Als we over de blaas spreken, spreken we over een orgaan. En wel een heel erg BELANGRIJK orgaan. Het zorgt ervoor dat de urine wordt verzameld die uit onze nieren worden afgevoerd. Tot het moment dat wij aandrang voelen om te urineren, slaat de blaas de urine op. De urine komt de blaas binnen via urineleiders en verlaat de blaas via de urine-buis. Afhankelijk van hoeveel iemand drinkt en vocht tot zich neemt, produceert een gezond persoon in 24 uur gemiddeld 1000 tot 1500 ml urine. Dit plassen we dan gemiddeld in zo’n twee tot zes keer per dag uit. De hoeveelheden urine verschilt per keer dat we “ lozen”. Eerder is ooit onderzocht, wanneer we het meeste uitscheiden, dit bleek om zes uur in de morgen.

Theoretisch gezien kan de gemiddelde blaas zo’n 1500 ml urine bevatten, maar in de praktijk ligt dat bij de meesten rond de 800 ml . Als de blaas voller begint te raken dan 500 ml, zullen de receptoren in de BLAASWAND een mictie-reflex gaan uitlokken: beter bekend als een plas-gevoel.

De blaas bestaat uit twee sluitspieren ( sfincters) Deze spelen een zeer grote rol in ons plas-gevoel. Het is jou vast eens overkomen, dat je heel erg moest plassen, maar echt nergens terecht kan. Door het verzetten tegen je plas-gevoel  stuur je inhiberende postsynapistische actie-potentialen naar het zo genoemde PARASYMPATISCHE ZENUWSTELSEL waardoor je het plas-gevoel kunt onderdrukken en zelfs kwijt kunt raken. Veel mensen gaan “ wiebelen” of gaan van het ene been naar het andere springen. Velen zien dat als aanstelleritus maar dat is het niet. Door te “ huppen” worden de spieren in het been en de bekkenbodem geactiveerd . Doordat de bekkenbodemspieren worden aangespannen ontspant de blaaswand omdat die twee spieren omgekeerd aan elkaar zijn gekoppeld. Hierdoor wordt als ware de plas-boodschap van de blaas naar onze hersenen verstoord. Echter blijft de druk op de blaaswand toenemen tot je het uiteindelijk niet meer op kunt houden en MOET lozen. Je blaas kan in deze toestand tot 800 ml urine ophouden.

De blaas is onderdeel van het urineweg-stelsel. De bovenste urinewegen bestaan uit twee nieren, gelegen in onze onderrug. De nieren zijn verbonden aan de blaas via de ureters ( urineleiders)  De nieren kunnen gemiddeld 30 ml urine per uur produceren. De onderste urinewegen bestaan uit de blaas, de sluitspieren, en de urinebuis die de urine van de blaas naar de buiten opening leidt. Ook de stroom naar buiten wordt geregeld door de sluitspieren.

Onze blaas-activiteit wordt aangestuurd door onze hersenen en het zenuwstelsel .

Zoals je hebt kunnen lezen, is onze blaas, zonder dat we het wellicht beseffen, een zeer belangrijk onderdeel in ons leven. We plassen gedachteloos, maar eigenlijk is het allemaal niet zo vanzelfsprekend. Daar kom je pas achter, als je wat gaat mankeren aan je blaas. Waarschijnlijk heb je ooit eens een blaas-ontsteking gehad. Dan weet je, dat dit fikse on-aangename klachten kan opleveren. Gelukkig gaat zo’n ontsteking wel weer over, maar er kunnen zich ook ernstigere problemen voordoen. Blaasproblemen kunnen leeftijd-gebonden zijn, maar ook het gevolg zijn van onderliggende lichamelijke aandoeningen. Meest voorkomend:

De meest voorkomende aandoening van de blaas is een ontsteking, met name onder vrouwen. In vrijwel de meeste gevallen zijn darmbacteriën de oorzaak, bijvoorbeeld een E.colibacterie, die in de darmen thuishoren, maar buiten de darm een risico vormen. Ze kunnen vanuit de darm en de anus via de huid in de urinebuis EN de blaas terechtkomen . Daar kunnen de bacteriën zich gaan nestelen en vermenigvuldigen. Wat uiteindelijk kan leiden tot ontstekingen . Ook kunnen in sommige gevallen nietstenen een blaasinfectie veroorzaken als deze de urinebuis blokkeren .

Vrijwel alle ontstekingen in de blaas worden veroorzaakt door een disbalans in de darmen. Soms door een lagere weerstand, of door bepaalde gewoonten. Als er teveel bacteriën in de darmen aanwezig zijn, komen deze  op verschillende manieren in de urinebuis en blaas terecht.  Dit vergroot de kans op ontstekingen. Als vrouwen bijvoorbeeld van achter naar voren afvegen, veegt dit de bacteriën naar de urinebuis toe. Ook een slechte persoonlijke hygiëne verhoogt het risico op een blaasontsteking.

Er zijn nog meer gewoonten , waar we helemaal niet zo bij stilstaan, die het risico op een blaasontsteking kunnen vergroten. Zo lopen we o.a meer risico als;

Bij het vrijen kunnen de bacteriën in de vagina komen en via de korte plasbuis zeer eenvoudig de blaas bereiken. Vrouwen hebben al meer kans op blaasontstekingen, na de seks is die kans vele malen groter. Met name de darmbacteriën die zich in en rond de anus bevinden zijn fikse boosdoeners. Ook kan de urinebuis licht geïrriteerd raken waardoor bacteriën zich veel gemakkelijker aan de wand kunnen hechten. Helaas helpt een condoom hier ook niet.

Zowel voor manen als vrouwen geldt, dat er voor en na een vrijpartij een goede hygiene is. Neem voor én na het vrijen een douche, gebruik voor de intieme delen enkel lauw water, géén zeep. De man kan extra letten op zijn voorhuid goed te reinigen zonder zeep. Probeer na de vrijpartij te plassen, ook al voel je geen aandrang. Dit is meest effectief om de schadelijke bacteriën weer uit te plassen.

Gelukkig “ went” jouw intieme omgeving aan de bacteriën van je vaste partner. Nieuwe liefdes kunnen mogelijk meer risico geven op een blaasontsteking. Ook kan heftige vrij-partijtjes het risico op een blaasontsteking verhogen .

Vrouwen in of na de overgang lopen meer risico op een blaasontsteking. Dit heeft alles te maken met verandering in de hormoonspiegels. Het slijmvlies in de vagina wordt droger en ook zullen langzaam maar zeker de melkzuur-bacteriën verdwijnen. Dit zorgt voor een afname van de natuurlijke bescherming tegen bacteriën . Ook het slijmvlies van de urinebuis wordt dunner en de sluitspier sluit minder goed. Allemaal uitnodigingen om bacteriën hun gang te laten gaan.

Een blaasontsteking kun je goed herkennen, de symptomen zijn meestal zeer duidelijk. Een ( beginnende ) blaasontsteking begint in de meeste gevallen met heel vaak moeten plassen. Je kunt bijvoorbeeld nadat je net hebt geplast, weer aandrang voelen om te moeten plassen. Het plassen zelf kan een branderig gevoel geven en de urine kan behoorlijk troebel zien en zelfs stinken. Ook kunnen bloed-spoortjes in de urine voorkomen, een lagere, erg zeurende rugpijn,  en een zeurend gevoel in de onderbuik voorkomen. Ervaar je één of meer van deze klachten, dan is een bezoekje aan je huisarts verstandig. Deze zal een urinetest uitvoeren om te bepalen of er sprake is van een blaasontsteking. In vrijwel de meeste gevallen schrijft de huisarts een antibioticakuur voor en zal de ontsteking snel af gaan nemen. Er zijn ook een aantal zelf-hulp-middelen verkrijgbaar bij de apotheek en drogist. Ook in de alternatieve geneeskunde vinden we vrij veel hulpmiddelen op basis van geneeskrachtige kruiden. Al deze alternatieve middelen zijn niet klinisch bewezen werkzaam, maar zijn wel vrij verkrijgbaar. Wat je zelf nog meer kunt doen:

Je zult vast eens hebben gehoord of gelezen, dat cranberry’s kunnen helpen tegen een blaasontsteking. We weten inmiddels wel, dat cranberry’s ontzettend goed zijn voor de blaas. Zelfs in de medische wereld wordt cranberry-sap geadviseerd als er sprake is van een ontsteking aan de blaas. Dit heeft de cranberry te danken aan de proanthocyanidinen in hun jasjes. Proanthocyanidinen ( beter bekend als gecondenseerde tanninen) voorkomen dat bacteriën zich aan het slijmvlies in de buik hechten. Hierdoor worden tal van ontstekingen, zoals ( de meest voorkomende) blaasontstekingen, maar ook ontstekingen van de nieren voorkomen. De haard van een ontsteking, de bacteriën, worden via de urine uit het lichaam verwijderd. Proanthocyanidinen zorgen er tevens ook voor dat E.coli-bacteriën zich niet aan de blaaswand kunnen hechten. Bovendien kunnen ze de bacteriën van de wand losweken. Ook de aanwezigheid van de fructose in cranberry’s heeft een positieve invloed op dat losweken van bacteriën. Doordat de bacteriën zich zo veel minder kunnen hechten aan de blaaswand, verlaten ze de blaas via de urine, en maakt dit de kans op ontstekingen aanzienlijk kleiner. Een andere bekende reden waarom cranberry’s zo beschermend werken, is het idee van de aanwezige zuren. Deze zouden de urine zuurder maken en zou hierom mogelijk beschermend kunnen werken. Dit is echter middels talloze onderzoeken achterhaald. Dit geldt ook voor de aanwezigheid van vitamine C. Uit onderzoeken bleek, dat de vitamine C geen enkel remmend effect had. Er zijn ook aanwijzingen dat cranberry’s door hun goede anti-plakwerking ook op vele andere plekken in ons lichaam een zeer gunstig effect hebben. Zo kunnen ze ook helpen bij het voorkomen van een maagzweer door de bacterie H.pylori. Ook helpt het ter voorkoming van tandplak. Er lopen nog steeds diverse onderzoeken. Cranberry’s zijn erg rijk aan vitaminen en mineralen en antioxidanten. Dit laatste heeft een zeer gunstig effect op ons immuunsysteem. Een onderzoek uit 2016 van de American Journal of clinical nutrition vertelt dat consumptie van een cranberrysapdrank het aantal klinische episodes van urineweginfectie bij vrouwen met een recente geschiedenis van urineweginfectie, vermindert. 240 ml puur cranberry-sap per dag verminderde het aantal aan blaasontstekingen bij vrouwen met bijna 40%.

Gedroogde cranberry’s bevatten gemiddeld per 100 gram 365 kcal, zijn zeer arm aan vet, en bevatten circa 6 gram vezels. Heb je verse cranberry’s,  levert je dit per 100 gram slechts  gemiddeld 20 kcal op, en naast deze zeer lage waarde bezitten verse cranberry’s , van alle fruitsoorten, de meeste antioxidanten. Daarnaast zijn de vitaminen en mineralen ook in zeer hoge mate aanwezig. Gebruik dus het liefst verse cranberry’s. Let ook op de gedroogde varianten. Deze zijn erg vaak gesuikerd, en leveren daardoor veel minder voedingswaarde. Je kunt het beste zelf je gedroogde cranberry’s maken. Lees hier één van de methodes hoe je dit kunt doen.

Er zijn talloze cranberry supplementen op de markt, die bestaan uit een zeer geconcentreerd cranberry-extract. Let goed op de ingrediënten van deze supplementen / zelfhulpmiddelen. Sommigen zitten vol met hulpstoffen . Ook moet je met pure cranberry’s en / of cranberry-sap niet overdrijven. Drink per dag niet meer dan een liter, kom je daar overheen, loop je risico op het ontwikkelen van nierstenen. Drink per dag liefst tot 500 ml.

Nu is het ene cranberry-sapje het andere niet. En daar moet je echt heel erg goed op letten. Er bestaan grofweg TWEE soorten sap: sap wat is gemaakt uit concentraat en puur sap wat vers wordt geperst uit verse cranberry’s. Het beste kun je zelf sap persen uit verse ( of uit de diepvries) cranberry’s. Dit kun je heel eenvoudig doen door ze te blenderen in een blender en door een vergiet te persen. Het vervelende is dat cranberry’s niet het hele jaar vers verkrijgbaar zijn, maar je kunt soelaas vinden in het diepvriesvak van je biowinkel / supermarkt. Door ze te laten ontdooien en dan te blenderen heb je ze  het gehele jaar tot je beschikking.

Op de tweede plaats kun je het 100% pure sap kiezen. Deze kun je het beste in de biowinkel kopen bijvoorbeeld van het merk ZONNATURA. Ik ben geen fan van AL hun producten, maar soms zit er wel wat goeds tussen voor een vriendelijke prijs. Dit sap wordt gemaakt van ingedikt cranberry-pulp. ZONNATURA kun je trouwens ook vinden in veel supermarkten waaronder Jumbo en PLUS. 100% pure sappen bevatten minimale suikers. Ongeveer 4 gram per 100 ml.

Wat je beter kunt laten staan, zijn de GECONCENTEERDE sapjes. Deze vind je niet alleen in supermarkten maar ook best veel in biowinkels, let dus goed op de ingrediënten. Geconcentreerde sapjes kunnen erg veel suikers bevatten, soms wel tot 5 suikerklontjes per glas. Let tot slot ook op sapjes met een lange ingrediënten lijstje. Echt sap bestaat uit sap, meer niet.

4 Reacties op “Alles over ….de blaas/ blaasontsteking en cranberry-sap”

1. Ik mis D- mannose in je verhaal. Geeft bij mij veel beter effect dan cranberrie alleen.

   Reageer

   • Ik heb ook hele goede ervaringen met D-mannose. Werkt volgens mij sterker/beter dan cranberry’s.

     Reageer

2. Ik woon in Zweden, waar de LINGON rijkelijk groeit. Ook wel veenbes of Scandinavische cranberie genoemd. Ik pluk en droog ze en eet ze in de yoghurt (want ook dezen zijn puur niet zo lekker). Vraag me af of ze dezelfde werking hebben als cranberries.

   Reageer

3. 1/3 Cranberry sap van Schulp ( biologisch ) aangevuld met biologische appelsap.

   Reageer