Lieve mensen, waar zijn we mee bezig?
“ ik leef gezond, dus ik ben een beter mens” kopt het recente artikel op Foodlog af. In dit artikel lezen we dat in Amerika het zogenoemde “ leef gezond of je bent dom-syndroom” aardig zegeviert en mensen zelfs geen dinarparty’s meer durven te organiseren. Het artikel had voor mij geen nieuw leesvoer, want niet alleen in Amerika vinden deze praktijken in grote getale plaats, ook in Nederland kennen we er een houtje van om elkaar eens even flink af te zeiken. Ik heb er iedere dag mee te maken. Het is onderdeel van mijn werk geworden tegen wil en dank. Maar het schijnt, dat iedereen wel IETS moet zeggen over een ander en hoe hij/zij dit aanpakt.
Eerdere blogs van mijn hand hebben het hier uitgebreid over gehad, ook deze blog is het zoveelste blog wat gaat over de afzeik en “ ik weet het beter” tijdperk. Want ik kan er maar niet bij. Ik kan en wil het eerlijk gezegd ook niet gaan begrijpen. Waarom het toch steeds meer en meer nodig lijkt om elkaar compleet af te fikken op social media. Waarom het nodig lijkt om een ander jouw lesje te leren, zodat jij je oppermachtig en interessant voelt. Waarom het nodig lijkt om alles compleet uit zijn verband te trekken. Maar vooral, waarom het nodig lijkt om elkaar te raken, te kwetsen en opzettelijk te schofferen.
TWEE KANTEN
Eigenlijk zien we hierin twee kanten. Een kant van mensen die echt en oprecht bewustere met hun voeding en gezondheid om willen gaan, en een kant van mensen die opzettelijk willen “ bitchen” en volledig overtuigd zijn van zijn of haar waarheid. Beide kanten kunnen doorslaan. Zowel de bewuste mens die het oprecht goed wil doen en dit probeert, als de vervelende mensen die zo zijn gaan geloven in een bepaalde voedselstroming dat daar niets kwaads over gezegd of geschreven mag worden en iedereen dit MOET volgen.
Ook zie je een enorme grote groep mensen daar ergens tussenin zweven.
Als deskundige is het tegenwoordig niet makkelijk om je staande te houden op social media. Wat je maar post, of dat nu over water gaat of een stronk broccoli, er komen direct reacties met een tsunami aan linkjes van mensen die elkaar willen overschreeuwen. En vooral de boodschapper, ik dus, wil schofferen of belachelijk maken want hoe leuk is het om een deskundige af te fikken? Kritiek is een gecompliceerd iets. Dit mag en kun je opbouwend en tactvol geven, maar ook gedachteloos en via een kokervisie. Deze laatste is vaak de aanstichter van heel veel ruzies, kift, discussies en scheldpartijen. Als je je zoals ik begeeft op social media, heb je hier iedere dag maar mee te dealen. Niemand die mij vraagt of dit makkelijk is. Niemand die mij vertelt dat dit normaal is. Maar ik moet het maar makkelijk en normaal vinden. Anders wordt je de grond in getrapt, en vegen ze de vloer met je aan.
Natuurlijk is dit niet normaal, laat staan makkelijk. Want iedere dag is het wel weer wat. En ben ik vandaag een bitch, morgen een domme koe die maar eens moet gaan denken aan een baantje in de supermarkt ( alsof dat zo’n slechte aanstelling is) en overmorgen klets ik uit mijn nek. Over de jaren vliegt dit langs mij heen en raakt het mij niet meer zoals het in de beginperiode deed. Het is waar wat ze zeggen dat alles went. Maar het is iets heel anders als dit ongewilde aanwenning is. Want ik kan mij hier nooit echt comfortabel bij voelen.
Niet alleen mijn artikelen en posten worden afgefikt, ook mijn reacties onder posten die anderen plaatsen. Als ik over het belang van hygiëne praat, bestempel ik meteen iedereen als een stelletje viespeuken als zij zich niet aan mijn voorbeelden van een goede hygiëne houden. Als ik oprecht enthousiast ben over een product, dan wordt gevraagd hoeveel het schuift. Als ik een product onder de loep leg die bij velen vrij populair is, dan kan ik scheld-partijen verwachten die echt heel erg ver gaan. Allemaal woorden die mij proberen te raken, want wie denk ik wel niet wie ik ben om hun geliefde potje honing af te schilderen als een suikerbom? Wat een onzin kraam ik uit, ook al geef ik goede onderbouwing. Wat een gezeik allemaal, honing is gezond, punt, klaar, uit. Rot op met je gezeik over suiker! En Monique de betweter. Als iemand niet naar haar pijpen danst wordt je afgeserveerd door Mevr. van der Vloed. Wat een kwal is het. Ik lees het dagelijks.
Het is gelukkig zo, dat de positieve reacties op de weegschaal uitlopen, zodat de balans erg goed blijft om mijn werk voort te zetten, maar leuk is anders. En ik vraag mij erg vaak af waarom het nodig is. In mijn theorie is het om het volgende:
– Mensen zijn zoekende, Er komt iedere dag ontzettend veel informatie op ons af, en de druk van de maatschappij is enorm hoog geworden. We MOETEN nu opeens gezond doen, anders hoor je er niet meer bij. En veel mensen gaan dan hun eigen wegen bewandelen zonder enige voorkennis. Laten zich van alles op de mouw spelden door hun omgeving, social media, de fabrikanten en de gehele voedselindustrie. Wat resulteert in een verwarrend doolhof waar iemand aan alle kanten uit elkaar wordt getrokken, meegezogen en dus alle kanten uitschieten zodat het een soep-zooitje bij elkaar wordt. Moeders worden freaking onzeker gemaakt omdat suiker en zoetstoffen vergif is, wat je je kind niet geeft. Geef je als moeder je kind nog een blikje frisdrank mee naar school, dan ben je een slechte moeder. Gluten? Ben je gek ofzo? En wat? Koemelk geven aan je kind? Gewoon kindermishandeling! Sta daar als wankelende moeder maar eens tussen.
– Mensen willen duurzaam, milieuvriendelijk, groen, en biologisch. We komen steeds meer te weten over de verwoesting van de aarde en onze eigen inbreng hierin. Dus wat we kunnen doen, doen we. Geweldig, top, goed! Als iedereen het op zijn eigen manier invult, zijn we op de goede weg. Waag het echter niet om een plastic rietje in je plastic flesje water te steken, want je bent dan nog slechter dan Willem Holleeder. En is dat flesje wel BPA vrij? Zo niet, word je meteen met de nek aangekeken. Al het plastic in je huis moet de deur uit, pas dan tel je mee.
Wat meestal als resultaat heeft dat mensen afhaken en het hazenpad kiezen. Dan maar slecht zijn, en een huis vol plastic hebben. Terwijl de meesten met kleine inbreng al vele stappen vooruit zetten om het plastic terug te dringen. Het kleine wordt gewaardeerd en zet wel degelijk zoden aan de dijk.
– Mensen zoeken bevestiging in hun waarheden. Een overtuigend veganist kan op zijn zachtst uitgedrukt, nogal dominerend zijn. Dit heb ik zelf meerdere keren ondervonden. Vegans die mij wilden bekeren om 100% veganist te worden in plaats van 98% , of mij mee te zuigen in acties, demonstraties en andere revolutionaire praktijken. Het was soms zelfs beangstigend. Het fanatisme van sommige aanhangers is echt heel erg hevig waardoor zij de werkelijkheid uit het oog verliezen en compleet opgaan in hun waarheid. Ik heb diep respect voor iedere voedselstroming, iedere waarheid. Maar ik ben stellig van mening dat wederzijds respect vaak ver te zoeken is. Elkaar in waarde laten lijkt iets raars tegenwoordig. Want iedereen zoekt naar zijn eigen bevestiging dat hij/ zij het goed doet. “ kijk mij het eens beter weten” ( dankzij de google-academie) of “ ik weet waar ik het over heb” terwijl er totaal geen studies zijn gevolgd. Social media bestaat voornamelijk uit ego’s. Zelfs je buurvrouw doet ook mee aan egotripperij We willen allemaal gehoord en gezien worden in het meest voordeligste daglicht. Kijk mij eens veganistisch eten, kijk mij eens in de apparaten hangen in de sportschool, kijk mij eens de wijsheid in pacht hebben, kijk mij eens! Heeft iemand een vraag “ hoe lang moet ik sperziebonen koken?” dan kan de vraagsteller een tsunami aan antwoorden verwachten. Van “ kook nooit langer dan 10 minuten om de antinutriënten te doden” tot “ zeker 25 minuten, lekker gaar”. Alles uiteraard met uitgebreide linkjes zodat het lijkt alsof je op een google zoekactie terecht bent gekomen. Lief bedoeld? Vast wel, er zullen zeker reacties tussen zitten die echt oprecht informatief zijn bedoeld, maar de meesten zijn ego’s strelen. Kijk mij eens alles goed weten. Ik heb de wijsheid in pacht dus je kunt bij mij terecht voor deskundig advies. Zonder enige diploma. Maar hey, who needs diploma’s als je google hebt?
– Mensen zien alles door een koker, Zwart wit. Geen idee hebbend wat er allemaal achter de schermen afspeelt bij bijvoorbeeld een kritisch health blogger. Het is zwart of het is wit. Vertel je nét even iets té enthousiast over een product, nou, dan heb je vast aandelen en word je rijkelijk betaald. Want zo gaat dat tegenwoordig toch met al die flitsende hippe bloggers en vloggers? Ik ben niet hip en al helemaal niet flitsend, dus nee, zo gaat het niet altijd. Organiseer je kortingsacties voor je fans en volgers zodat zij op voordelige manieren kennis kunnen maken met vrij prijzige producten, nou, dan steek ik vast meer dan de helft ervan in mijn zak. Nee, ook hier verdien ik geen eurocent aan, maar vertel dat maar eens 10.000 x in blogs en reacties. Mensen zijn zeer vlug in oordelen. Maar zo traag als een slak als het gaat om even nalopen of je beweringen nu wel kloppen. Maar dat maakt niets uit, want hoe leuk blijft het om een deskundige af te zeiken? Belachelijk te maken? Onderuit te halen?
ALLES GOED DOEN
Begrijp dit alles niet verkeerd, want dit alles komt voort uit één ding: we willen het allemaal goed doen. Zelfs de betweters willen het goed doen. Hoe blind ze ook zijn geworden voor hun negativiteit. Alles vloeit uit naar één punt en dat is gezonder en bewuster willen leven. Daar is op zich niets mis mee. Maar het gaat dus vooral om hoe jij het invult. En hoe realistisch dit is. Hoe realistisch denk je nog als je denkt dat je de hele wereld veganistisch kan laten eten ? Hoe realistisch is het nog te noemen als je anderen kwetst, afzeikt, de grond in boort of belachelijk maakt? Is dit je doel? Is dit wat je wilt? Ik denk, dat we daar met zijn allen eens over moeten gaan nadenken. Want goed is ook goed GENOEG. En dis mag je heus nog een plastic rietje gebruiken of latex vrije handschoentjes gebruiken. En mag je heus vlees eten, alcohol drinken, en snoepen. Er is niemand, die jou verplicht of oplegt dit nooit meer te doen of te gebruiken, het zijn eigen keuzes die je maakt. Niet een keuze van een ander of hoe je dan opeens wordt behandeld. Dit zegt namelijk alles over deze personen dan het wat over jou en je keuzes zegt.
Wat ik wil bereiken met mijn werk, is de consument bewuster maken van de gigantische zwendel in de voedselindustrie en dat wij daar een slachtoffer van zijn geworden. Ik wil de consument leren niet meer in valkuilen te stappen, leren hoe de beste keuzes te kunnen maken die geheel aansluiten op hun wensen, ik wil de consument alerter maken op de wanpraktijken die een risico voor de gezondheid kunnen opleveren. Dit probeer ik zo goed mogelijk te doen, vanuit mijn kunde, mijn eigen ervaringen en onderbouwde wetenschap. Daar wil ik niets aan verdienen. En dat is raar voor veel mensen in deze tijd. Waar niemand elkaar het licht nog in de ogen lijkt te gunnen. Ik heb een erg goed voorbeeld: UTOPIA 2. Ik ben dit nu eens gaan volgen en ik vind het fascinerend om te zien hoe 15 mensen afgeschermd van de buitenwereld het voor elkaar krijgen om hun eigen ego’s te strelen. Sluit 15 willekeurige mensen op, en dan zie je hoe het er in het tegenwoordige leven aan toe gaat. Geld speelt een grote rol, macht en status. Ego’s dus. Ik kan er gewoon niet bij, dat we tegenwoordig zo met elkaar omgaan.
Laat ik dan maar die uitzondering op de regel zijn. I don’t care. Ik voel me senang bij wat ik doe. En ik blijf, ondanks dat ik zelf ook aan de lopende band ben belazerd afgelopen jaren, geloven in het goede van mensen.
Wat zou het toch tof wezen, als iedereen weer een beetje meer respect voor elkaar zou krijgen, en social media niet zien als een speeltuin waar alles mag en kan. Want mocht je nog twijfelen, het is echt niet normaal om iemand te bespugen achter je toetsenbord. Het is niet normaal om overal maar een mening over te moeten geven. Je kunt het ook gewoon DENKEN en er verder niets mee doen. We weten net zo goed wel dat je er bent. Denk er gewoon eens over na, Als ik één iemand met dit blog aan het denken heb gezet is mijn missie al geslaagd….
Helemaal gelijk Monique. Elkaar afzeiken is makkelijker dan te zeggen; dank je wel, weer wat geleerd!
Ik ben blij met je onderzoeken, je kritische noten, en je open blik. Ga door, en laat je niet tegenhouden.
Lieve groet, Els.
Wat fijn en duidelijk om te lezen! Helemaal waar, Monique. Ik kijk bewuster en kritischer. Dank je wel. En fijne zondag! ????
Ach ja, azijnzeikers heb je overal. Dus ook jij hebt daar mee te maken. Lekker laten zeiken en gewoon je eigen plan trekken. Ze hoéven je niet te lezen. Die mensen durven face to face waarschijnlijk niks tegen iemand te zeggen en doen het dan maar op social media. Droeftoeters!
Super verwoord. Respecteer elkaar en volg je hart. Monique een fijne dag????????????.
Ik ben heel blij dat ik jou artikel ben tegengekomen. Ik heb er veel van geleerd. Ook al ben ik die persoon die wel een mening heeft, maar die zo goed als altijd voor mezelf houdt. We gaan met zen allen dan wel de goede richting in (gezonder leven, ecologisch, duurzaam,…) maar de manier waarop is blijkbaar niet altijd bekrachtigend en motiverend.
Ik geloof ook dat iedereen het goed wil doen, maar zoals met alles kan je anderen niet ‘helpen’ door ze af te breken en af te wijzen. Heel mooi gezegd!
Vaak zit ons ego ons wat in de weg, maar ook daar is een oplossing voor natuurlijk. Onszelf en anderen niet zo afwijzen, maar aanvaarden, vooral onszelf…
Ik hecht veel waarde aan jouw adviezen, je hebt steeds een goede onderbouwing. Azijnzeikerds zijn er helaas altijd. Ga vooral door waar je mee bezig bent!
Hallo,Monique,, ik kan mij er helemaal in vinden met je bericht,,,,weet er alles van,,,,, maak mij er niet druk om,,, Ik denk maar zo,,,, ze komen er dan vanzelf wel achter,,,, want die gezonde molen werkt toch wel door,,,,(ze zijn er gewoon niet aan toe dan nog,) tot ze met hun neus op de feiten gedrukt worden en tegenkomen,,,Ik zeg maar zo,, alles heeft een ritme,,en ze in hun waarde laten zo wiezo,,,,iedereen is onderweg, wordt je dan zelf(ik) dan ook niet altijd, maar ik zie dat als positief,,,, des te meer kritiek, des te beter het gaat,,,want als dat niet zo is????? Dan juist gaat het niet goed!,,,Want door gebrek aan kennis wordt er snel wat gezegd,,en minder gedacht,,,,, Ik heb me gisteren nog aangemeld,, voor je nieuwsbrief, moet het zo nog bevestigen,,al met al ik ben er blij mee, want het gaat mij goed,,dit, doordat ik iets zocht ,ivmVitaminen D,en olie “”s,, was verrast je tegen te komen en heb meteen het juiste gevonden ook, door jouw onderzoek,,,, een pre,,en dank jewel,,Heb alleen de vraag die ik mijzelf afvroeg, hoe zit het met oa de olijfolies,,,, die gebruikt worden in produkten, van welke afkomst zijn die???De beste uit Kalamatie?Ik vrees het,,,weet jij reeds het antwoord daarop? MvG,bekend.
Ik heb al zoveel geleerd van jouw “meukvrije” benadering en enorme kennis. Blijf vooral doorgaan hiermee Monique, het klopt wat je schrijft en het het is pure informatie. Ik kan er geen andere benaming aan geven????
Je bent een topper!
PS. Iedereen draagt zijn eigen verantwoordelijkheid, lezers dus ook ????
Wat jammer toch…. ik volg je en vind de onderzoeken die je doet heel leerzaam.
Meukvrij zo’n prachtige term.
Ik ben altijd blij met de uitgebreide informatie die je deelt. Ik vind het fijn om wat wijzer te worden over voedsel, helemaal als dat goed is onderbouwd en uitgezocht zoals jij dat altijd doet. Ga vooral zo door alsjeblieft! Je bent een topper!
Helder en duidelijk! Mooi dat je blijft geloven in het goede van de mens. Dat zal je overeind blijven houden en doen doorgaan. Respect.
Vooral zeer moedig van je, Monique! en laten we bondgenoten blijven; en zoeken naar die dingen op ons eigen vrolijke pad, naar een waarheid die bevrijdend werkt!
Dankjewel om te blijven volhouden. Laat ze doen …het is van alle tijden en ‘ des mensens’.
Eigenlijk zijn we zelf ook zo soms een beetje, zonder te weten.. alles heeft zijn evolutie. Al fijn dat mensen het willen lezen. Spijtig voor henzelf als hun proces wat langer duurt en pijnlijk is ; het is wat het is…niemand is beter dan een ander…mededogen is hier op zijn plaats. Dankjewel voor al je studie en onderzoekswerk.
Blijf doorgaan met je objectieve onderzoeken. Je doet er heel veel mensen ( bv. mij) een heel groot plezier mee. Dank je wel Monique.
Beste Monique, ik volg je sinds begin dit jaar. Ik ben heel blij met je informatie/onderzoeken. Ik vind het heel jammer dat ik je niet eerder heb ‘ontdekt’. Elke keer ben ik nieuwsgierig wat je weer hebt onderzocht. Ik heb nieuwe kennis opgedaan door jouw blogs. Eerlijk gezegd vraag ik mij af waar je de tijd en energie vandaan haalt om dit doen. Veel respect voor je! Erg jammer dat mensen zo negatief reageren. Ik waarder je werk heel erg. Ga zo door!! Regelmatig kom ik in de Gimsel; ik hoop je dan een keer daar tegen te komen en dan wil ik je een knuffel geven als dank/steun✌
Dank je wel!!!!!
Ik heb je blog pas ontdekt..en ik vind hem geweldig..en dan alle tijd en energie die je hier insteekt..je krijgt van mij 2 dikke duimen.