Geachte fabrikanten, hier ben ik nog even……

Hallo fabrikanten!

Daar ben ik weer. Ja, ik dacht, de vorige keer was ik misschien niet zo heel erg duidelijk  in mijn brief aan jullie. Daarin vertelde ik jullie over het leed dat “ verpakkingen” heet. Misschien dat ik niet zo heel erg duidelijk was, want het leed is er niet minder op geworden. Daarom dacht ik jullie eens mee te nemen in het dagelijks leven van de gemiddelde consument.
Super, zo’n “ groene” verpakking. De inhoud is niet alleen biologisch, maar we doen meteen het milieu een groot plezier om deze biologische producten niet in plastic meuk te kopen.
Het begint al bij het openen. Wie heeft deze idiote seal bedacht? Wie verveelde zich zodanig, om dit soort krankzinnige sluitingen te bedenken? Zelfs met brute kracht trekken ( terwijl je de hele zak ook meteen verrot trekt, of is dat nu juist de bedoeling?) krijg je geen beweging in de opening. Dan de schaar er maar weer even bij pakken…..
Hoera. Open. Maar dan…..komen we een plastic zak tegen waar de meel stiekempjes echt in is verpakt! Daar gaat mijn goede daad om het milieu te sparen!
Hoera, een tube wat milieuvriendelijk is gemaakt. Ja, ik let eenmaal ook graag op het milieu. Als we een beetje mee kunnen werken aan een schoner milieu, dan moeten we dat immers toch doen, nietwaar? Maar zelfs zoiets simpels als een tube lijkt in werkelijkheid iets minder simpel . Want om tot de inhoud te komen moet je eerst de dop eraf zien te draaien, om het lipje vervolgens los te peuteren. Als je geluk hebt, trek je het los, heb je dat niet ( zoals ik ) dan ben je uren bezig om zo’n lipje los te peuteren. Om uiteindelijk een mesje erbij te pakken om het open te snijden.
Makkelijk, dacht ik, zo’n “ rits- rats-open” dekseltje. Niks geen gedoe met muurvaste deksels, onmogelijke sealings en bloed irritante deksels die je nooit normaal open krijgt. Het zou makkelijk moeten zijn…..als zo’n trek-lipje tenminste niet loslaat. En laat dit nu 9/10 keren gebeuren. Dan maar weer de schaar erbij…..
Over muurvaste deksels gesproken…….mag ik jullie vragen waarom deze met secondenlijm vast lijken te zijn gemaakt? Bij sommige potten lijkt er gewoonweg geen beweging in te komen en moet er weer grof geweld bij worden gebruikt. Lang leve mijn keukenlade vol met attributen om verpakkingen te kunnen openen.
En dan heb je nog van die potten, waar je het seal lid er meteen af rukt als je het deksel oplicht. Wellicht handig, het scheelt heel wat gepeuter, maar voor de versheid werkt dit niet echt mee.
Bovendien zijn die randjes vlijmscherp, heb ik al meerdere keren ondervonden. Het heeft mij al meerere keren sneetjes in mijn vingers opgeleverd
En dan wil ik het eens gaan hebben over de vele doosjes. Het lijkt super eenvoudig. Er zit een beginnetje waaraan je kunt trekken om het doosje te openen. Zo zou het inderdaad moeten, maar in de praktijk valt dan een beetje tegen. Ik heb geloof ik nog nooit een doosje op deze manier open gekregen, ik moet altijd scheuren en trekken om het karton weg te werken. En dan ben je er nog niet, want dan krijg je ook nog een zak. De schaar er maar weer bij…….zucht…..
En dan zit je ook nog eens met het bewaren. Want hoe bewaar je iets goed als de bovenkant volkomen is verwoest? Dus alles maar even overgooien in glazen bewaarpotten…..
Die schroefdoppen op pakken…….het zou luxe moeten zijn. En we zouden zijn verlost van de kwelling om een pak te openen zonder dat de hele bovenkant open gesloopt moet worden omdat het lipje niet opent. Maar, beste fabrikanten, we zijn er niet erg op vooruit gegaan. Want naast dat we opeens een stuk plastic op ons pak hebben gekregen, waar we ook meer voor moeten betalen, zitten deze doppen muurvast en kost het zere vingers om het open te krijgen. In het ergste geval zitten ze muurvast en moet er weer een hulpstuk uit mijn keukenlade aan te pas komen om de boel te kunnen openen.
Leuk, die trek lipjes op flessen. Maar ze zijn alleen maar leuk, als ze niet afbreken. Want dan worden ze stuken minder leuk, dat kan ik jullie vertellen. Ook hier geeft de good-old-schaar verlossing. Beetje wrikken en trekken en de dop is open, maar ook meteen verwoest en beschadigd. Helpt ook niet erg mee voor de houdbaarheid.
 
Mag ik jullie vriendelijk vragen waarom het nodig is om verpakkingen te verpakken in verpakkingen om opnieuw te worden verpakt?Het geeft gigantisch veel extra troep, en daarmee doen we het milieu ook geen plezier. Je krijgt veel van deze verpakkingen in verpakkingen in verpakkingen in verpakkingen ook onwijs moeilijk open. Zucht….waar is mijn schaar?
Neem eens een kijkje in mijn gereedschap-keukenlade. Ik durf bijna te zeggen, dat de gemiddelde keukenlade in Nederlandse huishoudens  van één zelfde inhoud is. No kidding. We lijken tegenwoordig niet zonder hulpmiddelen te kunnen om onze boodschappen te openen, of tenminste op een zodanige manier dat we geen verwondingen oplopen,
Beste fabrikanten….kan het nu echt niet anders? Begrijp mij niet verkeerd. Jullie intenties zijn vast goed. Want verpakkingen moeten aan bepaalde eisen voldoen, en we hebben immers ook niets aan voedsel wat snel bederft. Maar zijn er geen betere manieren te bedenken om al die verpakkingen makkelijk te openen zonder jezelf te verwonden, zonder meteen een hele verpakking verrot te trekken, slaan, beuken, trappen….want geloof ons, het kan nogal wat irritaties opwekken. En kan het plastic nu ook niet wat minder, zonder dat jullie daar  toe worden verplicht? Julie hebben toch ERGENS wel een hart voor mens, dier en milieu? Wij willen graag! Maar het schiet niets op om een ” kat-in-de-zak” te vinden als ik in de veronderstelling ben een papieren milieuvriendelijk zak te kopen, en er komt ( verassing!!) een plastic zak uit rollen. Waarom is dit nodig, LEEV? Waarom volstaan de ( overigens van binnen extra gecoate) papieren zakken niet?
Ik hoop, dat we snel wat mens-vriendelijke verpakkingen gaan zien. Ik heb het nog niet eens gehad over de vele mensen met ziekten en aandoeningen, die veel meer beperkt zijn, ouderen, slechtzienden….Zonder hulp redden deze mensen het niet. Maak maar eens een potje open met reumatische pijn, trek maar eens een lipje open als er nog maar 20% kracht in armen en polsen zit, en hoe krijgt een bejaarde met krom gegroeide vingers een potje groenteconserven open? Moeten we al deze bejaarden naar de sportschool sturen? Of moeten we cursussen ” verpakkingen openen” gaan ontwikkelen? Zeggen jullie het maar…..
Namens alle consumenten vraag ik jullie vriendelijk, om er tenminste eens over na te gaan denken… VEEL DANK!

6 Reacties op “Geachte fabrikanten, hier ben ik nog even……

  1. Goed om te lezen,dat ook een jongere stilstaat bij al die moeilijke verpakkingen. Wij noemen dat altijd “bejaarden pesten”En het onnodige plastic,dat moest verboden worden,net als de draagtasjes. Waarom de klant wel en de fabrikant niet

  2. Een pot met deksel krijg je makkelijker los als je even met de zijkant van de deksel tegen iets hards aan tikt. Zo verbreek je het vacuum en draai je de deksel makkelijk los. Heb je echt geen gadget voor nodig.

    • er zijn inderdaad heel veel trucjes te bedenken, maar A: werken deze niet altijd en B: zouden we geen trucen doos moeten verzinnen om iets te openen, of ben jij van mening van wel? Warme groet!

      • Ben ik met je eens, maar toch nog steeds liever een trucje dan een gadget. A. een stuk goedkoper en B. een stuk minder troep in de la.

  3. Uit het hart geschreven!! En zo waar, ik hoop dat fabrikanten dit ook lezen en er iets mee gaan doen. Goed bezig Monique????

  4. De schroefdoppen op pakken kun je hier (Oost-Souburg, Zeeland) bij de Jumbo afleveren, ze sparen die voor de KiKa!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *