Suikervervangers in de supermarkt: misleidend en duur betaald
Soms wordt mij wel eens gevraagd, welke producten ik nu echt vreselijk fout vind. Het eerste wat dan in mij opkomt , zijn de vele “ nep-suikervervangers” in de supermarkten. Niet alleen omdat ze kunstmatig zijn, maar vooral omdat ze ontzettend misleidend zijn. Toch worden deze suikervervangers als malle pietjes verkocht en zijn ze niet aan te slepen. Ik hoor ontzettend vaak, dat veel van mijn volgers deze suikervervangers gebruiken in plaats van sucrose ( = tafelsuiker) omdat wordt gedacht dat dit 10 x zoveel gezonder en dus beter is. Vooral de “ stevia” varianten hebben gretig aftrek. Het is lekker goedkoop, in ieder geval goedkoper dan de dure zakken die voornamelijk via internet en gezondheidswinkels verkrijgbaar zijn, deze zijn in regel tot 3 x duurder. En…stevia is stevia toch? 😐
Nou, nee.😕
Eerder heb ik veel geschreven over de verschillen tussen “ stevia “ en “ stevia”. Of beter geformuleerd zuivere stevia en industrieel gebruikte stevia. ( KLIK HIER ) Stevia suikervervangers zijn niet de enige vervangers die in supermarkten een enorme populariteit genieten. Er zijn ook honderden potten verkrijgbaar die in basis zogezegd een kunstmatige zoetstof bevatten, zoals Sucralose en aspartaam. Vanwege de zeer slechte verhalen oo internet lijken we daar toch iets minder guitig naar te grijpen, maar zeker door het volk die daar helemaal niet zo mee bezig zijn, worden deze potten veel gekocht.
Wat is er dan zoi verkeerd aan deze suikervervangers, apart van dat ze veelal bestaan uit een kunstmatige zoetstof? Ik leg het haarfijn uit in dit artikel.
KUNSTMATIGE ZOETSTOFFEN
Laten we beginnen met de allergrootste reden waarom veel mensen ( OK, wel de bewuste mensen ) deze suikervervangers hard voorbij lopen. Vrijwel alle varianten bevatten wel een vorm van een kunstmatige zoetstof. Dit wordt ook neergezet als “ op basis” en het staat heel groot af te lezen op de verpakking. Bijvoorbeeld “ op basis van aspartaam” of “ op basis van Sucralose” . Voor heel veel mensen meer dan genoeg om alarmbellen af te laten gaan in hun hoofd omdat ze daar niet veel goeds over hebben gelezen. Over kunstmatige zoetstoffen heb ik ook een artikel geschreven. KLIK HIER om deze te lezen.
In dit artikel ga ik het over de meest gekochte kunstmatige zoetstoffen in de supermarkt hebben. Dit zijn APARTAAM, SUCRALOSE en dus STEVIA. Aspartaam en Sucralose vallen onder de zogenoemde INTENSIEVE ZOETSTOFFEN. Deze zijn van 50 tot 500 keer zoeter dan tafelsuiker en leveren over het algemeen geen of nauwelijks calorieën. Vrijwel alle intensieve zoetstoffen zijn synthetisch gemaakt. ( dus kunstmatig in de fabriek) Deze intensieve zoetstoffen worden erg veel gebruikt in bijvoorbeeld light producten, frisdranken, zoetjes ( candarel!) en producten geschikt bevonden voor diabetici.Intensieve zoetstoffen zijn 30 keer (E 952 cyclamaten) tot wel 37.000 keer (E 969 advantaam) zoeter dan suiker. Ze leveren geen of nauwelijks calorieën, omdat je maar een klein beetje nodig hebt voor de smaak. De meeste intensieve zoetstoffen worden kunstmatig gemaakt in een fabriek door verschillende stoffen te bewerken. Thaumatine (E 957), neohesperidine-DC (E 959) en steviolglycosiden (E 960) worden gewonnen uit de natuur. E 957 wordt gewonnen met zaden van een boom, E 959 uit sinaasappelschil en E 960 uit de ‘steviaplant’. Over stevia kun je alles lezen door HIER te klikken. De twee andere zoetstoffen bespreek ik kort met je door:
ASPARTAAM ( E951)
De zoetstof die meest onder vuur ligt. Chemisch is het een combinatie van de twee gewone aminozuren asparaginezuur en fenylalanine, met aan dit fenylalanine gedeelte een methanolgroep. De twee bouwstenen ( asparaginezuur en fenylalanine) zijn bouwstenen van alle eiwitten. Aspartaam kun je ook beschouwen als een dipeptide ( dit is een verbinding tussen aminozuren) De combinatie van de twee bouwstenen vinden we ook terug in allerlei natuurlijke eiwitten. De methyl-ester is een synthetische toevoeging.Aspartaam heeft een waanzinnig hoge zoetkracht. Het is erg slecht oplosbaar in zowel olie en alcohol, als in water. Aspartaam ziet er in zijn gewone vorm uit als een wit poeder. Zoals je hebt kunnen lezen wordt aspartaam in ons spijsverteringsstelsel afgebroken in de aminozuren asparaginezuur en fenylalanine.Bij deze afbraak komt er echter ook een kleine hoeveelheid methanol vrij wat terecht komt in het bloed. Worden erg kleine hoeveelheden gebruikt, moet dit normaal gesproken geen echte grote problemen opleveren. Echter zit aspartaam in inmiddels zoveel ( dagelijkse) producten dat de ADH al snel onbewust kan worden overschreden. Grotere hoeveelheden methanol in het bloed is vrij toxisch.. . Door de FDA is een aanbevolen dagelijkse hoeveelheid aspartaam vastgesteld. Deze ligt op 50 mg per kilo lichaamsgewicht per dag. Aspartaam vinden we erg veel terug in light producten, zuivel, en zelfs in medicijnen ( laxeermiddelen, pijnstillers, antibiotica, keelpastilles enz) KLIK HIER VOOR MEER INFORMATIE Over aspartaam wordt in de media heel veel slechts gezegd. Soms gaat dat erg ver, met doods-hoofden als waarschuwing. De wetenschap heeft echter nog altijd geen onderbouwingen kunnen vaststellen, waaruit blijkt dat deze zoetstof daadwerkelijk zoveel kwaads in de zin heeft. Dit maakt het toch een zoetstof waar veel over wordt getwist. Het is zo’n beetje als met de vervelende stoffen in cosmetica en verzorgingsproducten. Deze worden ook 100% veilig verklaard door de EU, maar sommigen kunnen fikse irritaties geven. De stoffen zijn, na vele meldingen, dan extra onderzocht, maar echte onderbouwing dat het daadwerkelijk de huid irriteert, blijven uit. En blijft het dus een beetje in het luchtledige hangen. Zo is het ook met kunstmatige zoetstoffen, die zwaar onder vuur liggen, zoals aspartaam.
SUCRALOSE ( E955)
Sucralose wordt ook wel gezien als ” het onbekende broertje van aspartaam”. Vele bronnen beweren zelfs dat deze zoetstof zelfs nog schadelijker is dan aspartaam. Sucralose wordt gemaakt door drie OH-groepen aan een suikermolecuul ( sacharose) te vervangen door drie chlooratomen .Hierdoor is sucralose de enige laag calorische zoetstof die van suiker wordt gemaakt. Het heeft ook precies dezelfde smaak als suiker. In tegenstelling tot gewone suiker wordt sucralose niet afgebroken door ons lichaam . Sucralose komt meest voor in snoep en bijvoorbeeld ook ” gezonde” producten als muesli en zuivel. Sucalose wordt ook erg vaak vermengd met andere zoetstoffen om een smaak te versterken. De aanvaardbare dagelijkse inname is vastgesteld op 15 mg per kilo lichaamsgewicht per dag.
Sucralose wordt afgeraden om te verhitten . Dit geldt ook voor zoetjes, die in warme / hete dranken wordt gebruikt. Voor ALLE kunstmatige zoetstoffen geldt, dat overdaad zeker kan schaden, daar zijn wetenschappers het wel over eens. Er zijn daarom op de meeste kunstmatige zoetstoffen een ADH vastgesteld.
Hoe zie ik het? 😟 Ik blijf ver weg van kunstmatige zoetstoffen, omdat ik niet van kunstmatig hou. Wel denk ik, dat alle verhalen over de “ gevaren” van kunstmatige zoetstoffen vreselijk zijn opgeklopt. Ik vond in mijn research erg veel artikelen die je als leek de stuipen op het lijf jagen. Natuurlijk zouden deze kunstmatige zoetstoffen nooit op de markt worden gebracht als dit allemaal echt zo vreselijk was, maar omdat het in ontzettend veel levensmiddelen wordt toegepast ( zuivel, frisdranken, snoep, brood, tafelzuren, groenteconserven ) kunnen we gemakkelijk een teveel binnen krijgen. Daar is in de wetenschap en bij het vaststellen van een ADH ook rekening mee gehouden, maar we zijn meer gaan eten en drinken per etmaal, waardoor een teveel snel kan worden bereikt. Daar schuilt voor mij een beetje het probleem.
KUNSTMATIGE SUIKER VERVANGERS
Terug naar de kunstmatige suikervervangers. We zien tegenwoordig veel verschillende potten, waarin een soort poedersneeuw zit. Het heeft totaal geen suiker ( korrel) structuur en dat is logisch. Want het is gemaakt met maltodextrine als draagmiddel, ook wel “ bulkmiddel” genoemd. Malt betekent letterlijk ” mout” in het Engels. Mout wordt gebruikt als grondstof in bijvoorbeeld muesli en koekjes. Het Engelse woord ” malt” is toegestaan als er in het product mout aanwezig is. Maltodextrine is meestal gemaakt van zetmelen uit aardappelen en uit maïs. Opgelost in water wordt maltodextrine glucosestroop genoemd, wat de lading al meteen behoorlijk dekt. Veel fabrikanten gebruiken de naam maltodextrine ook vooral omdat het de glucosestroop die zich dus met water heeft gevormd, verbloemt. Er zit vrijwel altijd wel iets van water in een product om een product samen te stellen.De fabrikant is niet verplicht om een bepaald ingrediënt totaal uit zijn verband te trekken in een tabel. En dus volstaat ” maltodextrine”, terwijl het door menging met water een glucosestroop is. Dit verklaart ook vaak de hoge suikers in een product, als deze maltodextrine bevat.
De meeste intensieve ( kunstmatige) zoetstoffen hebben zo’n gigantische zoetkracht, dat onze smaak-papillen deze niet aan kunnen, en de smaak ontzettend vies wordt. Zuivere steviolglycosiden zijn hier een goed voorbeeld van. Neem maar eens drie verse stevia blaadjes in je mond en zuig daar op. Je zal het vast direct uitspugen omdat de zoetkracht zo enorm is dat het bitter uitslaat op je papillen. Veel mensen ervaren stebkia dan ook als vies. Als men gevoeliger is voor smaken zullen deze inderdaad veel harder binnenkomen dan bijvoorbeeld erytritol, een suiker op basis van suiker-alcoholen die worden gewonnen uit o.a champignons. Deze erythritol heeft een veel mindere zoetkracht, wat ongeveer ligt op zo’n 75% t.o.v gewone tafelsuiker. Voor deze groep mensen zou erythritol dan een goede optie zijn.
Omdat de meeste kunstmatige zoetstoffen zo’n intens sterke zoetkracht hebben, worden deze in producten verwerkt met de hulp van een draag / bulkmiddel. Anders gezegd is dit het ingrediënt waar de suikervervanger uit bestaat. Het wordt gezoet met een kunstmatige zoetstof. Dit moet wettelijk gezien tenminste 1% tot 2% zijn, om een product bijvoorbeeld “ stevia” of “ Sucralose” te mogen vermelden op een verpakking. Natuurlijk is dit dus eigenlijk helemaal niets, maar door de zeer grote zoetkracht is dit meer als voldoende. Als we bijvoorbeeld 98% steviolglycosiden zouden gebruiken en 2% bulkmiddel, ( zeg in dit geval even de maltodextrine ) dan is de suikervervanger voor de mens niet eetbaar.
Al deze kunstmatige suikervervangers zijn in de kern dus vreselijk misleidend, maar wettelijk is dit gewoon toegestaan.
Ik heb hierboven twee potten naast elkaar gezet, om jullie een goed beeld te geven. Om te beginnen lezen we op de voorzijde groot om welke kunstmatige zoetstof het gaat. In dit geval zit er ook een natuurlijke zoetsof bij, de stevia. De andere zegt op basis van Sucralose te zijn. Dit lezen we ook groot op de achterzijde. Gaan we echter naar de ingrediënten kijken, dan lezen we, dat beide potten bestaan uit respectievelijk 1% en 2% Sucralose en steviolglycosiden. De rest ( 99% en 98 % ) is maltodextrine. En daarom ook de reden waarom het poedersneeuw is en geen gewone korrel. Door de maltodextrine levert de suiker ook suikers. Nu moet je het wel erg bont maken wil je daarvan willen profiteren, maar de suikers zijn niet 100% suikervrij door het aandeel aan maltodextrine.
Anders gezegd koop je een pot vol met onzin, en niet de genoemde ( kunstmatige) suikervervanger soort wat we groot op de pot kunnen lezen. Deze pot met aspartaam heeft 3% aspartaam in huis, en 97% maltodextrine. Deze potten ( aspartaam) worden meest verkocht omdat het een zeer goedkoop product betreft, aspartaam is een zeer goedkope zoetstof in de industrie. Steviolglycosiden en ook Sucralose zijn duurder als basisgrondstof dan aspartaam. Maltodextrine kost bijna niets. Dus hooguit een euro betalen voor een pot aspartaam zoetstof is gewoonlijk. Voor de andere soorten betalen we meestal iets meer, tussen de € 1,89 en € 2,10. Alle potten bevatten zo’n beetje dezelfde inhoud ( 75 gram)
MISLEIDEND
Ik hoop, dat je nu begrijpt, waarom ik deze producten als zeer misleidend bestempel. Je betaalt niet voor een zoetstof, maar voor het zeer goedkope bulkmiddel maltodextrine. Is het beter dan gewone suiker? Tja, dat ligt sterk aan je suiker-gebruik. We weten allemaal, dat teveel suiker niet gezind is, en dat geldt ook voor deze suikervervangers. Dit geldt overigens ook voor de betere zuivere natuurlijke suikervervangers ( meer lezen? KLIK HIER ) Suiker is niet gezond. Gebruik het daarom met mate. De onzin dat we suiker ( glucose) hard nodig hebben om daarmee ons suikergebruik te vergoelijken kun je aan je kont plakken, want deze suikers halen we met gemak uit ons dagelijks voedsel, waaronder vers intact fruit. We hebben geen kunstmatige en natuurlijke zoetmiddelen nodig, laat ik hier duidelijk in zijn. Maar we houden van zoet. En dan kun je absoluut de betere en juiste keuzes voor jezelfl maken. Ik kies voor zuivere stevia, en erythritol. Verder gebruik ik alleen pure zoeters uit de natuur zoals banaan, en zoete kruiden en specerijen. ( ceylon kaneel, vanille bourbon )
TOT SLOT: je vraagt je wellicht af, waarom de duurdere varianten op deze zoetstoffen beter zijn. In basis bevatten deze alternatieven ook minimale hoeveelheden aan steviolglycosiden, want dit blijft een enorme zoetkracht behouden. Maar er wordt alleen zuivere grondstoffen gebruikt en een ander bulk/ draagmiddel. In de meeste gevallen is dit zuivere erythritol of innuline Dit zijn om te beginnen betere alternatieven op maltodextrine, en geven ook een echte KORREL. Het is dus een echte suiker-vervanger, en geen poedersneeuw.
Maar ook hier geldt: gebruik met mate. Teveel is nooit goed.
Hoi Monique,
Heb eens op de ingrediëntenlijst van mijn zoetstof gekeken en vond het volgende.
De fabrikant is Damhert uti Belgie. Het product heet Tagatesse en het ingrediënt heet Tagatose 24 % Sucralose 11 %.
Over Sucraose heb ik ju artikel kunnen lezen. Maar wat vind jij van deze zoetstof Tagatose.633333
lastig te lezen en te begrijpen, ik zou het liefst de 10 beste merken zien met beschrijving en de 10 slechtste zonder beschrijving
Het zal zeker goed uit gevist zijn.
Intussen is het wel al jaren op de markt maar heeft het nog altijd een negatief imago.
Als je toch af en toe van zoet houd en af en toe iets extra wil moet dat kunnen.
In Nederland krijgt een product dat voor een volk niet begrijpend en of de ingredientenlijst niet leesbaar word toch gauw negatief bestempeld.
Heel veel smaakstoffen worden in de fabriek gemaakt.
Deze zijn goedkoper maar je kunt er veel van maken.
Als zo n stof dan het zelfde is maakt het wel degelijk uit dat dit schoner word geproduceerd dan als het uit de natuur word gehaald met alle schade ter gevolg.
Er zijn veel dingen op de wereld die anders kunnen.
Is er wel gedacht dat er groepen mensen bestaan die geen suiker mogen hebben?
Weten jullie hoe het is een leven zonder suikers?
Bedenk goed dat het overal in zit,,ook van nature?
Mijn kleinzoon mag geen suiker..daar word hij hyper van en bovendien snel dik.
Dan gun je die persoon toch een beetje het plezier van zoetstof
Een beetje siroop met suiker vervanger is voor hem als een uitje naar de Efteling
Hey Monique, prachtig stukje reclame geschreven voor die peperdure maar volgen jou “zuivere” zoetstoffen. En… hoeveel Euro krijg je er voor. Is wel zo eerlijk van je zijn dat even erbij te vermelden.
Jou verfoeide zoetstoffen zijn er juist voor mensen die met dik makende suiker willen/moeten minderen. En omdat ze WEL het plezier van de zoete smaak geven maar NIET zoveel calorieën zijn ze een prima alternatief. Mensen eten nu eenmaal ook met de ogen en daarom word er een vulmiddel gebruikt om het meer op echte suiker te laten lijken op b.v. aardbeien. Het volgens jou PURE product vind je niet terug op de aardbei. Mensen gunnen zich nu eenmaal een pleziertje en kiezen dan de minst slechte versie. Maar een pleziertje zal er voor een zuurpruim als jou wel niet inzitten schat ik.
Ik heb nog een ideetje voor je om te klagen. Benzine voor de auto bestaat voor het overgrote deel uit water. Dat is toch schandalig. Je koop brandstof en krijgt bijna uitsluiten water. En dat word aan de pomp je niet verteld.
Verder wens ik je een leuke dag toe maar stop met deze onzin te verspreiden.