Mineralen en sporenelementen…moeten we deze bij slikken of niet?

We horen dagelijks, dat we onze “ vitamientjes” binnen moeten harken. En dat is natuurlijk terecht, want we hebben deze heel erg hard nodig om gezond te blijven . Maar wist je, dat vitaminen niet zonder de hulp van mineralen kunnen? Mineralen zijn een stuk minder bekend dan vitaminen, maar we hebben ze nét zo hard nodig als de vele vitaminen. Wat zijn mineralen eigenlijk? En hebben we ze allemaal nodig?

WAT ZIJN MINERALEN?

Mineralen zijn net als vitaminen VOEDINGSSTOFFEN. Ze zijn erg hard nodig om ons gezond en vitaal te houden. Zo dragen ze bij aan een normale groei en ontwikkeling. Mineralen komen, net als vitaminen, voor in ons voedsel, maar lang niet in de zelfde hoeveelheden. Ze leveren geen energie.
Er zijn mineralen die we echt hard nodig hebben ( essentiële ) en mineralen, die we niet zo hard nodig hebben. Deze groep mineralen noemen we SPORENELEMENTEN.
Mineralen en sporenelementen worden in de dunne darm opgenomen. Hoeveel het lichaam opneemt is sterk afhankelijk van hoe goed ze oplossen en de vorm waarin ze aanwezig zijn. Ook heeft wat we te en drinken veel invloed op de uiteindelijke opname. Zo neemt het lichaam mogelijk minder mineralen als zink, ijzer, mangaan en chroom op, als je stoffen binnenkrijgt als oxaalzuur, polyfenolen en fytinezuur. Maar het kan ook andersom. Het lichaam kan soms dankzij de aanwezigheid van vitamine C het mineraal ijzer uit plantaardige bron beter opnemen. Voor de opname van het mineraal calcium is er vitamine D nodig om de opname te realiseren.
Toch blijkt in langere termijn-onderzoeken, dat de invloed van andere voedingsstoffen bij de opname van mineralen nauwelijks is aan te tonen. Een volledig gevarieerd en uitgebalanceerd eetpatroon heeft daarom zowel voordelige als nadelige effecten op de opname. Bij het schatten van de ADH heeft de Gezondheidsraad hier rekening mee gehouden. Er is uitgegaan van wat de gemiddelde Nederlander eet.

WEL / NIET ESSENTIEEL

Ons lichaam kan zelf geen mineralen en sporenelementen aanmaken en dus moeten we zorgen dat we dit voldoende uit ons voedsel halen. Er bestaan essentiële mineralen en sporenelementen, en er bestaan niet-essentiële mineralen en sporenelementen.

ESSENTIEEL ZIJN:

– CALCIUM:
Belangrijk voor de opbouw en onderhoud van onze botten en tanden en kiezen. Het zorgt tevens voor een goede werking van de spieren en de zenuwen. Meer lezen? KLIK HIER. Calcium komt vooral voor in zuivelproducten, eieren en in groene ( blad) groenten.
– MAGNESIUM:
Belangrijke schakel in de overdracht van zenuwprikkels, en de vorming van spieren en botten. Meer lezen? KLIK HIER. Magnesium komt in vrijwel ieder voedingsmiddel voor, maar het gehalte aan magnesium verschilt sterk.
– FOSFOR:
Werkt nauw samen met calcium om de stevigheid van onze botten te behouden, en ons gebit. Het speelt tevens een belangrijke rol in de energie-stofwisseling.  Fosfor komt niet als magnesium in vrijwel elk voedingsmiddel voor, ook hier sterk afhankelijk van de hoeveelheden per product. Het zit vooral veel in aardappelen.
– KALIUM:
De belangrijke speler om de vochtbalans in ons lichaam stabiel te houden. Dit met een nauwe samenwerking met chloride en natrium. Bananen zijn de allergrootste kalium bommetjes!
– NATRIUM:
Zorgt samen met kalium en chloride voor een goede vochtbalans in het lichaam. Het regelt de bloeddruk en de werking van onze spier en zenuw-cellen.
– CHLOOR:
Samen met kalium en natrium de regelneef voor een goede vochtbalans in het lichaam.
Qua sporenelementen hebben we de volgende nodig:
– IJZER:
KLIK HIER om alles over ijzer te lezen.
– KOPER:
Nodig voor de vorming van botten en bindweefsel, en voor een goed werkend immuunsysteem. Komt voor in orgaanvlees, zeevis, schaal en schelpdieren, noten en graanproducten.
– ZINK:
Nodig bij de opbouw van eiwitten, de groei en ontwikkeling van bindweefselen draagt bij voor een goed werkend immuunsysteem. Komt voornamelijk voor in vlees, vis, peulvruchten en volkoren producten
– JODIUM:
Belangrijke schakel in de productie van het schildklierhormoon. Komt van nature voor in zeewater, in grond en drinkwater. Via deze wegen komt het in ons voedsel terecht ( denk aan vissen die algen eten )
– MANGAAN:
Nauw betrokken bij de energie-stofwisseling, en behoud van sterke botten. Komt meest voor in granen, rijst, noten groene bladgroenten en groente en fruit.
– FLUORIDE:
Beschermt ons gebit tegen tandbederf. Komt voornamelijk in kleine hoeveelheden voor in voedsel als zeevis en thee.
– MOLYBDEEN:
Hard nodig voor een goede werking van de stofwisseling. Komt voor in granen, noten en peulvruchten.
– SELENIUM:
Helpt de cellen beschermen tegen beschadiging, en speelt een belangrijke rol in het tot stand houden van een goede werking van de schildklier. Komt meest voor in granen.
– CHROOM: 
Werkt mee aan het in stand houden van een normaal bloedsuiker- gehalte, en is betrokken bij de energie-stofwisseling.  Graanproducten met een zeer hoog gehalte aan zemelen zijn extreem rijk aan chroom.
Er zijn een aantal sporenelementen die we niet nodig hebben. Deze zitten wel in ons voedsel, maar zijn niet in grotere hoeveelheden aanwezig. Sterker: in grotere hoeveelheden dan van nature aanwezig is in ons voedsel, zijn de meesten van de volgende sporenelementen giftig;
– arseen
– lithium
– kobalt
– lood
– tin
– silicium
– vanadium
– nikkel

KUNNEN WE ONGELIMITEERD MINERALEN TOT ONS NEMEN?

Je zou nu kunnen denken, dat je nooit teveel of nooit genoeg mineralen binnen kunt harken, maar dat ligt anders. Krijg je namelijk langdurig teveel aan mineralen en sporenelementen binnen, dan kan dit schadelijk zijn voor de gezondheid, en het een omgekeerde situatie worden.
Nu moeten we ons geen directe zorgen maken, want in de Westerse wereld komen tekorten aan mineralen en / of sporenelementen nauwelijks voor. Als het voorkomt, dan komt dit door een langdurige ziekte, té eenzijdig voedsel of een chronisch medicijngebruik. Er is één mineraal die de uitzondering op de regel vormt: NATRIUM. Dit komt teveel en te vaak voor in ons dagelijks voedsel, dat we meer risico lopen om dit teveel binnen te krijgen. Natrium komt meest voor in bewerkt voedsel. Een teveel aan natrium verhoogt de kans op hart en vaatziekten en een verhoogde bloeddruk. Meer lezen? KLIK HIER.
Als je goed, volwaardig, gezond en uitgebalanceerd eet en drinkt, hoef je je geen zorgen te maken. Een meukvrij eetpatroon zorgt voor een goede balans. Mijd in elk geval zoveel als mogelijk zout ( natrium) uit je voeding en voeg het zeker niet ( dagelijks ) extra toe aan je voeding.
De enige echte manier waardoor je mogelijk risico loopt op een teveel is via supplementen. Denk daarbij ook aan de onschuldig lijkende MULTI vitaminen. Ga nooit op de bonnefooi mineralen / sporenelementen supplementen slikken, want dat kan echt schadelijk zijn voor je gezondheid. Naast natrium kun je al vrij snel een teveel binnen krijgen aan magnesium, jodium, koper, zink, selenium en molybdeen.  Gebruik je toch graag een supplement? Zorg er dan in elk geval voor, dat je bloedwaarden zijn gemeten en neem nooit meer dan 100% van de ADH wat op het etiket staat aangegeven. Dit overzicht ( bron: Voedingscentrum ) geeft een duidelijk beeld weer van de ADH :

BEREID VOEDSEL

Veel mensen denken nog altijd, dat er heel veel mineralen en ook vitaminen verloren gaan tijdens het bereiden van ons voedsel. Ook wordt gedacht dat bewaren van voedsel de vitaminen, mineralen en sporenelementen sterk doen afnemen. Daar zit zeker kernen in van waarheden, zo loopt het gehalte aan vitamine C uit vers geperst sinaasappelsap hard achteruit als we het te lang bewaren. Voor sommige vitaminen geldt dit dus wel, maar wat betreft mineralen en sporenelementen NIET. Wel kan er tijdens het verhitten wat aan mineralen en sporenelementen oplossen in water, daarom wordt sterk aangeraden met zo min mogelijk water te koken. Als we voedsel bewaren, gaan er geen mineralen en sporenelementen verloren, dus daar hoef je je geen zorgen over te maken.

MINERAAL SUPPLEMENTEN

Veel mensen gebruiken voedingssupplementen op de bonnefooi. Dit is nooit geheel onschuldig. Dit geldt zeker voor mineralen en sporenelementen. Sommigen kunnen schadelijk zijn voor de gezondheid als je er langere tijd teveel van neemt. Voor sommige vitaminen, mineralen en sporenelementen zijn er maximale hoeveelheden vastgesteld, hierboven kun je zien welke deze zijn. Voor sommige mineralen zijn er geen aanvaardbare bovengrenzen vastgesteld, zoals ijzer, fosfor, mangaan en kalium. Er zijn echter wel aanwijzingen dat bepaalde hoeveelheden mogelijk ongewenste bijwerkingen kunnen geven, zoals darmklachten. Via ons dagelijks voedsel lopen we niet zo snel risico, om teveel binnen te krijgen, het gaat voornamelijk om supplementen. Daarnaast zijn er ontzettend veel supplementen op de markt. Sommigen kunnen zelfs MEER bevatten dan de aanvaardbare bovengrens. Het is daarom echt heel erg belangrijk, dat, als je bij wilt gaan slikken, of dit nu vitaminen zijn en / of mineralen, dat je dit met je volle gezonde verstand doet. Op social media worden we tegenwoordig ingepeperd om onze vitaminen te slikken, en vliegen de potjes met pilletjes ons om de oren. Er is voor ieder kwaaltje wel een pilletje te bedenken. Alhoewel het meest onschuldig lijkt, is dat niet echt zonder risico’s. De fabrikanten houden zich wel aan de wettelijk vastgestelde regels, maar de consument kan het op verkeerde manieren gebruiken. Voedingssupplementen zijn vrij verkrijgbaar, en relatief goedkoop. Het is meer gewoonlijk geworden dan uitzonderlijk, dat we lukraak en zonder inwinnen van deskundig advies flink wat van deze supplementen wegslikken.
Teveel mineralen per dag binnen krijgen is dus geen verstandig idee. Om te beginnen moet je jezelf verzekeren van de werkelijke behoeften. Je kunt gerust DENKEN dat je te weinig mineralen en sporenelementen binnen krijgt, maar dat hoeft helemaal niet het geval te zijn. Als je zelf vindt, dat je bijvoorbeeld te weinig groente en fruit eet, wil dit niet zeggen, dat je meteen te weinig mineralen en sporenelementen binnen harkt. In heel veel voedingsmiddelen komen we mineralen tegen. Ook in ons kraanwater. Nogmaals: .. je hoeft niet zo snel bang te zijn voor tekorten aan mineralen en sporenelementen.
Als je toch twijfelt, is de eerste meest verstandige stap een afspraak maken bij je huisarts voor een bloedonderzoek ( nutriënten check ). Er zijn tegenwoordig veel zelf-testen, maar deze geven geen volledige betrouwbaarheid. In de alternatieve medische wereld kun je bij diverse natuur-artsen ook een test laten uitvoeren.
Ik zeg altijd dat pure voeding ( onbewerkt, natuurlijk ) de beste medicatie is. Zijn er tekorten aangetoond, dan kun je ( in overleg met een arts / deskundige ) eerst proberen deze op te lossen via voeding. In de meeste gevallen is dit meer dan voldoende om de tekorten op te heffen. Lukt dit niet, dan is een supplement wellicht nuttig. Maar gebruik dit als laatste optie, en laat je ( liefst ) deskundig begeleiden.
Let tot slot goed op de doseringen. Neem nooit meer dan 100% van de ADH wat op het etiket staat aangegeven. En let goed op WELKE mineralen en / of sporenelementen er zijn gebruikt. Zorg tevens voor een zeer betrouwbaar merk. En gebruik alleen mineraal / sporenelementen supplementen die enkel bestaan uit mineralen en sporenelementen.

Een reactie op “Mineralen en sporenelementen…moeten we deze bij slikken of niet?

  1. of
    “De Beste Dokter is de Bakker” want inderdaad dat wat we eten bepaalt voor een groot deel dat wat we zijn . En we zijn echt geen robots .

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *