Gezonde reepjes 2.0, niet altijd veel gezonder!
Enkele jaren geleden werden erg veel gezond ( of op zijn minst gezonder) verklaarde repen op de markt gezet. Deze reepjes bestaan vaak uit muesli. Fabrikanten verklaarden al deze muesli en noten/granen reepjes als een gezond en verantwoord tussendoortje. He zou in elk geval verantwoorder moeten zijn dan de vele bekendere repen ( Mars, snickers, Twix) en daar hebben ze vast een punt. Maar eigenlijk valt daarmee geen enkele vergelijking te trekken omdat al deze repen bestaan uit chocolade. Een Mars, sticker of Twix wordt ook niet gezien als verantwoord en gezond, maar als een “ guilty pleasure” of een snoepje. Het ironische is, dat erg veel van die gezonder verklaarde muesli/noten/granenreepjes ook worden bekleed met dikke lagen chocolade wat zo’n reepje nog ongezonder maakt dan een Mars of een Twix.
Het duurde niet lang, voordat ook deze gezond verklaarde repen werden ontmaskerd en daarmee leek de hype een beetje voorbij. Maar de voedselindustrie zit niet stil en is verder gaan hypen en liften op de gezonde trends die steeds opnieuw door voedsel-land waaien. We kunnen nu koud geperste, 100% natuurlijke, eiwitrijke, super-foodische reepjes kopen die zo in een science-fiction film passen. Het ene reepje is nog gezonder verklaard dan het andere, het ene reepje is nog verantwoorder en voedzamer dan het andere. In de supermarkt kunnen we een heel schap vol vinden met al deze supersonische reepjes. Zijn ze dan werkelijk zoveel beter, gezonder, voedzamer dan bijvoorbeeld een mueslibar??????
100% NATUURLIJKE INGREDIËNTEN
Als je deze reepjes gaat bestuderen springt er één groot detail uit: ze claimen allen te zijn gemaakt uit 100% natuurlijke ingrediënten. Dat dit gaat om een knap staaltje “ clean labeling” kun je lezen in mijn uitgebreide artikel. Alles wat is bewerkt is niet natuurlijk meer, maar als iets afkomstig is van een natuurlijke oorsprong, bijvoorbeeld een suikerbiet, dan mag volgens de wet een pak suiker 100% natuurlijk genoemd worden. Het begrip “ 100% natuurlijk” wordt in de voedselindustrie geheel anders geïnterpreteerd dan het werkelijk is. Een suikerbiet wordt zodanig ( chemisch) bewerkt dat er werkelijk niets meer van die natuurlijke suikerbiet overblijft. Maar toch is het 100% natuurlijk in basis en dat is voor de wet en regelgeving ruim voldoende om het als 100% natuurlijk te mogen verkopen. Dit is uiteraard om de hele voedselindustrie te spekken, want we vallen met zijn allen blind voor gezonde kreten. Wist je dat een product met tenminste één gezonde claim twee keer zoveel beter verkoopt dan een product zonder claims?
Je begrijpt dat deze claims dan ook zeer belangrijk zijn in de voedselindustrie. Verpakkingen verkopen, niet het product zelf. Dit zien we erg goed terug bij al deze gezonde repen 2.0. De verpakkingen zijn zo druk en vol gekliederd dat je als consument én een vergrootglas bij je moet hebben ( de ingrediënten en voedingswaarden zijn zeer klein gehouden, de claims zeer groot) en erg veel reepjes zeer onduidelijk en verwarrend worden omdat er zoveel op staat. De claims en kreten die de fabrikant wil dat jij deze leest zijn meest in het oog springend. Als er teveel informatie in één keer op je af komt gaat het brein zoeken naar een beginpunt, dit is een punt wat meest in het oog valt. Daarom lees je vooral die claims die de fabrikant wil dat jij ze leest. Er is weinig voor nodig om je dan over te halen. Er is dus goed over nagedacht. Informatie die de fabrikanten liefst niet willen dat jij ze leest ( ingrediënten en voedingswaarde) is vaak zo gigantisch klein afgedrukt dat zelfs de gezondste konijnen-ogen deze niet met het blote oog kunnen ontcijferen.
SUIKER
Net als bij mueslibars, wordt de focus bij deze gezonde reepjes 2.0 ook gelegd op suikers. “ GEEN SUIKER!” “ NO ADDED SUGARS!” “ GEEN TOEGEVOEGDE SUIKERS” Deze claims kunnen we in koeienletters aflezen op vrijwel ieder reepje. Wat we zien, is dat geraffineerde suiker wordt verruild voor zogenaamde “ gezondere, natuurlijke suikers”. Denk daarbij aan dadels en dadenstropen, rietsuiker, honing, palm en kokosbloesemsuiker, agave, ahorn, en andere moutstropen. Afhankelijk van of een reepje biologisch is of niet kunnen er ook nog erg veel alias suikers worden toegevoegd zoals natuurlijke aroma’s, of vruchtenconcentraten. Met dit laatste worden zelfs hele reepjes samengesteld onder het mom van “ gezond fruitreepje”.
Hoe leuk fabrikanten het ook willen verpakken, suiker = suiker. Of het nu dadels zijn, die zijn fijn vermalen tot een stroperige massa, industriële honing die altijd te hoog is verhit zodat er enkel suiker overblijft, kokosbloesemsuiker met een beweerde lage GI en rijk is aan mineralen, het is en blijft allemaall gewoon SUIKER. Wat in ons lichaam wordt omgezet in glucose, brandstof voor ons lichaam te laten functioneren zoals we dat wensen. Wat moet worden onthouden is, dat al deze zogenaamde gezonde suikers ook keihard worden bewerkt. We komen bijvoorbeeld nooit een product tegen waarin echte rauwe, koud geslingerde honing is gebruikt gemaakt van biologisch gehouden bijen. Streekimkers zijn van het uitstervende soort. Bijen worden in de winter gevoerd met suikerwater, in de zomer bijgevoerd met suikerwater. Echte honing is zeer zeldzaam, en zeker niet industrieel haalbaar/inzetbaar. De honing die wordt gebruikt in al deze reepjes is gewoon gelijk aan suiker. Ht is enkel een slimme marketing truc.
Anders gezegd: de reepjes bevatten vrijwel altijd net zoveel suikers dan een mueslibar
Daarnaast zien we nog wat opmerkelijks op de verpakkingen. Veel reepjes bevatten extra toegevoegde eiwitten ( de zogeheten “ proteïne bars” ) Dit is wellicht gunstig, als je een zeer fanatieke sporter bent. Maar de gemiddelde Nederlander beoefent sport recreatief. Als je gewoon gezond eet, heb je geen extra eiwitten nodig. Een eiwitrijk tussendoortje is dan ook overbodig. Mits je traint voor de marathon, zeven x per week tenminste 2 uur sport per dag, dan kunnen deze eiwitrijke reepjes tot nut zijn, maar ook hier kun je dan liever kiezen voor een beker kwark. Dan skip je namelijk enorm veel onnodige suikers.
Omdat er zoveel onzin in zo’n reepje wordt gepropt, zijn de reepjes ook bizar duur. Voor research voor dit artikel kwam ik reepjes tegen van meer dan twee euro per bar van 50 gram. Het lijkt erg loyaal van een fabrikant om te kiezen voor echte Medjul dadels, zuivere en rauwe kokosbloesem-nectar, en hoogwaardige wei-eiwitten, maar bottom line is dat wij daar ook flink voor in onze buideltjes moeten tasten. Enkele voorbeelden:
Deze “ TREK” reep wil vooral floreren met het feit dat de reep extra eiwitten bevat en glutenvrij is. Mooie speerpunten die richten op hypes en trends. We komen in deze reepjes o.a rietsuiker, vruchtenconcentraten, rijststroop, natuurlijke smaakstoffen, maar ook sojabloem, zout, plantaardige oliën, en soja eiwitten tegen. De reep bestaat maar voor 27% uit glutenvrije haver, de rest is opgevuld met boven opgesomde meuk. Per reepje van 50 gram geeft dit bijna 12,5 gram suiker. En 10 gram eiwit. Voor dit reepje betaal je gemiddeld 1,80.
Dit “ rude health” reepje floreert vooral op glutenvrij, vrij van geraffineerde suikers en koemelkvrij. We vinden hierin vooral dadels. De rest is opgevuld met noten en pitten. Het lijkt een onschuldig reepje. En natuurlijk, als we het gaan moeten vergelijken met pak-hem-beet, een Mars, dan zijn we veel verstandiger aan het snoepen. Want ja, ook dit reepje blijft snoepen, en kun je niet zo gezond noemen als het zich voordoet. Per reepje van 35 gram tik je 14,2 gram suiker weg. Gewoon suiker. Net als geraffineerde suiker, wordt het als een suiker verwerkt in je lichaam. Of deze suikers dus komen uit een Mars, of uit zo’n supersonisch reepje, daar heeft je lichaam geen boodschap aan. Dit reepje van 35 gram kost 1,39.
Deze “ Clif-bar” wil jou vooral wijsmaken, dat het barstensvol energie zit, om je heftige sporten/activiteiten te kunnen ondersteunen. Een reep bevat 68 gram. Wat zit erin?
Ingrediënten: Bruine rijststroop, HAVERvlokken (15,2%), krokante SOJA rijst (soja eiwit isolaat, rijstmeel, GERSTEmoutextract), rietsuikerstroop, PINDAkaas (6,3%) (AARDNOTEN, zout), AARDNOOT meel, AARDNOTEN (4,5%), SOJAmeel, dadelpasta, HAVERvezel, appelvezel, geroosterde SOJAbonen, aromas (SESAM), inuline (cichoreiextract), zeezout, vlozaad, Vitaminen en mineralen: calciumzouten van orthofosforzuur, magnesiumoxide, L-ascorbinezuur (Vit. C), DL-alfa-tocoferylacetaat (Vit. E), bètacaroteen (Vit. A), nicotinamide (Vit. B3), riboflavine (Vit. B2), thiaminemononitraat (Vit. B1), pyridoxinehydrochloride (Vit. B6), ergocalciferol (Vit. D2), cyanocobalamine (Vit. B12).
Daar kun je behoorlijk van schrikken, nietwaar? Soms verbaas ik mij, hoe ze het allemaal in zo’n reepje weten te proppen. Zoals je ziet, begint de lijst met bruine rijststroop. En gaat het ergens halverwege over in dadelpasta ( = stroop). Er zijn ook behoorlijk wat synthetische vitaminen aan toegevoegd. Ook dit reepje kan, als je zeven dagen per week intensief sport beoefent meerwaarde geven na een fikse wolkout, maar ook hier zeg ik dat er veel andere ECHT natuurlijke voedingsmiddelen zijn die hetzelfde doen. De “ good old banana” bijvoorbeeld. Dit reepje geeft, schrik niet, 29 gram suiker. En kost 1,75.
Er zijn ook veel reepjes op de markt, die “ vegan” zijn. Veganistisch eten is op dit moment flink in opmars. Daar horen uiteraard ook reepjes bij. Dit “ pulsin” reepje speculeert erg op de hippe gezonde trends, als vegan, glutenvrij, sojabrij, lactosevrij en zelfs GM vrij. Deze fabrikant pakt dus flink uit om jou over te halen. Dit reepje weegt 50 gram, maar kost maar liefst twee euro. In dit verhaal wordt ahornsiroop gebruikt als alias suiker. En geeft je per reep gemiddeld 8,5 gram suiker.
BOTTOM LINE
Laten we de fetjes even op een rij gaan zetten:
– de reepjes bevatten vaak net zoveel suikers als mueslibars
– de reepjes bevatten vaak onnodig veel extra additieven wat wij helemaal niet nodig hebben, mits we intensief sporten
– de reepjes zijn verschrikkelijk prijzig
– de reepjes berusten vooral op slimme marketing
– de reepjes zijn niet veel gezonder of beter dan andere, goedkopere reepjes
Zijn ze dan allemaal zo slecht? En een slechtere keuze? Nee, natuurlijk niet, net zoals ik in het begin van dit artikel aangaf is het uiteraard een betere keuze dan een chocolade reep. Maar deze vergelijking kun je ook niet trekken omdat dit twee totaal verschillende zoethoudertjes zijn. Daar komt bij dat sommige “ 2.0 reepjes” ook dikke lagen “ pure chocolade” bevatten. Dit levert dan dubbel zoveel suikers op waardoor een Mars nog gezonder lijkt dan zo’n alternatief.
Wat je goed moet onthouden, is dat suiker suiker blijft. En dat alles wat we in de winkels kunnen kopen, is BEWERKT en daardoor altijd niet echt 100% natuurlijk. Dit is een marketing truc in de voedselindustrie, niets meer dan dat. Een 2,0 reepje kan best gezonder zijn, zeker in additieven. Maar staar je niet blind op de term “ gezonder” want er gaan zoals je hierboven hebt kunnen aanschouwen erg veel suikers in om. Gebruik je gezonde verstand en blijf realistisch, trap niet in marketing.
Hoi Monique,
Als jij dan echt zou moeten kiezen, welke reep zou jij dan nemen? Ik weet dat jij ze liever zelf zou maken maar dan kun je ze niet lang bewaren zoals die repen van uit die kant en klare verpakking denk ik.
Eerlijk? Echt geen eentje. Ik vind het te zoet en veel te duur .
Dag Monique,
Ik vind het erg overdreven over het sport gedeelte. Je hoeft echt niet 2 uur per dag te sporten wil je er wat aan hebben…
Ook de reden dat de reep met een dikke laag pure chocolade de reep nog ongezonder maakt dan een mars ben ik het ook niet mee eens. Cacao is echter gezond en als het pure chocolade is, zit er dus redelijk wat cacao in.
Maar goed dit is mijn mening en ik ben maar een 17 jarig jochie :p
Wel heel tof dat je de tijd neemt dit soort artikelen te schrijven. Ik hoop dat het mensen in ieder geval zelf wat meer laat na denken.
Groetjes, Thijmen