voor dat ik geen vlees op mijn bord kreeg: ze schaamde zich natuurlijk rot 😉  Mijn oma at in mijn kindertijd erg veel peulvruchten. Ik was veel bij mijn “ Omie” en ik heb ontzettend veel van haar geleerd. Ik heb mijn basis van nu te danken aan haar, van haar leerde ik al vroeg dat het lekker en gezond was om vers en intact te eten. Wellicht dat ik van haar mijn liefde voor peulvruchten heb geërfd. Mijn moeder, een zeer rotsvaste dame die gewoontjes al dol genoeg vind qua eten, heeft van mijn oma ( haar moeder) ook deze liefde voor peulvruchten overgenomen en eet dagelijks peulvruchten. Helaas wel uit pot en blik ;( Maar afijn, dat is haar keuze ) Ze wist goddank van mijn oma, dat peulvruchten een goed alternatief was op vlees, en daarom kreeg ik het als kind veel op mijn bord tot mijn grote vreugde. Omdat ik wel dol was op de gehaktballen van mijn moeder, was de balans altijd goed, en kwam ik niets tekort. Sinds ik besloot geheel vegetarisch te gaan leven, zorgde ik ervoor dat ik voldoende aanvulling bijslikte ( vitamine B12 en algen tabletten) zodat ik niets tekort kwam. Ik leef hierop al ruim 27 jaar, gecombineerd met dagelijks peulvruchten op mijn menu. Lees verder

AH brood zonder kunstmatige broodverbetermiddelen…

Onlangs in het nieuws: grootgrutter AH komt als eerste supermarkt in Nederland waar het dagverse brood en de broden dat in de winkels zelf worden afgebakken geen kunstmatige broodverbeteraars meer bevatten. Dat is uiteraard goed nieuws. AH heeft besloten om in te springen op de huidige gezondheidstrends. Consumenten zijn zich afgelopen jaren meer gaan afvragen wat er in hun voedsel zit. De soms vrij lange “ waslijsten” aan ingrediënten op de broodverpakkingen zijn voor velen een reden om geen brood meer te kopen, of zelfs nog maar te eten. Door met een nieuwe marketing te komen, hoopt AH dat we weer meer brood gaan inkopen/eten, en dan liefst hun broden.

Volgens de informatie die AH nu verstrekt, worden al hun broden nu op een meer oorspronkelijke wijze gebakken. Ze gebruiken enkel “ natuurlijke” ingrediënten en laten het deeg 18 uur rijzen, waardoor alle verse broden vrij blijven van kunstmatige E nummers. 

Wordt het brood echter zoveel gezonder?

WAT ZIJN BROODVERBETERMIDDELEN?

Broodverbetermiddelen zijn samengestelde grondstoffen die voor de bereiding van brood aan het deeg worden toegevoegd. Dit zorgt voor een langere versheid, luchtigheid en malsheid. Broodverbetermiddelen worden tevens gebruikt om bewerkingsprocessen te versnellen.

Broodverbetermiddelen kunnen bestaan uit een combinatie van ingrediënten van zowel natuurlijke als synthetische oorsprong. Denk aan suikers, vetten, melkproducten, gluten, emulgatoren, sojameel, enzymen, ei-bestanddelen, en/of meelverbetermiddelen. 

Sommige van deze grondstoffen dragen een E nummer, zoals emulgatoren en meelverbetermiddelen. 

Eigenlijk zijn broodverbetermiddelen overbodig in brood. Ze worden vooral toegevoegd om een brood aantrekkelijker, langer vers en houdbaar te houden, maar vooral om productieprocessen te versnellen. Geef je het deeg simpelweg meer ( rijs) tijd, bereik je hetzelfde effect. Helaas leven we in een maatschappij waar tijd geld kost en waarin alles liever gisteren nog af moet dan vandaag. Dit gaat ten koste van de volksgezondheid, broodverbetermiddelen zijn hier een goed voorbeeld van. Onnodige kunstmatige additieven toevoegen terwijl het in feite onnodig is.

Veel ambachtelijke bakkers kiezen nog voor de “ gezonde weg” en gebruiken geen broodverbetermiddelen in hun broden. Zij laten het deeg ongeveer 10-20 uur rijzen. Industrieel brood ( dus al het brood uit supermarkten) bevatten altijd broodverbetermiddelen, sommigen zelfs in extreme hoeveelheden. Goedkopere broden ( voor 69 cent per heel bijvoorbeeld) wordt zo snel geproduceerd dat ze zonder al deze broodverbetermiddelen totaal uiteen zouden vallen. 

GEZONDER?

Het is natuurlijk een erg nobel streven om de kunstmatige broodverbeteraars uit het brood te halen. En hoe dan ook scheelt dit aanzienlijk. Daar kun je geen enkel bezwaar tegen hebben. Maar helaas zien we ook hier, wat vrijwel al-tijd gebeurt, als er “ iets slecht” wordt weggelaten in producten: het wordt opgevuld met andere zaken, die vaak nog ongezonder zijn dan het aangenomen “ slechtte ingrediënt” in een product. In dit geval wordt extra suikers ingezet om het brood beter te conserveren. De broden, zowel dagvers als afgebakken in de winkel, bevatten per 100 gram gemiddeld tussen de 0,9 gram en zelfs 2 gram suiker. Deze suiker wordt vaak verpakt in “ gerstemoutextract” waar gewoon dextrose in is verwerkt. Ook komt het woord “ dextrose” vaak voor in ingrediënten lijsten op broodverpakkingen. AH maakt naast suikers ook gebruik van extra gluten. In combinatie met suikers, levert dit ook een vorm van broodverbeteraar op. 

Je kunt je dus afvragen wat beter is. Het extra gluten en suikers in de broden of de kunstmatige broodverbeteraars: een water-naar-de-zee-dragen verhaal, als je het mij vraagt.

Als we een kijkje nemen in het broodassortiment van AH ( bron: AH.nl ) zien we dat er wordt aangegeven dat al het verse brood geen kunstmatige broodverbetermiddelen bevatten.

Als het op meest gezond brood aankomt in supermarkten, kunnen we het beste kiezen voor zeer simpel volkorenbrood. Volkorenbrood moet wettelijk gezien aan bepaalde richtlijnen voldoen. Zo gewoon gebleven volkorenbrood bevat hierdoor de meeste voedingswaarde en zo weinig mogelijk additieven. 

We kunnen tegenwoordig “ vers” afgebakken brood kopen in de supermarkt. Dit komt dagelijks bevroren of gekoeld binnen, en worden meestal bewaard in de vriezer. Dagelijks worden deze broden in ovens afgebakken om warm en “ vers” aan te bieden. 

De broden worden voorgebakken en meestal ingevroren. In deze broden zitten vaak wat minder additieven dan het brood wat uit de fabriek dagelijks vers wordt afgeleverd. Maar ze zijn wel voorgebakken. Opnieuw opbakken geeft een krokante korst. En uiteraard: een heerlijke geur van vers gebakken brood in de winkel, wat mensen doet aanzetten tot meer aankopen. De ovens worden vaak open gezet na het bakken om de geuren goed te verspreiden. 

“ Vers” afgebakken of dagvers gebakken in de fabriek: alle broden bevatten aardig wat suikers en behoorlijk wat gluten. 

Toch vind ik, dat AH zijn best doet. Het zijn kleine baby-stapjes terug naar de basis, maar als ze helemaal niet gezet zouden worden, zou er helemaal nooit verandering plaats gaan vinden in ons voedsel. Daarvoor verdient AH een grote pluim. AH bekleedt een zeer groot aandeel in ons dagelijks voedsel, als één van de allergrootste grootgrutter in Europa. En heeft daardoor een grote invloed op wat wij dagelijks in ons lichaam stoppen. Geen verantwoordelijkheid, die ligt geheel bij onszelf, maar door producten te verbeteren kunnen consumenten ook bewuste betere keuzes maken. Ik hoop, dat vele andere grootgrutters het voorbeeld gaan volgen.

Schär glutenvrij…zoveel gezonder?

Al jaren verbaas ik mij over de zogenaamde glutenvrije producten. Nog lang voor de “ glutenvrij-hype” waren deze producten al te vinden, ergens ver achterin of weg gestopt in een schap. Veel keus was er toen nog niet. Meestal stonden er wat crackers, en voorverpakt vacuüm getrokken “ brood”. Brood kon je het niet noemen, het was meer een bijeen geperste homp karton. De keuze voor Coeliakie-patiënten was dus niet groot en bovendien niet smakelijk.  Wat dat betreft heeft de glutenvrij-hype in het voordeel gewerkt. Er zijn inmiddels talloze glutenvrije producten verkrijgbaar, en het schap is flink uitgebreid. In plaats van hooguit een plank, vinden we nu een heel gangpad vol.  Mede dankzij deze enorme groei/ vraag naar/in glutenvrij, zijn de producten zelf ook verbeterd. Wat echter onveranderd blijft, is de extreme meuk die wordt toegevoegd aan al deze producten. Dat was voor de hype al een ramp, en lijkt nu alleen maar te zijn verergerd. Lees verder