Ik ontvang regelmatig veel vragen over deze nieuwe producten, gelukkig lijken de meesten zich best af te vragen of het nu allemaal wel zoveel gezonder is. De “ die hard vegan” zal zich dit vast minder snel afvragen , voor hen is de enige afweging dat een product 100% dier-vrij is en lekker smaakt. Daar hebben zij erg veel geld voor over.

We zien op dit moment hetzelfde gebeuren als een aantal jaren geleden, toen de SUPERFOODS in opkomst kwamen en erg populair werden. Dat begon in de biowinkels op te komen, en verspreidde zich vrij snel naar supermarkten. Het is voor de vele grotere supermarkt-ketens een enorme bron van inkomsten omdat er grif geld voor wordt neer gelapt. Bijna € 6 euro betalen voor een potje veganistische yoghurt is tegenwoordig niets vreemds meer. Terwijl ik daar nog steeds enorm van op mijn neus kan kijken. Ook maak ik mij al jaren zorgen over de enorme grote hoeveelheden oliën, suikers, en zout die al deze producten smaak en textuur moeten bieden. Een plakje plantaardige kaas kan daardoor al erg snel oplopen in vetten en zout. En zuivelvrije alternatieven kunnen gigantisch zijn in vetten en suikers. Omdat veel mensen daar niet echt bij stilstaan, kan het dagelijks gebruik van deze producten op langere termijn voor tal van gezondheidsproblemen / klachten zorgen.

Maar de vele producten zijn vooral ook erg prijzig. Zeker als je het inhoudelijk gaat vergelijken met conventionele alternatieven. In de meeste gevallen zijn veganistische alternatieven opgevuld met talloze hulpstoffen. Er is meestal één basis, bijvoorbeeld kokosolie of een andere industriële olie, soja, eiwitten en vleesvervangers als tofu, tempeh, seitan en peulvruchten. Aan deze basis wordt gesleuteld, net zolang er een formule is gevonden die het origineel benadert in smaak , kleur, geur, vorm en textuur. Dit lijkt een heel gepuzzel, maar met de tegenwoordige technieken in voedsel-producties is dit vaak geen enkele extra moeite. Er zijn ontzettend veel hulpstoffen, en geavanceerde machines kunnen dan de rest doen. Dank aan pers-machines om veganistische kaas / worst na te maken. Deze hebben wij niet in onze keukens staan. Het is in de meeste gevallen echt zeer weinig productiewerk, de meeste tijd EN GELD zit vaak in verpakkingen en promoties. Waar wij uiteindelijk voor betalen. Heb jij je bijvoorbeeld ooit wel eens afgevraagd waarom er soms zulke mooie luxe verpakkingen worden gebruikt? Het straalt meer uit waardoor de verkoop stijgt, terwijl de fabrikant de kosten gewoon door rekent in een uiteindelijke verkoopprijs.

Als de producten inhoudelijk nu nog iets voorstelden, zou de hogere verkooprijzen nog niet zo heel erg kwalijk zijn. Maar daar wringt nu juist de schoen. 9/10 producten stellen inhoudelijk totaal niets voor, kosten weinig en kunnen daardoor gigantisch veel geld in het laatje brengen van de fabrikant. De basis, waar ik het eerder over had, bestaat uit zeer goedkope industriële grondstoffen. En hulpstoffen kosten ook niet louter veel. Zeker synthetische hulpstoffen zijn zeer goedkoop, waardoor er in regel niet veel investeringen moeten worden gedaan om een veganistisch alternatief maakbaar te maken / in productie te brengen. Het meeste geld gaat in de verpakkingen en promoties zitten. Daar wordt ook het meeste geld in gestoken omdat die twee zeer belangrijke schakels zijn om iets goed te kunnen verkopen. Ik zal bij deze een zeer goed voorbeeld geven. Ik kwam onlangs bij de AH dit tegen:

Deze fabrikant bedacht een veganistische variant op de blokjes FETA. Feta wordt gemaakt van schapenmelk, wat mogelijk wordt aangevuld met geitenkaas. Er bestaan ook Feta-soorten op basis van koemelk. Het is een Griekse kaassoort .  De naam FETA is beschermd, en mag dis niet zomaar te pas en te onpas worden gebruikt. Om een product daadwerkelijk FETA te mogen noemen, moet het aan een aantal wettelijk vastgestelde standaarden voldoen. Deze fabrikant , SO FINE, gebruikt dan ook geen FETA op zijn verpakking maar geeft deze veganistische variant op FETA een fantasienaam ( SOCHEEZE CUBES ) Hiermee blijft hij netjes wettelijk gezien tussen de lijntjes kleuren.

Wat we hier zien, is een typisch voorbeeld van hoe iets met zeer eenvoudige en goedkope ingrediënten kan worden nagebootst. Er is in dit geval tofu gebruikt, wat in blokjes wordt gesneden, een zeer simpele en eenvoudige handeling die wij thuis ook kunnen doen. De blokjes worden vervolgens gemarineerd in zonnebloem olie, kruiden en specerijen, zout en azijn. Allemaal toevoegingen die wij in de meeste keukens wel tegenkomen. In dit geval wordt er 250 gram in een plastic potje gedaan en verkocht voor maar liefst € 2,59. Qua verpakking  stelt het niet veel voor, dus er is zeer weinig geïnvesteerd. Als ik persoonlijk zou moeten omrekenen hoeveel zo’n potje nu kost in totaliteit, dan zet ik het op gemiddeld € 1 euro. Want een blok tofu van 500 gram kost gemiddeld € 1,65, zonnebloem olie en kruiden, en zout en azijn bij elkaar genomen nog geen fractie van de verkoopprijs. Moraal van het verhaal: je betaalt erg veel voor een potje onzin. Ik heb het product zelf ook nagemaakt met tofu, biologische olijfolie, wat biologische natuur-azijn, een snufje Keltisch zeezout, en twee / drie eetlepels lekkere kruiden ( bieslook) Tien keren goedkoper, en…10  x lekkerder.

Je zou er veel van kunnen verwachten voor deze prijs. Uiteraard valt er voor het gemak veel te zeggen, maar ik maakte mijn versie in nog geen 3 minuten. Het vraagt geen opleiding om een blok tofu in blokjes te snijden. Sterker nog, tofu is één van de aller-gemakkelijkste dingen om te snijden. Het is zacht, stevig en compact. Zoveel extra werk vraagt het dus niet. Bovendien was mijn variant echt veel smakelijker, omdat het zoutgebruik minimaal is. In de SO FINE variant lijkt het alsof je een hap zout in de mond neemt. Het bevat ontiegelijk veel zout, per 100 gram zo’n 1,8 gram, wat SKY HIGH is.

Ik ben van het zelf maken, dit smaakt mij veel beter en is een stuk goedkoper. De smaak telt voor mij ook hoog. Ik ben niet gevoelig voor al die nagemaakte vlees/worst-soorten, maar als het net zo goed smaakt……Helaas smaakt 9/10 naar karton, of is stiefel-zout, of mierzoet. Vooral met vetten wordt flink gespeeld waardoor zo’n veganistische vervanger een vieze vette laag in je mond kan achterlaten. Eerder schreef ik al over de vele kaas-vervangers ( KLIK HIER) Vooral kaas-vervangers worden gemaakt op basis van kokosvet. Het grootste gedeelte bestaat daardoor uit kokosvet. Dat is dus de logische verklaring waarom je zo’n vette waas in je mond houdt na het consumeren van een plak plantaardige kaas. Als je één plakje per dag zou consumeren en verder ook goed rekening houdt met de rest van je inname van verzadigde vetten, is er geen man overboord. Maar hou jij het bij maar één plakje? En hou je ook rekening met de rest van je inname op die dag? Dit gebeurt zelden. Daarnaast eet de gemiddelde veganist zo’n drie tot vier veganistische producten per dag. Dagelijks gebruik kan op langere termijn veel vervelende klachten opleveren. Overgewicht en hoge bloeddruk is veel gehoord.

Een gemiddeld plakje kaas weegt zo’n 20 gram. Dit levert je al snel gemiddeld zo’n 4 gram verzadigde vetzuren op, en zo’n 0,50 gram zout. Ik ontving erg veel vragen over de nieuwe plantaardige plakken kaas en rasp van AH. Zij hebben onlangs hun assortiment weer uitgebreid, en ik merkte dit meteen op mijn tijdlijn op social media. De veganisten reageerden onderling super blij op elkaar, want voor hen is het vooral weer een nieuw feestje in de supermarkt. Er wordt in regel minder tot helemaal niet gekeken naar ingrediënten, wat telt is het diervrije-aspect en de smaak. En dat is natuurlijk helemaal prima. Maar zij zouden echt toch ietsje beter moeten kijken naar de ingrediënten en de gemiddelde voedingswaarden. Zeker voor hun goede gezondheid is dat geen slecht plan.

Terug naar de plantaardige plakken kaas + rasp van de AH. Ik ben op verzoek naar mijn filiaal gegaan en deze twee varianten ingekocht voor respectievelijk € 2,79 / € 2,59. Vrij pittig geprijsd. Deze plantaardige varianten vind ik best opmerkelijk want ze zijn dit keer eens niet  GEHEEL op basis van kokosvet / soja / olie gemaakt, maar gedeeltelijk van kokosvet en gemodificeerd zetmeel. Daaraan zijn de nodige hulpstoffen toegevoegd waaronder heel veel zout, en er zijn synthetische vitaminen ( B12) aan toegevoegd. Op zich, als je dit lijstje naast andere kaas-vervangers neerlegt, ziet het er niet eens zo schrikbarend uit, het is kort, maar…wel KRACHTIG. Zowel in positieve als negatieve zin. Het is fijn dat er niet zoveel is gebruikt, maar WAT er is gebruikt is wel in grotere hoeveelheden toegepast, en dan doel ik op het zout. Per 100 gram tik je maar liefst 2 gram zout mee en dat is gruwelijk veel. Daarnaast vind ik de verkoopprijs van € 2,79 voor 200 gram veel teveel als we het tegenover de ingrediënten zetten. Dat kost AH namelijk bijna niets.

De textuur vind ik heel goed gelukt. Het is echt een plakje kaas, en ook de geur en kleur is heel goed nagemaakt. De smaak is i.v.m andere Vegan-kaas goed, maar ook veel te zout. Als we dan toch plantaardige kaas willen kopen, zou dit geen verkeerde keuze zijn, maar ik zou adviseren niet meer dan één plakje per dag te gebruiken. Het bevat per plakje zo’n 3,6 gram verzadigd vet. En hoe dan ook, blijf ik het een duur geintje vinden.

Hetzelfde geldt zo’n beetje voor de rasp van de AH. Alleen is deze nog zouter dan zout, wat voor mij veel te ranzig wordt. Over smaak valt ongetwijfeld te twisten, maar onthoud dat deze producten heel erg veel zout en aardig wat aan verzadigde vetten bevat.

Ik kocht bij de AH nog een nieuw veganistisch product: mini frikadelletjes. Deze kostte mij €2 euro voor 180 gram ( 9 stuks )  Best weinig. De mini’s zijn gemaakt op basis van tarwe eiwit en zonnebloem olie.  Daaraan zijn talloze hulpstoffen toegevoegd als gekaramelliseerde suiker, maltodextrine en gehydrolyseerd maïseiwit. Zout komt ook hier weer zeer hoog in het rijtje voor wat betekent dat er veel aan is toegevoegd, per frikadelletje zo’n 0,20 gram. Er zijn ook hier synthetische vitaminen en mineralen toegevoegd. Je kunt de frikadelletjes opwarmen in de oven of airfryer maar ook in de koekenpan met olie op-bakken. Dit levert alleen maar vettere frikadelletjes op, ik heb ze in de AF verwarmd.

Ik moet zeggen dat de frikadel hier erg goed wordt benaderd. Niet alleen qua vorm, maar ook qua textuur, smaak en geur. Ik vind dit best knap. Ik vind ze echter wat te zout, maar zeker niet onsmakelijk. Het is jammer dat er weer aardig wat hulpstoffen zijn gebruikt waar ik niet blij van wordt. Maar eerlijk? Ik zou deze gerust nog eens een keertje kopen, want ik vind ze echt lekker en zeer goed gelukt. In ieder geval de beste Vegan-frikadel die ik tot nu toe heb geproefd.

Waar het op neerkomt, is dat we ons gezonde verstand moeten gebruiken bij het consumeren van al deze veganistische alternatieven. Wees je BEWUST van de ingrediënten en de voedingswaarden. Staar je niet blind op alleen het VEGAN aspect. Dat is uiteraard een nobel streven, maar besef heel goed dat de voedsel en levensmiddelen industrie vooral uit is naar jouw portemonnee en waar je deze wijder voor open trekt. Kijk goed naar ingrediënten en bedenk je eerst eens of je dit zelf niet super-eenvoudig na kunt maken ( zie hierboven bij FETA ) Dit scheelt je in regel niet alleen ontzettend veel geld, maar ook heel veel meuk. Hou de consumptie MATIG.

3 Reacties op “Vegantische alternatieven…..”

1. Nu snap ik,waarom ik licht misselijk werd,toen ik vegan kaas probeerde.

   Reageer

2. De vegan kaas van Violife vind ik een beter alternatief

   Reageer

3. Het is me nog niet gelukt om een lekkere vegan kaas te vinden. Ik probeer wat te experimenteren met zelf mozzarella en ricotta te maken, maar een lekkere Gouda die goed smelt is me niet gelukt om vegan te vinden/maken.

   Reageer